Ο γερμανός αρθρογράφος υποστηρίζει ότι αν όλα γίνουν όπως θέλουν η καγκελάριος Μέρκελ και ο γάλλος πρόεδρος Σαρκοζί, τότε το EFSF, επικεφαλής του οποίου είναι ο Κλάους Ρεγκλινγκ θα εξελιχθεί σε ένα Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο, που σαν το ΔΝΤ θα περιφρουρεί τη δημοσιονομική και οικονομική πολιτική των κρατών-μελών και εν ανάγκη θα τα σώζει χορηγώντας δισεκατομμύρια.
Στην πραγματικότητα, οι αρμοδιότητες του EFSF θα ξεπερνούν κατά πολύ αυτές του ΔΝΤ. Το EFSF αναμένεται να μπορεί να δανείζει προληπτικά χρήματα σε χώρες με δυσκολίες ρευστότητας και να σταθεροποιεί κλυδωνιζόμενες τράπεζες με τα δισεκατομμύριά του. Η σημαντικότερη καινοτομία είναι η εξής: Μελλοντικά, ο Ρέγκλινγκ θα μπορεί να παρεμβαίνει στις αγορές και να επαναγοράζει κρατικά ομόλογα, προκειμένου να σταθεροποιήσει τις τιμές τους.
Ωστόσο, ο 60χρονος Γερμανός δεν βλέπει «αυτή τη στιγμή την ανάγκη αύξησης και του χρηματοδοτικού πλαισίου του EFSF». Ακόμα κι αν η Ελλάδα με το δεύτερο πρόγραμμα βοήθειας προσφύγει στον μηχανισμό, θα απομείνουν περισσότερα από τα μισά εγκεκριμένα 440 δις. Ευρώ. Ο Ρέγκλινγκ είναι πεπεισμένος ότι οι Υπ. Οικονομικών της Ευρωζώνης θα αυξήσουν, αν χρειαστεί, το αποθεματικό του EFSF. Ήδη ο Β. Σόιμπλε και ο Κ. Ντε Γιέγκερ έχουν εκδηλώσει την προθυμία τους για κάτι τέτοιο. Ο Ρέγκλινγκ πιστεύει ότι οι αγορές κρατικών ομολόγων για την ΕΚΤ και αργότερα για τον EFSF είναι επικερδείς. Η ΕΚΤ αγοράζει τα ομόλογα σε μειωμένη τιμή. Αν κρατήσει τους τίτλους μέχρι τη λήξη τους, παίρνει πίσω την ονομαστική τους αξία και «κρατάει τη διαφορά ως κέρδος».
Ο Ρέγκλινγκ εμφανίζεται αισιόδοξος για την πορεία της κρίσης. «Σε όλες τις χώρες της Ευρωζώνης τα θεμελιώδη στατιστικά στοιχεία βελτιώνονται», λέει. «Η ΟΝΕ» – τονίζει – «βρίσκεται σε καλύτερη κατάσταση από τις Η.Π.Α. και την Ιαπωνία όσον αφορά το δημόσιο χρέος και το δημοσιονομικό έλλειμμα. Το αμερικανικό έλλειμμα, για παράδειγμα, είναι τρεις φορές υψηλότερο από το έλλειμμα της Ευρωζώνης. Επιπλέον, για κάθε χώρα της νομισματικής ένωσης έχει αποφασιστεί ένα πρόγραμμα λιτότητας, από το οποίο οι Η.Π.Α. απέχουν ακόμα πολύ».
Ο επικεφαλής του EFSF δεν ανησυχεί για τις αναταράξεις των χρηματαγορών λόγω των προβλημάτων της Ευρωζώνης. Όπως λέει, ήδη η Ιρλανδία έχει ξεπεράσει τα χειρότερα και έχει ανακτήσει μεγάλο μέρος της ανταγωνιστικότητάς της. «Μένει τώρα μόνο να το αντιληφθούν αυτό σωστά οι χρηματαγορές. Οι αγορές – αυτό επιβεβαιώνεται από την κρίση – ενεργούν μερικές φορές απρόβλεπτα και ανορθόλογα...Στη Γερμανία επικρατεί εν μέρει υστερία.... Οι Γερμανοί πιστεύουν ότι η κατάσταση θα επιδεινωθεί. Κάτι τέτοιο όμως δεν ευσταθεί, όλα δείχνουν ότι θα υπάρξει βελτίωση».
Ο Ρέγκλινγκ θεωρεί «ανοησία» και τον μανιώδη φόβο για μια αναδιανεμητική ένωση. Στη «μοναδική περίπτωση πτώχευσης της Ευρωζώνης», δηλαδή στην Ελλάδα, θα καλούνταν να πληρώσουν μόνον οι ιδιώτες πιστωτές, όχι οι δημόσιοι. «Μόνον αν η Ελλάδα αποκλειόταν από την ΟΝΕ, όπως ζητούν ορισμένοι οικονομολόγοι, θα είχαμε με μεγάλη βεβαιότητα αναδιανομές. Τότε η χώρα δεν θα μπορούσε πλέον να αποπληρώσει τα δάνεια των χωρών-εταίρων, τα οποία θα παραμείνουν χρωστούμενα σε ευρώ».
Ο Ρέγκλινγκ εμφανίζεται βέβαιος για τη διατήρηση του ευρώ. «Η ΟΝΕ δεν θα διαλυθεί, επειδή και οι ισχυρές και οι αδύναμες χώρες ενδιαφέρονται για τη συνέχιση ύπαρξής της, είναι πολύ υψηλό το οικονομικό τίμημα».
Τέλος εκφράζει τη βάσιμη ελπίδα ότι η κρίση θα έχει ξεπεραστεί σε δύο με τρία χρόνια. Υπό την προϋπόθεση ότι οι χώρες θα συνεχίσουν την πορεία λιτότητας και μεταρρυθμίσεων, και δεν καταρρεύσει η παγκόσμια οικονομία.
