τα όμορφα λόγια γεμάτα περιτύλιγμα,
τις "περγαμηνές" του βίου σας...
την βρώμα του λόγου σας στα μούτρα μου...
Σιχάθηκα το απύθμενο κενό σας,
τις μεγάλες "ευθύνες" σας, απέναντι στην πατρίδα,
το βαρύ ποδοβολητό σας να προλάβετε
κι άλλα να φάτε πριν ολοσχερώς μου πνίξετε την ελπίδα..
Σιχάθηκα τους δήθεν επαναστάτες βουλευτές,
του κόμματος να είστε τσιράκια,
μαθημένοι να προχωράτε στη γραμμή, μίζερα,
μικρά χαζά στρατιωτάκια,
που μία φόρεσαν στολή και τάχα τώρα, σε κάτι μοιάζουν...
Σιχάθηκα μα το σάλιο μου δε χαραμίζω για τα μούτρα σας,
μικρά φτωχά ανθρωπακια,
φτηνά, ξεφτιλισμένα...
Σιχάθηκα μα η οργή μου φούντωσε κι όπλα θα βρω σαν έρθει η ώρα σκληρά να σας πληρώσω... Σιχάθηκα
Αναγνώστης
