Τέσσερις ώρες μετά την αναχώρηση του πλοίου την Παρασκευή, ο Αμπού Μασούντ έλαβε ένα τηλεφώνημα από συγγενείς του -- ενώ το σκάφος άρχιζε να βυθίζεται. Ήταν ανάμεσα στους περίπου 200 ανθρώπους που χάθηκαν στα ισχυρά ρεύματα του Ινδικού Ωκεανού.
«Ξυπνήσαμε από τα τηλεφωνήματα από τους συγγενείς μας περίπου στην 01:00, μας είπαν ότι το πλοίο βυθιζόταν. . . Περίπου στις 03:00, μας είπαν ότι το σκάφος είχε αναποδογυρίσει κι ότι στέκονταν όρθιοι πάνω στα ύφαλά του περιμένοντας βοήθεια», πρόσθεσε. «Μας είπαν ότι ήταν 25 ως 30 άνθρωποι που είχαν απομείνει να στέκουν πάνω στο πλοίο. Περίπου στις 04:00, τα τηλέφωνά τους δεν λειτουργούσαν πια. Έκτοτε δεν μάθαμε τίποτα», ανέφερε ο Μασούντ, που είπε πως έχασε επτά συγγενείς στο ναυάγιο.
Ο Μούσα Άλι Μούσα, εκπρόσωπος της αστυνομίας της Ζανζιβάρης, δήλωσε χθες ότι είχαν δηλωθεί περίπου 500 επιβάτες. Σύμφωνα με το νηολόγιο, το MV Spice Islander είχε άδεια να μεταφέρει 600 επιβάτες. Ωστόσο το απόγευμα χθες η αστυνομία ανακοίνωσε ότι ανασύρθηκαν 192 σοροί, ενώ διασώθηκαν 606 άνθρωποι, που επί ώρες είχαν πιαστεί από συντρίμμια -- στρώματα, ακόμα και ένα ψυγείο -- που επέπλεαν.
Η αστυνομία ανέφερε ότι κι άλλες σοροί μεταφέρθηκαν αργότερα στην περιοχή Μαϊσάρα, στην Στόουν Τάουν, όπου τυλίχθηκαν σε μαύρες κουβέρτες και τοποθετήθηκαν σε σειρές -- στην πρώτη οι άνδρες, στην δεύτερη οι γυναίκες, στην τρίτη τα παιδιά. Διασώστες είπαν ότι ο απολογισμός των θυμάτων πιθανότατα θα αυξηθεί σήμερα, εξηγώντας ότι πολλές σοροί είχαν παγιδευτεί στο χώρο των επιβατών καθώς και άλλα μέρη του ναυαγισμένου πλοίου.
Το Spice Islander είχε ξεκινήσει από την εμπορική πρωτεύουσα της χώρας, το Νταρ ες Σαλάμ, όπου παρέλαβε επιβάτες, αυτοκίνητα, τρόφιμα, τσιμέντο και άλλα υλικά κατασκευών. Όταν έφθασε στη Ζανζιβάρη, παρέλαβε κι άλλους επιβάτες και φορτίο για να συνεχίσει το -- μοιραίο -- ταξίδι του προς το νησί Πέμπα στο αρχιπέλαγος της Τανζανίας.
Ορισμένοι επιβάτες τρόμαξαν όταν το πλοίο άρχισε να παίρνει κλίση ενόσω ακόμα ήταν δεμένο στο λιμάνι. «Μερικοί επιβάτες κατάφεραν να βγουν από το πλοίο αφού κατάλαβαν πως έγερνε», δήλωσε η 27χρονη μητέρα Άζι Φακί Τσάντι, που έχασε την αδελφή της και τα δύο της παιδιά. Προσπαθήσαμε κι εμείς να κατέβουμε, αλλά το πλήρωμα ανέβασε αμέσως τη σκάλα και το πλοίο αναχώρησε για την Πέμπα», είπε ξαπλωμένη σε ένα στρώμα ανάμεσα σε κρεβάτια στο νοσοκομείο της Στόουν Τάουν.
Κάτοικοι της Ζανζιβάρης είπαν πως τα πλοία που κάνουν το συγκεκριμένο δρομολόγιο είναι διαβόητα διότι παίρνουν πάντα υπεράριθμους επιβάτες και οι έλεγχοι είναι ελάχιστοι -- όταν γίνονται.
«Αυτά τα πλοία είναι παγίδες θανάτου, τα έφεραν εδώ για να μας τελειώσουν όλους», είπε ο Νασόρο Αμπντάλα Νασόρο, που έχασε πέντε συγγενείς στο δυστύχημα. «Τα πλοία είναι πάντα τόσο γεμάτα που δεν μπορείς να βρεις χώρο ούτε για να σταθείς όρθιος. Τους προειδοποιούσαμε πάντοτε ότι θα συνέβαινε μια τέτοια τραγωδία μια μέρα, αλλά κανένας δεν μας άκουγε».
Η κυβέρνηση κήρυξε τριήμερο εθνικό πένθος από σήμερα κι ο πρόεδρος Τζακάια Κικουέτε ανέβαλε προγραμματισμένη επίσκεψή του στον Καναδά.
Γιατροί είπαν ότι πολλοί από τους επιζώντες είχαν σοβαρά τραύματα που υπέστησαν όταν το πλοίο βυθιζόταν.
«Δεν έχω ξαναδεί τέτοιο πράγμα στη ζωή μου. Είναι απίθανο να βρούμε άλλους επιζώντες», είπε ο Χαμίντ Σάλεχ, ένας διασώστης στο λιμάνι της Ζανζιβάρης. «Πολλοί από όσους πνίγηκαν ήταν παιδιά που επέστρεφαν στην Πέμπα για το σχολείο», πρόσθεσε.
Το χειρότερο ναυτικό δυστύχημα στην ιστορία της Τανζανίας είχε σημειωθεί τον Μάιο του 1996 στη Λίμνη Βικτόρια. Το πορθμείο MV Bukoba, με έως και 1.000 επιβαίνοντες, είχε ναυαγήσει και μόλις 114 άνθρωποι επέζησαν. Ο πλοίαρχός του και οκτώ αξιωματούχοι είχαν κατηγορηθεί για δολοφονία 615 ανθρώπων.
