Εδώ και χρόνια ακούω συνέχεια για διάφορες κόντρες μεταξύ ΤΕΙ-ΑΕΙ τεχνολόγων και αποφοίτων πολυτεχνικών σχολών. Τα βασικά τους επιχειρήματα είναι τα επαγγελματικά δικαιώματα τα μόρια των πανελληνίων εξετάσεων το επίπεδο και τα τελευταία 2-3 χρόνια διάφορα άλλα.
Τώρα ακούω οτι θέλουνε οι πτυχιούχοι μηχανικοί των πολυτεχνείων να περάσει νόμος με τον οποίο το πτυχίο που κράτησε πέντε έτη σπουδών να θεωρείται από το κράτος σαν μεταπτυχιακό. Εμείς σαν γιατροί με έξι χρόνια σπουδές δεν έχουμε τέτοια απαίτηση από το Ελληνικό κράτος. Μήπως τελικά το έχετε παρατραβήξει το θέμα; Αν ήτανε έτσι τότε θα πρέπει εμείς να απαιτήσουμε να περάσει νόμος και να θεωρείται το πτυχίο μας ως διδακτορικό. Έχει αυτό καμία λογική; Προφανώς όχι.
Επίσης μιας και βλέπω πολλούς πτυχιούχους πολυτεχνείου να μιλάνε για διαφορά επιπέδου και ύλης. Εντάξει σε αυτό ας συμφωνήσω και εγώ. Να κάνω όμως μια χαζή ερώτηση; Πως είναι δυνατόν κάθε χρόνο ένας αριθμός τεχνολόγων να δίνει κατατακτήριες σε πολυτεχνείο και να μπαίνει στην σχολή που θέλει ενώ πολλοί άλλοι καταφέρνουν και φεύγουν στο εξωτερικό για μεταπτυχιακές σπουδές ή ακόμη και για διδακτορικό; Δεν κάνω πλάκα υπάρχουν περιπτώσεις. Ο αδερφός μου με το πτυχίο του ΤΕΙ που είχε μου έλεγε οτι δεν μπορούσε να κάνει τίποτα, όμως για να μπορέσει να τελειώσει το ΤΕΙ σε τέσσερα χρόνια διάβαζε και έγραφε πολλές εργασίες με πειράματα δεν πήγαινε όλη μέρα στις καφετέριες. Είναι δίκαιο αυτό; Στην Ιατρική είχαμε νοσοκόμα από ΤΕΙ που πέρασε στο μεταπτυχιακό μετά από σκληρές δοκιμασίες, ήταν από τις ελάχιστες που μπήκε στην ιστορία των μεταπτυχιακών της Ιατρικής, στο πολυτεχνείο όταν πήρε τηλέφωνο ο αδερφός μου για να κάνει μεταπτυχιακό πρωτού αποφασίσει για κατατακτήριες του έκλεισαν το τηλέφωνο στα μούτρα επειδή είπε οτι ήταν από ΤΕΙ, ενώ ο νόμος όμως λέει οτι απόφοιτοι των ΤΕΙ έχουν δικαίωμα να περάσουν σε μεταπτυχιακό ενός ΑΕΙ.
Σαφώς και δεν είπα να εξισωθούν ΤΕΙ με ΑΕΙ αλλά είναι δυνατόν μετά από τέσσερα χρόνια σπουδές να μην μπορεί ο άλλος να κάνει τίποτα; Στο δικό μου επάγγελμα υπάρχουν και τεχνολόγοι με ειδικότητες σχετικές με την υγεία η οποίες δεν υπάρχουν στην Ιατρική όπως για παράδειγμα τεχνικός ιατρικών εργαστηρίων ή οπτικός ή διοίκηση μονάδων υγείας ή διατροφολόγος και έτσι δεν υπάρχουν κόντρες μεταξύ μας και ούτε φόβος μήπως ο τεχνολόγος οπτικός μετατραπεί σε χειρούργο οφθαλμίατρο όπως επικαλούνται ορισμένοι απόφοιτοι πολυτεχνείων. Από την άλλη υπάρχουν άλλες ειδικότητες όπως του νοσοκόμου ή του μαιευτή οι οποίες υπάρχουν και στην Ιατρική, εκεί τα δικαιώματα είναι σαφώς διαχωρισμένα αλλά δεν υπάρχουν κόντρες καθώς οι νοσοκόμοι/μαιευτές ΤΕ έχουν και αυτοί δικαιώματα και μπορούν να ασκήσουν το επάγγελμά τους στα όρια που τους δίνει ο νόμος, σε αντίθεση με έναν μηχανολόγο ΤΕ που δεν μπορεί να κάνει τίποτα.
Τώρα για τα δικαιώματα και το αντικείμενο μεταξύ τεχνολόγου ΤΕΙ και πτυχιούχου μηχανικού ΑΕΙ δεν ξέρω τι γίνεται. Αν δεν μπορεί λοιπόν να βρεθεί ένας τρόπος να πάρουν επαγγελματικά δικαιώματα που τα μεν ΤΕΙ να μην καλύπτονται από τα μεν ΑΕΙ νομίζω οτι δεν θα λυθεί το θέμα. Ίσως θα μπορούσε και το τεχνικό επιμελητήριο να θεσπίσει ειδικές εξετάσεις για τους τεχνολόγους ωστέ να υπάρξει κάποια αναβάθμιση επαγγελματικών δικαιωμάτων για όσους έχουν τις γνώσεις, γιατί όπως προανέφερα δεν είναι δυνατόν να δίνουν κατατακτήριες τόσα άτομα να πετυχαίνουν και από την άλλη να είναι ανίκανοι να μην μπορούν να κάνουν κάτι σχετικό από την δουλειά του μηχανικού πολυτεχνείου.
Και κάτι τελευταίο, την ανθρώπινη προσωπικότητα τον χαρακτήρα την συμπεριφορά και την διαγωγή δεν τα κάνουν τα μόρια από τις πανελλήνιες. Ένας άνθρωπος έχει το δικαίωμα στην μόρφωση για όποια στιγμή της ζωής του το θελήσει. Στο εξωτερικό κάτι ξέρουν που δεν έχουν πανελλήνιες αλλά εσωτερικές εξετάσεις και διαγωνισμούς για κάθε σχολή ξεχωριστά.
Αναγνώστης
