Μόνο για το τριήμερο του Δεκαπενταυγούστου μετακινήθηκε κόσμος προς τα χωριά.
Άλλες χρονιές οι διακοπές αυτής της περιόδου, διαρκούσαν τουλάχιστον μία εβδομάδα. Τώρα, λόγω κρίσης, το τριήμερο είναι αρκετό, αφού ο κόσμος δεν έχει χρήματα να μείνει στα χωριά. Η οικονομική στενότητα, φαίνεται και στα πανηγύρια.Οι άνθρωποι, πλέον, δεν ξοδεύουν χρήματα, ούτε σε σουβλάκια και μπύρες, αλλά ούτε και σε χορούς. Ωστόσο σε κάθε γωνιά της Ελλάδας γίνεται κι ένα πανηγύρι, αφού υπάρχει και μία Παναγία. Η Παναγία, το ιερότερο από τα πρόσωπα της Ορθοδοξίας, δοξάζεται σε κάθε γωνιά της Ελλάδας. Η μεγάλη λατρεία που έχουν οι Έλληνες για τη «μάνα» του Θεού και των ανθρώπων αποδεικνύεται από τα πολλά ονόματα που της έχουν προσδώσει. Μεγαλόχαρη, Εκατονταπυλιανή, Φανερωμένη, Κοσμοσωτήρα, Χοζοβιώτισσα, Εικοσιφοίνισσα, Βρεφοκρατούσα, Ελεούσα, Θαλασσινή, Γιάτρισσα, Μυρτιδιώτισσα και πολλά ακόμη. Η Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες γιορτές της χριστιανοσύνης. Η προετοιμασία των πιστών αρχίζει από την 1η Αυγούστου με τη νηστεία που διαρκεί έως τον Δεκαπενταύγουστο, αποτελώντας για τους Ορθόδοξους χριστιανούς το «Πάσχα του καλοκαιριού». Στις 15 Αυγούστου χιλιάδες πιστών με την ψυχή γεμάτη ελπίδα και κατάνυξη, προστρέχουν στα αμέτρητα προσκυνήματα, όπου λιτανεύονται οι θαυματουργές εικόνες της Παναγίας για να μαρτυρήσουν τη πίστη τους στο πρόσωπό της.
