Ο Βασίλης Ανδρεόπουλος γεννήθηκε το 1923, στον Πλάτανο Αιγιαλείας και στην κατοχή συνελήφθη πρώτα από τους Ιταλούς (από τους οποίους δραπέτευσε) και στην συνέχεια από τους Γερμανούς και την Ασφάλεια οπότε και φυλακίστηκε στις φυλακές Αβέρωφ, της λεωφόρου Αλεξάνδρας.
Ως ηθοποιός συνεργάστηκε με πολλούς θιάσους, με τη Λυρική Σκηνή, το Εθνικό Θέατρο και πολλά ΔΗΠΕΘΕ, παίζοντας και πρωταγωνιστώντας σε όλα τα είδη θεάτρου.
Το 1949 συνέβαλε στην ίδρυση του Ρεαλιστικού Θεάτρου-Βεάκης, το 1959 ενέπνευσε και ίδρυσε την Δωδέκατη Αυλαία απ' όπου εμφανίστηκαν νέα ταλέντα του καλλιτεχνικού χώρου και το 1964 συνέβαλλε στην ίδρυση ενός από τους πρώτους εταιρικούς θιάσους, του Άρματος Θεάτρου του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών όπου παρουσιάστηκε η Ειρήνη του Αριστοφάνη.
Μετά την πρώτη ταινία του, «Πρωτευουσιάνικες περιπέτειες» (1956) ο Ανδρεόπουλος εμφανίστηκε σε δεκάδες ταινίες της δεκαετίας του 1960 και του 1970.
Ενδεικτικά: «Μίνι φούστα και καράτες», «Θου -Βου φαλακρός πράκτωρ Επιχείρησις Γηςς Μαδιάμ», «Εκείνο το καλοκαίρι» και «Ζητείται τίμιος». Τελευταία ταινία του το «Αγάπη στα 16» (2004).
Ως συγγραφέας έγραψε για το ραδιόφωνο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση.
Πολλά θεατρικά του έργα παίχτηκαν από την Δωδέκατη Αυλαία, το Εθνικό Θέατρο και θιάσους του ελευθέρου θεάτρου: Κομιστής ειδήσεων, Ε, νοικοκυραίοι, Κρεατομηχανή, Η κληρονομιά, Ως εδώ σύντροφοι, Άγρια παιχνίδια και Ζορμπάς -διασκευή από το ομώνυμο μυθιστόρημα του Νίκου Καζαντζάκη.
Βραβεύθηκε από τον Καλοκαιρίνειο διαγωνισμό και από τον ραδιοφωνικό σταθμό Μόσχας και διετέλεσε μέλος του Δ.Σ. του ΣΕΗ και πολλών κρατικών καλλιτεχνικών επιτροπών.
Ένας απο τους τελευταίους τηλεοπτικούς του ρόλους ήταν στο σήριαλ του Mega Channel «Είσαι το Ταίρι μου» αυτος του Παππού.
