Αγαπητέ αναγνώστη οφείλω να αναγνωρίσω τον αδιαμφισβήτητο ιστορικά πλούτο έκφρασης της Ελληνικής γλώσσας, και πως άλλωστε να το αμφισβητήσω , αφού τα αδιάσειστα ιστορικά μνημεία εξαιρετικού γλωσσικού κάλους (Αρχαία και Νέο Ελληνικά) αποτελούν τον αδιάψευστο ιστορικό μάρτυρα.
Εκεί όμως που ειλικρινά αντιμετώπισα μία σχετική δυσκολία, ήταν στο να προσδιορίσω επιτυχώς με μία και μόνον λέξη όσο το δυνατόν ακριβέστερα, τον αρνητικό προσδιορισμό του πολιτικού μας προσωπικού, το οποίο διαχειρίστηκε την εξουσία για τα τριάντα πέντε περίπου τελευταία χρόνια. Και η δυσκολία έγκειτο στο γεγονός ότι τα πρόσωπα αυτά κατέγραψαν ως γκρίζες ζώνες της Ελληνικής ιστορίας, όχι μόνον μία επαίσχυντη και ανήθικη πράξη σε βάρος του λαού που τους προσέφερε απλόχερα την εμπιστοσύνη του, αλλά ένα πλήθος αποτρόπαιων προσβλητικών κατά συρροή ενεργειών για δεκάδες χρόνια (απάτη, ψευδολογία, υποκρισία, εξευτελισμό, αναξιοκρατία, αυθαιρεσία, σατραπεία, προδοσία, κυνισμό, ανικανότητα, εξαγορά, διαπλοκή, απολυταρχία, εγωισμό, ηθική γήρανση και ότι ακόμα αρνητικό περάσει από την σκέψη σας), ενέργειες που μετέτρεψαν την προγονική περηφάνια του (λαού) σε όνειδος και συμφορά.
Δεν είμαι εγώ ο κατάλληλος ώστε να αποδώσω ευθύνες και δικαιοσύνη, είμαι όμως ένας από τους χιλιάδες κατάλληλους που γεννιούνται από τις στάχτες κάθε ημέρας, ώστε να ανταποκριθώ (και να ανταποκριθούμε) στο γενικό κάλεσμα για την σωτηρία της χαμένης τιμής και της αξιοπρέπειας της χειμαζόμενης πατρίδας μας.
Δεν αρκεί λοιπόν μία λέξη να περιγράψει επακριβώς την ασέλγεια και την ατίμωση ενός λαού, που παραπλανήθηκε, παρασύρθηκε και προδόθηκε αντί πινακίου φακής, ώστε στο τέλος να θεωρηθεί και συνένοχος , από τους χείριστους των περιστάσεων πολιτικούς του ταγούς , αλλά ένας πολύτομος λίβελος ικανός να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της περιγραφής.
Εάν παρ’ όλα αυτά θα θέλαμε με μέγιστη επιείκεια να χρησιμοποιήσουμε μία και μόνη λέξη που μερικώς θα τους προσδιόριζε (αυτούς που διαχειρίστηκαν την εξουσία), είναι η λέξη ΚΝΩΔΑΛΑ.
Πολιτικά κνώδαλα λοιπόν μας διακυβέρνησαν κατά το πρόσφατο παρελθόν και ιδού τα πραγματικά αποτελέσματα, ώστε σε επιβεβαίωση του προσδιορισμού των, σήμερα με ανείπωτο θράσος και περίσσευμα υποκρισίας να προστρέχουν για την σωτηρία μας. Κνώδαλο κατά το λεξικό Τεγόπουλου – Φυτράκη = ( Τιποτένιος, ανάξιος άνθρωπος ).
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
