Τέλη Αυγούστου, συνάδελφοι φαντάροι που υπηρετούν στην 24η ΕΥΠ στο Λιτόχωρο πήραν την πρωτοβουλία συγγραφής μιας επιστολής καταγγελίας που αποκάλυπτε τις δραματικές συνθήκες που επικρατούν στη μονάδα. Ιδιαίτερα βαρύτητα είχαν οι αποκαλύψεις τους για τις δεκάδες αποσπάσεις συναδέλφων, κυρίως στις Στρατιωτικές Κατασκηνώσεις (ΚΑΑΥ), που μετατρέπουν τους φαντάρους σε υπηρέτες, ενώ ταυτόχρονα δημιουργούνται δυσαναπλήρωτα κενά στην επάνδρωση της μονάδας. Άμεση συνέπεια, η υπερβολική πίεση που ασκείται στους εναπομείναντες στρατιώτες που δεν επαρκούν για να καλύψουν τις υπηρεσίες. Για να «βγουν» επομένως αυτές κόβονται οι άδειες, ενώ η έξοδος θεωρείται άγνωστη λέξη.
Όμως η επιστολή-καταγγελία που είδε το φως της δημοσιότητας είχε άμεσα αποτελέσματα. Αφενός, γρήγορα η Ταξιαρχία και η Μεραρχία έδειξε ενδιαφέρον και κάτω από το βάρος της δημοσιότητας και της έκθεσης της στο ΓΕΣ δεσμεύτηκε να διερευνήσει τις καταγγελίες (βεβαίως μέρος της ευθύνης, αν όχι το πιο βαρύ, αφορά τόσο την Ταξιαρχία, όσο και τη Μεραρχία, που και ενήμεροι ήταν και βόλευαν κανονικά τις απαιτήσεις του πελατειακού συστήματος). Αφετέρου, μεταξύ των φαντάρων παρουσιάστηκαν οι γνωστές αντιθέσεις: ένα τμήμα συναδέλφων, το πιο συντηρητικό, άνθρωποι που πιστεύουν στην ατομική λύση και επενδύουν στη λογική του βύσματος, ένοιωσαν φόβο και μίλησαν για επερχόμενη εκδικητική μήνη του διοικητή. Την ίδια φοβιστική στάση κράτησαν και μέρος χαμηλόβαθμων στελεχών που έφτασαν να προαναγγέλλουν δικαστικές διώξεις του διοικητή σε αυτούς που έγραψαν το γράμμα! Οι υπόλοιποι φαντάροι ένοιωσαν ικανοποίηση, αρνήθηκαν να συμμεριστούν τους όποιους φόβους αφού «πόσο χάλια να γίνουν τα πράγματα» και περίμεναν την επιστροφή του διοικητή, ελπίζοντας.
Φυσικά, οι Κασσάνδρες δεν επιβεβαιώθηκαν.
Ο διοικητής επέστρεψε από την καλοκαιρινή του άδεια παρουσιάζοντας ένα διαφορετικό πρόσωπο. Φαντάροι που βγήκαν παραπονούμενοι και έκθεσαν τα προβλήματα ζητώντας την επίλυση τους αντιμετώπισαν ένα διαλλακτικό διοικητή, που ενστερνίστηκε τις απόψεις τους και δεσμεύτηκε να δώσει λύσεις. Φάνηκε πιο διαλλακτικός στο ζήτημα των αδειών και των εξόδων, ζήτημα κρίσιμο για τους ταλαιπωρημένους συναδέλφους που και έχουν την ανάγκη να πάρουν μια ανάσα, αλλά και πρέπει να ικανοποιήσουν μια σειρά υποχρεώσεων της πολιτικής τους ζωής.
Ένα πρώτο μέτρο που εξαγγέλθηκε σε αυτή την κατεύθυνση είναι να κλείσει μια σκοπιά, περιορίζοντας τις υπηρεσίες και επιτρέποντας να βελτιωθεί κάπως η κατάσταση: πλέον οι συνάδελφοι έχουν έξοδο μετά από δύο μέρες υπηρεσίας (2-1).
Δεν πιστεύουμε ότι ήρθαν τα πάνω κάτω στον Ελληνικό Στρατό.
Σίγουρα όμως οι συνάδελφοι νοιώθουν δικαιωμένοι και υπερήφανοι. Με την συλλογική, αγωνιστική τους προσπάθεια έβαλαν ένα λιθαράκι στο να βελτιωθεί η κατάσταση για όλους. Συνειδητοποίησαν ότι δεν είναι έρμαια στου Παραλόγου τη Θητεία, έχουν δικαιώματα και μπορούν να τα διεκδικούν. Ενώ άλλοι είναι «σκαρφαλωμένοι στα τηλέφωνα» και «γλύφουν κατουρημένες ποδιές» μήπως και σωθούν, οι συνάδελφοι που πρωτοστάτησαν στην συγγραφή της επιστολής στάθηκαν με θάρρος απέναντι στην ιεραρχία και τελικά Νίκησαν! Εξάλλου, αυτός είναι ο μόνος δρόμος για να κερδίσεις τον σεβασμό όχι μόνο τον άλλων, αλλά και Αυτοπεποίθηση.
Νομίζουμε ότι αυτό είναι το πιο σημαντικό στην ζωή του κάθε ανθρώπου.
ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ
