Η ψυχολογία του δεν ήταν τόσο καλή από μια αντιπαράθεση και διαφωνία που είχε με τον υπεύθυνο του κέντρου ο οποίος του ζήτησε να φύγει.
Μπαίνει στο τρένο των 11:55 περίπου από Αθήνα για Ορεστιάδα, τον γνωστό σε όλους μας καρβουνιάρη, ένα τρένο που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τα τραίνα των Ινδιών η της Αφρικής, με σκοπό να κατέβει στον Πλαταμώνα όπου θα τον περίμενε ο πατέρας του στο σταθμό των πόρων. Μαζί του είχε προμηθευτεί γύρω στα 100 χάπια με συνταγή από έναν από τους γνωστούς σε όλους μας ψυχίατρους που πουλάνε συνταγές θανάτου για 15 με 20 ευρώ όπου πεθαίνουν παιδιά και ταλαιπωρούνται οικογένειες χωρίς ποτέ να πιαστεί ένας από αυτούς, χωρίς να αφαιρέσουν την άδεια κανενός και υπάρχουν εκατοντάδες στην καημένη Ελλαδίτσα, που θυσιάζουν ζωές κάθε μέρα για το κέρδος. Που είναι οι νομοί σας ? Που είναι ο ιατρικός σύλλογος και ο όρκος του Ιπποκράτη, που είναι το σύστημα υγείας που είναι ο υπουργός υγείας που είναι η δικαιοσύνη……? Δεν υπάρχει κανείς δυστυχώς.
Ταξίδευε είπαν με μια κοπέλα την οποία κατέβασαν στην Θήβα γιατί δεν είχε πληρώσει εισιτήριο. Δεν είχε πληρώσει δηλαδή για την συντήρηση του απαρχαιωμένου τρένου για να υπάρχει ένας γιατρός σε κάθε τρένο (πολυτέλεια) η το λιγότερο ένα κουτί πρώτων βοηθειών κι ένας απινιδωτής αξίας 50-100 ευρώ. Μπορεί να μου πει κάποιος για πιο λόγο πληρώνουμε εισιτήριο? Σκόπιμο θα ήταν όποιος έχει κάποιο πρόβλημα υγείας να το σκέπτεται πολύ καλά πριν ταξιδέψει με τραίνο η να λαμβάνει τα μετρά του.
Αφού λοιπόν κατέβασαν την κοπέλα ο Αντώνης πήγε στην τουαλέτα. Μετά από ώρα κάποιος θέλησε να πάει τουαλέτα. Κάποιος νεαρός με μαύρη τσάντα, ο όποιος έφυγε τρέχοντας την ώρα του περιστατικού και την ώρα που η αστυνομία έμπαινε στο τρένο, του λέει μην πας είναι ο Αντώνης, πήγε να ξεκουραστεί. Πέρασε μια ώρα σχεδόν και κανένας από τους ελεγκτές δεν έλεγξε την τουαλέτα, η δουλειά τους είναι να ελέγχουν μόνο τα εισιτήρια? Κάποιος από τα παιδιά που γνώρισε μέσα στο τρένο αναρωτήθηκε, τι κάνει τόση ώρα μέσα? Μια κοπέλα πήγε να κοιτάξει, προσπάθησε να ανοίξει την πόρτα, είδε τον Αντώνη πεσμένο κάτω, η πόρτα δεν άνοιγε καλά, έτρεξε στην παρέα , παιδιά ο Αντώνης είναι πεσμένος κάτω, θα κοιμάται είπε κάποιος, μου φαίνεται μελανιασμένος είπε η κοπέλα. Έτρεξαν κάποιοι να δουν. Προσπαθούσαν να καταλάβουν αν αναπνέει, τον γύρισαν μου είπαν μπρούμυτα για να μην πάθει αναρρόφηση, προσπάθησαν να τον βγάλουν από την τουαλέτα αλλά ήταν δύσκολο. Άρχισαν να πιέζουν το κουμπί έκτακτης ανάγκης αλλά τίποτα πίεζαν το κουμπί και τίποτα, κατέβαζαν το μοχλό ακινητοποίησης του τρένου και τίποτε. Οι πιο ψύχραιμοι του έβρεχαν το πρόσωπό του μιλούσαν και του κουνούσαν χέρια και πόδια όσο μπορούσαν μέσα στην άθλια τουαλέτα. Μετά από αρκετή ώρα έφτασε ένας ελεγκτής κατόπιν και κάποιοι άλλοι ελεγκτές, ξέρετε ο καθένας το μακρύ και το κοντό του ακουγόταν διάφορα από ελεγκτές και επιβάτες, πρεζάκιας, ποιος ξέρει τι κουμάσι θα ήταν……., ακούστηκε ανακοίνωση από το μεγάφωνο, αν υπάρχει κάποιος γιατρός μέσα στο τρένο να προσέλθει στο κυλικείο, κάποια στιγμή εμφανίστηκε ένας ΓΙΑΤΡΟΣ, ήταν μεγάλη τύχη αφού δεν υπάρχουν γιατροί μέσα στα τρένα μας , γιατί ποιος γιατρός ταξιδεύει με το τραίνο και μάλιστα με τον καρβουνιάρη , δυστυχώς όμως είχε να παλέψει μόνο με τα χέρια του. Ο άνθρωπος από ότι έμαθα έκανε ότι μπορούσε. Βρήκε το σφυγμό του και διαπίστωσε πως ήταν ακόμη ζωντανός. Όλα αυτά γινόταν ενώ το τραίνο βρισκόταν μετά τη Λαμία. Κατάφεραν και έβγαλαν τον Αντώνη έξω από την άθλια τουαλέτα και τον ξάπλωσαν στο χώρο μεταξύ των βαγονιών. Ο ΓΙΑΤΡΟΣ προσπαθούσε να του κάνει μαλάξεις του έβρεχαν το πρόσωπο, του φώναζαν το όνομά του και του έτριβαν τα χέρια και τα πόδια. Ένας από τους ελεγκτές, ζήτησε την επιστροφή του τρένου στη Λαμία, τον πιο κοντινό σταθμό μα η απάντηση ήταν αρνητική. Τότε ειδοποίησε με τον ασύρματο μάλλον τον επόμενο σταθμό που ήταν ο Δομοκός. Είπε επί λέξη πως χρειαζόμαστε άμεσα ένα ασθενοφόρο και την αστυνομία έχει συμβεί ένα σοβαρό περιστατικό με ένα νεαρό ο όποιος είναι σε κώμα μάλλον από χρήση ηρωίνης. Θα ήταν προτιμότερο και αποτελεσματικότερο βέβαια να έλεγε « ένας κύριος με γραβάτα και κουστούμι έχει πέσει σε κώμα» αλλά του ξέφυγε η αλήθεια. Μετά από 30 λεπτά περίπου η αμαξοστοιχία έφτασε στο Δομοκό.
Μερικοί από τους ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ που αγωνιζόταν να τον σώσουν ανακουφίστηκαν «επιτέλους θα σωθεί το παλικάρι» ακούστηκε.
Το Τραίνο σταμάτησε, Ασθενοφόρο δεν υπήρχε, μηχανική υποστήριξη από το ιατρικό κέντρο Δομοκού επίσης. Σε μια στάση 15λεπτών δεν παρείχαν καμία ουσιαστική βοήθεια στον Αντώνη με την δικαιολογία πάντα «το ιατρικό κέντρο…» δηλαδή ένα ιατρικό κέντρο δεν είναι υποχρεωμένο να διαθέτει ένα μηχάνημα εκκίνησης καρδιάς; Η απόφαση ήταν να συνεχίσουνε στη Λάρισα. Ενώ ο Ιατρός που προσπάθησε να περιθάλψει τον Αντώνη μέσα στο τρένο διαπίστωσε ότι θα ήταν δυνατό να είχε σωθεί εάν υπήρχε ο απαραίτητος εξοπλισμός.
.
Κι έτσι τον καταδίκασαν σε θάνατο. Ήταν η τελευταία διαδρομή που θα έκανε. Ένα παλικάρι δυο μετρά, πανέμορφος και πολύ νέος πεταμένος, στην κυριολεξία στον βρωμοδιάδρομο του τραίνου λίγο έξω από την τουαλέτα, ταξίδευε προς το θάνατο επί μιάμιση περίπου ώρα για χάρη της εγκληματικής ανευθυνότητας του γελοίου κράτους μας.
Φανταστείτε την σκηνή, ένα παλικάρι σε κώμα μελανιασμένο, πεταμένο στο διάδρομο ενός τραίνου που ταξιδεύει επί μιάμιση ώρα και κόσμος να πηγαινοέρχεται στην τουαλέτα περνώντας από πάνω του, υπήρχαν στιγμές που έμενε μόνος του πεταμένος εκεί, απίστευτο. Φανταστείτε να ταξιδεύατε στο ίδιο βαγόνι, σκεφτείτε τη φρίκη κάποιων επιβατών.
Το τραίνο φτάνει στη Λάρισα. Την τέταρτη μεγαλύτερη πόλη στην Ελλάδα με καινούργιο πανεπιστημιακό νοσοκομείο. Ενώ είχαν ειδοποιηθεί εκεί δεν υπήρχε τίποτα παρά ορισμένων Ιατρών που του κάνανε μαλάξεις. Τον κατέβασαν από το τραίνο και τον σώριασαν στην αποβάθρα του σταθμού σαν το σκυλί αφού κάνεις δεν είχε προβλέψει να υπάρχει έστω ένα καθαρό σεντόνι. Δίπλα από το σώμα του παιδιού, μόνο ένα καροτσάκι αποσκευών ελείψει φορείων.
Στο τέλος έφτασε και το ΕΚΑΒ με το φορείο για να μεταφέρουν το σώμα του Αντώνη. Και τελευταία η αστυνομία όπου πήρε κάποιες καταθέσεις του δεκαλέπτου για να μην καθυστερήσει το τραίνο.
Αυτά έγιναν με λίγα λογία εκείνο το βράδυ. Εγώ είμαι ο αδερφός του Αντώνη.
Θέλω να καταγγείλω καταρχήν το γελοίο κράτος μας για την εγκληματική του αμέλεια και αδιαφορία, δηλαδή θέλω να πω πως η κατάσταση είναι τραγική. Δεν είναι δυνατόν να γίνονται αυτά το 2011.
Τους δύο εγκληματίες στο Δομοκό και τον υπεύθυνο του κέντρου που ανήκαν γιατί δασών εντολή να μεταφερθεί στη Λάρισα με το τρένο για να μην πάρουν την ευθύνη. Δηλαδή τι να πει κάνεις γι’αυτό.
Τον οδηγό του τρένου και κάποιους ελεγκτές που δεχτήκαν να τον πάρουν στο τρένο και να φύγει και δεν απαίτησαν να τον μεταφέρουν με το ασθενοφόρο και γιατί δεν απαιτούν κάθε μέρα να έχουν τα τρένα που εργάζονται τον κατάλληλο εξοπλισμό για την ασφάλεια των επιβατών και τη δίκη τους. Αλλά και γιατί υποχρέωσαν τους επιβάτες να ζήσουν αυτή τη φρίκη.
Τον ΟΣΕ γιατί δεν φροντίζει να υπάρχει αυτός ο απαραίτητος εξοπλισμός που δεν κοστίζει τίποτα και που στην τελική είναι και απόφαση της Ε.Ε, και την απαράδεκτη γενικώς κατάσταση στα τρένα.
Τους υπευθύνους στη Λάρισα που δεν υπήρχε ούτε ένα φορείο για τη μεταφορά του.
Και τους συγκεκριμένους γιατρούς που δίνουν τις περίφημες αυτές συνταγές χωρίς να σκεφτούν ούτε καν τα παιδιά τους.
Και γενικώς από πού να αρχίσει κάνεις και που να τελειώσει, όσο τα σκαλίζω τόσο μου βρωμάνε τα πράγματα κι ανακαλύπτω την τραγικά αηδιαστική κατάσταση που ανεχόμαστε από ένα μάτσο ανεύθυνους που εμείς οι ίδιοι τους επιτρέπουμε να μας φέρονται έτσι.
Δεν θέλω να σας κουράσω άλλο με εξηγήσεις, από μόνος του ο καθένας καταλαβαίνει τι έγινε. Ούτε τα γράφω όλα αυτά γι αυτόν που έφυγε. Νιώθω την υποχρέωση όμως να κάνω κατι για να μην φύγει άσκοπα. Μακάρι να είναι ο τελευταίος και να αλλάξουν τα πράγματα εξ αίτιας του.
Κάθε βράδυ που αγκαλιάζω το παιδί μου όταν κοιμάται, δεν αντέχω ούτε στη σκέψη ότι θα μπορούσα να το χάσω έτσι. Θα μπορούσε στη θέση του να είναι μια έγκυος γυναίκα, κάποιος που έχει ένα πρόβλημα υγείας, ένας ηλικιωμένος, ένας φίλος μας η γυναίκα μας το παιδί μας κάποιος δικός μας, καταλαβαίνετε πολύ καλά ότι θα ήταν καταδικασμένος.
Καταλαβαίνουμε όλοι και ξέρουμε το σύστημα, χρειάζεσαι τόσα λεφτά για να κυνηγήσεις τους υπεύθυνους που σου έρχεται να τα παρατήσεις, είναι το «σχέδιο» τέτοιο.
Αν θέλετε να κάνετε κατι για να μην πάει χαμένος, μην μου στέλνετε άλλα συλλυπητήρια, ΦΩΝΑΞΤΕ, διαμαρτυρηθείτε και μην αφήνετε τίποτα να περνά έτσι, μην ανέχεστε άλλο αυτήν την κατάσταση. Η κατάσταση αλλάζει μόνο από εμάς, αν δεν γίνει η αλλαγή πρώτα μέσα μας δεν θα αλλάξει τίποτα προς το καλύτερο. Τουλάχιστο να σωθεί κάποιος άλλος. Μόνο έτσι θα ησυχάσει η ψυχή του.
Αναγνώστης
