Η έντονη δυσαρέσκεια των ελλήνων πολιτών αποτυπώνεται σε όλους τους επιμέρους Δείκτες, καθώς δεν αναμένουν καλυτέρευση ούτε της προσωπικής οικονομικής τους κατάστασης, αλλά ούτε και της χώρας. Περαιτέρω θεωρούν ότι η οικονομική τους ασφάλεια θα μειωθεί, ενώ αύξηση βλέπουν μόνο στην ανεργία και στη φτώχεια.
Σε δηλώσεις του, κατά τη διάρκεια παρουσίασης της μελέτης που διεξάγεται σε συνεργασία με το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, ο πρόεδρος του Οικονομικού Επιμελητηρίου της Ελλάδας, κ. Πελοπίδας Καλλίρης, ανέφερε ως κύρια αίτια για τη ραγδαία υποχώρηση του Δείκτη, τα υψηλά ποσοστά ανεργίας, την ύφεση, τον πληθωρισμό και τη συρρίκνωση της ανάπτυξης και της παραγωγικότητας.
«Η κοινωνική δυσαρέσκεια και αγανάκτηση διογκώνεται και μεταδίδεται με γοργούς ρυθμούς σε όλα τα κοινωνικά στρώματα, σε όλες τις κοινωνικές τάξεις», πρόσθεσε ο κ. Καλλίρης, ενώ δεν παρέλειψε να προειδοποιήσει την κυβέρνηση, για πιθανές ανεξέλεγκτες επιπτώσεις της αρνητικής ψυχολογίας στην κοινωνία, που μπορεί να οδηγήσουν ακόμα και σε φαινόμενα αναρχίας.
Εισήγηση του Προέδρου του Οικονομικού Επιμελητηρίου της Ελλάδας για το Δείκτη Εμπιστοσύνης Καταναλωτή (B’ Τρίμηνο του 2011)
Ο Δείκτης Εμπιστοσύνης Καταναλωτή δημοσιεύεται από το Οικονομικό Επιμελητήριο της Ελλάδας και το Οικονομικό Πανεπιστήμιο της Αθήνας, δύο από τους πιο έγκυρους φορείς του οικονομικού γίγνεσθαι στη χώρα μας.
Με την κατασκευή του Δείκτη Εμπιστοσύνης Καταναλωτή αποτυπώνουμε τις αντιλήψεις των πολιτών και τις προσδοκίες τους για το μέλλον.
Υπάρχουσα Κατάσταση
Η εικόνα της ελληνικής οικονομίας συνεχίζει να παρουσιάζει χαρακτηριστικά οικονομίας σε κατάσταση έκτατης ανάγκης.
Το ΑΕΠ σύμφωνα με την ΕΛΛΣΤΑΤ το 1ο τρίμηνο του 2011 έχει μειωθεί κατά 5,5%. Ο όγκος της οικοδομικής δραστηριότητας μειώθηκε τον Μάρτιο του 2011 κατά 40.4% σε σχέση με αντίστοιχο περυσινό μήνα. Ο δείκτης βιομηχανικής παραγωγής μειώθηκε τον Μάιο του 2011 κατά 10% σε σχέση με αντίστοιχο περυσινό μήνα. Έχουμε αύξηση κατά 28% των ακάλυπτων επιταγών για τους 5 πρώτους μήνες του 2011 σε σύγκριση με τους αντίστοιχους του προηγούμενου έτους. Η αξία των ακάλυπτων επιταγών διαμορφώθηκε στα 820 εκατ. ευρώ στο χρονικό διάστημα Ιανουάριος Μάιος 2001 υποδηλώνοντας την έλλειψη ρευστότητας που υπάρχει στην αγορά.
Η ανεργία το 1ο τρίμηνο του 2011, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, διαμορφώθηκε στο 15,9%, έναντι 11,7% του αντίστοιχου τριμήνου του 2010. Ο απόλυτος αριθμός των ανέργων έφτασε τα 792.601 άτομα. Ανησυχητικό είναι το ποσοστό της ανεργίας που καταγράφεται στους νέους ηλικίας από 15 έως 29 ετών το οποίο είναι 30,9% σε σχέση με 28% το προηγούμενο τρίμηνο. Το ποσοστό ανεργίας των μακροχρόνιων ανέργων, δηλαδή αυτών που αναζητούν εργασία από 12 μήνες και άνω διαμορφώνεται στο 46,6% του συνόλου των ανέργων. Ενδιαφέρον έχει η περιφερειακή διαμόρφωση του ποσοστού ανεργίας όπου «πρωταθλητές» αναδεικνύονται το Νότιο Αιγαίο με ποσοστό 24,3%. Με δεδομένη τη κρίση στους κλάδους της οικοδομής, της βιομηχανίας, του λιανεμπορίου και των χρηματοοικονομικών υπηρεσιών, η ανεργία θα αυξηθεί περαιτέρω και μάλιστα με πιο γοργούς ρυθμούς. Σε σχετική μας ανάλυση έχουμε εκτιμήσει ότι η ανεργία θα ανέλθει στο 20,3% το 2012.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, ο Δείκτης Τιμών Καταναλωτή παρουσίασε αύξηση της τάξης του 3,3% το Ιούνιο του 2011 σε σχέση με τον περυσινό Ιούνιο. Παρά την μεγάλη οικονομική ύφεση ο τιμάριθμος βρίσκεται σε υψηλά επίπεδα κυρίως λόγω των αυξήσεων στα καύσιμα, στα αλκοολούχα ποτά αλλά και στις υπηρεσίες μεταφορών. Επίσης, σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία της ΕΛ.ΣΤΑΤ, από τις 38 βασικές κατηγορίες προϊόντων και υπηρεσιών, στις 31 σημειώθηκαν αυξήσεις των τιμών τους.
Η πραγματική αγοραστική δύναμη των καταναλωτών μειώνεται με πολύ μεγαλύτερο ρυθμό από το ρυθμό που αυξάνεται ο τιμάριθμος. Ο λόγος είναι ότι εξακολουθούν να σημειώνονται σημαντικές αυξήσεις σε βασικά είδη και υπηρεσίες ευρείας κατανάλωσης.
Συνοπτικά Συμπεράσματα της Έρευνας
Οι Έλληνες πολίτες αντιλαμβάνονται την οικονομική κρίση και παράλληλα φαίνεται να εξασθενεί η Καταναλωτική Εμπιστοσύνη, όπως γίνεται αντιληπτό από τα στοιχεία της παρούσας μέτρησης του Δείκτη Εμπιστοσύνης Καταναλωτή, ο οποίος το δεύτερο τρίμηνο του 2011 παρουσίασε μείωση κατά 7,38% σε σύγκριση με το πρώτο τρίμηνο του 2011 και μία σημαντική μείωση της τάξης του 17,43% σε σύγκριση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2010. Ο δείκτης συνεχίζει να καταγράφει το ένα ιστορικό χαμηλό μετά το άλλο.
Η απαισιοδοξία, και παράλληλα η μείωση της πραγματικής αγοραστικής δύναμης των καταναλωτών, φαίνεται να οδηγούν τους καταναλωτές στην πρόβλεψη της αύξησης του κόστους ζωής. Η χαμηλή τιμή του Δείκτη Κόστους Ζωής (18,7) το Β’ τρίμηνο του 2011, δείχνει ότι οι Έλληνες καταναλωτές θεωρούν ότι η χώρα περνάει περίοδο πρωτοφανής οικονομικής κρίσης. Το επίπεδο απαισιοδοξίας είναι ιδιαίτερα υψηλό όσον αφορά στις προσδοκώμενες αλλαγές της προσωπικής τους οικονομικής κατάστασης. Παρατηρείται, χαρακτηριστικά, πτώση κατά 9,1% του Δείκτη Προσδοκώμενων Αλλαγών της Προσωπικής Οικονομικής Κατάστασης το Β’ τρίμηνο του 2011 σε σύγκριση με το Α’ τρίμηνο του 2011.
Αρνητικές είναι οι προβλέψεις των καταναλωτών για την πορεία της Ελληνικής Οικονομίας τους προσεχείς 12 μήνες. Ο Δείκτης Προσδοκώμενης Οικονομικής Κατάστασης της Χώρας του Προσεχείς 12 μήνες διαμορφώθηκε στο 18,3, το Β’ τρίμηνο του 2011, παρουσιάζοντας μείωση κατά 1% σε σύγκριση με το προηγούμενο τρίμηνο. Σε ότι αφορά την πρόβλεψη των καταναλωτών για την πορεία της ανεργίας τους προσεχείς 12 μήνες, επιδεινώνεται και η τιμή του Δείκτη Προσδοκώμενης Μεταβολής της Ανεργίας.
Η εμπιστοσύνη των καταναλωτών και η ψυχολογία τους στην οικονομία έχει σημαντική επίπτωση, αφού καθορίζει την πορεία των δαπανών στην πραγματική οικονομία. Γίνεται αντιληπτό από την συνολική εξέταση των δεικτών ότι οι καταναλωτές θα περιορίσουν σημαντικά τις δαπάνες τους και ως εκ τούτου προσδοκούμε μια ακόμη πιο άσχημη περίοδο για την κατανάλωση τους επόμενους μήνες.
Προτάσεις για την Οικονομική Κατάσταση
Συμπεραίνουμε, ότι η χώρα μας δεν ακολουθεί το σωστό δρόμο για την έξοδο από την κρίση. Η χώρα αντιμετωπίζει έκρηξη ανεργίας, ύφεσης, πληθωρισμού και συρρίκνωση της ανάπτυξης και της παραγωγικότητας. Την κρίση την βιώνουμε όλοι οι πολίτες αυτής της χώρας, μα πιο πολύ οι νέοι που ολοένα και περισσότερο εντάσσονται στην κατηγορία των μακροχρόνιων ανέργων. Κρούουμε στη κυβέρνηση των κώδωνα του κινδύνου. Καλούμε την κυβέρνηση να μελετήσει την έρευνά μας, να λάβει υπόψη της τα συμπεράσματά της και βάσει αυτών να χαράξει σωστή πολιτική ως προς την ανάκαμψη της Ελληνικής οικονομίας.
Η φοροεισπρακτική και μη αναπτυξιακή πολιτική που ακολουθούμε, είναι εμφανές ότι οδηγεί σε αδιέξοδο.
Η Ελλάδα, αν μιλήσουμε χωρίς να φοβόμαστε τις λέξεις, δήλωσε την Πέμπτη 21 Ιουλίου αδυναμία αποπληρωμής του χρέους της και η ΕΕ το αποδέχτηκε. Όλες οι δηλώσεις της κυβέρνησης περί βιώσιμου χρέους αποδείχτηκαν ανακριβείς.
Άμεσος αντίκτυπος της δανειακής διάσωσης υπάρχει στους κατόχους ομολόγων που είδαν ότι τουλάχιστον προς το παρόν δεν θα χάσουν τα χρήματά τους. Διπλά κερδισμένοι είναι οι τράπεζες οι οποίες και είναι οι κύριοι κάτοχοι ομολόγων αλλά και θα προστατεύονται από το EFSF.
Τι γίνεται όμως με τον Έλληνα πολίτη; Να βγουν και να πουν την αλήθεια στο λαό. Ποιες είναι οι απαιτήσεις για την διάσωση της Ελλάδας. Η μετατροπή των ομολόγων σε δάνεια τι εμπράγματες απαιτήσεις έχει, με τι κόστος δανεισμού και για ποσό είναι σχεδιασμένη; Οι τράπεζες θα διοχετεύσουν ρευστότητα στην αγορά ή θα καλύψουν απλά τις επισφάλειες τους; Η ακρίβεια θα ελεγχτεί ή θα συνεχιστεί το φαινόμενο Ελληνικά καταναλωτικά προϊόντα να πωλούνται φθηνότερα στη Γερμανία και σε άλλες χώρες της ΕΕ από ότι στην Ελλάδα;
Η έρευνά μας, δείχνει ξεκάθαρα ότι οι Έλληνες πολίτες πιστεύουν ότι οι θυσίες τους δεν πιάνουν τόπο.
Η εναλλακτική πολιτική που προτείνουμε απέναντι στο μνημόνιο είναι η δημιουργία ενός πολιτικού κλίματος που θα οδηγήσει ι) στην ουσιαστική μείωση του κόστους δανεισμού του Ελληνικού κράτους και ιι) σε αναπτυξιακά μέτρα. Σε αντίθετη περίπτωση θα έχουμε και νέα μέτρα εξαθλίωσης των πολιτών και δεύτερη αναδιάρθρωση χρέους.
Η κοινωνική δυσαρέσκεια και αγανάκτηση διογκώνεται και μεταδίδεται με γοργούς ρυθμούς σε όλα τα κοινωνικά στρώματα, σε όλες τις κοινωνικές τάξεις. Όταν οι πολίτες χάνουν το αίσθημα της αισιοδοξίας, τότε ενδεχομένως κάποιος πρέπει να φοβάται μήπως στην κοινωνία παρατηρηθεί ρευστότητα κάποιας μορφής που δεν ξέρουμε πως μπορεί να εξελιχθεί. Η ύφεση που παρατηρείται στην Ελληνική οικονομία μπορεί να εντείνει αυτή την κατάσταση ρευστότητας η οποία μπορεί να προκαλέσει έντονες κοινωνικές αναστατώσεις. Η κρίση ενδέχεται να απειλήσει το κοινωνικό σύστημα ή ακόμα και να οδηγήσει σε έντονες κοινωνικές συρράξεις.
http://www.politis-gr.com/
