tromaktiko: Η τέχνη του εφήμερου

Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2011

Η τέχνη του εφήμερου



Eπιμέλεια: Mitsila
O Jim Denevan έχει ανακαλύψει τη δύναµη του πάγου, του χώµατος και της άµµου. Έχοντας την καρδιά ενός ποιητή και ενός ζωγράφου, ταξιδεύει σε ολόκληρο τον...
κόσµο και αφήνει το καλλιτεχνικό του αποτύπωµα στις έρηµες, απέραντες εκτάσεις του πλανήτη. Ένα καλλιτεχνικό αποτύπωµα που έχει διάρκεια µόλις µερικών λεπτών, αφού τα ίδια τα στοιχεία της φύσης, που αποτελούν για τον Jim την ιδανική έµπνευση και τον ιδανικό καµβά, καθιστούν τα έργα του εφήµερα µια και οι καιρικές συνθήκες και µόνο προσδιορίζουν τη χρονική διάρκειά τους.

Ο Αµερικανός καλλιτέχνης ξεκίνησε να «ζωγραφίζει» στις παραλίες της Νότιας Καλιφόρνιας πριν από 17 χρόνια και από τότε ασχολείται αποκλειστικά µόνο µε αυτή τη µορφή της κυριολεκτικά εφήµερης τέχνης. Τα εργαλεία της δουλειάς του είναι κλαδιά και κοµµάτια από ξύλο που ξεβράζονται στις ακτές. Σε ειδικές και µόνο δηµιουργίες µπορεί να χρησιµοποιήσει επίσης τσουγκράνα, το ποδήλατό του και σε ορισµένες περιπτώσεις γεωργικά µηχανήµατα. Ο 48χρονος σχεδιάζει πάνω στην άµµο τεράστια, εντυπωσιακά γεωµετρικά σχήµατα, έργα που εκτείνονται σε µήκος έως και δυο χιλιοµέτρων. Το άκρως εντυπωσιακό είναι ότι για τα σχέδιά του δεν χρησιµοποιεί κανένα ειδικό όργανο για να κάνει µετρήσεις, αφού έχει εκπληκτικό ταλέντο στην ακριβή αποτύπωση γεωµετρικών σχηµάτων σε γιγαντιαία κλίµακα. Ο Jim χρειάζεται πολλές ώρες και περπάτηµα πολλών χιλιοµέτρων - έως και 45 - για να ολοκληρώσει κάθε σχέδιό του και δεν αποθαρρύνεται, αν και γνωρίζει ότι η παλίρροια θα το διαλύσει µέσα σε µερικά λεπτά της ώρας. Ο µοναδικός τρόπος για να φανεί σε όλο της το εύρος η τέχνη του είναι οι αεροφωτογραφίες των σχεδίων του που τον έκαναν γνωστό σε ολόκληρο τον κόσµο και τώρα ο 48χρονος Αµερικανός καλλιτέχνης ταξιδεύει σε κάθε γωνιά του πλανήτη και µε «πινέλο» τα κλαδιά του δίνει σχήµα και πνοή σε έρηµες εκτάσεις όπου γης. Πολλοί τον χαρακτηρίζουν ως τον απόλυτα «πράσινο» ζωγράφο, αφού κάνει τέχνη µε την άµµο και τον πάγο χωρίς να επηρεάζει στο ελάχιστο το τοπίο και χωρίς να προσπαθεί στο ελάχιστο να παρέµβει σε αυτό µε καταλυτικό, µόνιµο τρόπο. Όπως λένε, θέλει απλώς, και όσο η φύση του επιτρέπει, να δείξει τη δύναµή της και στη συνέχεια αποδέχεται και πάλι την ίδια δύναµη που καταστρέφει το έργο του.
     



Εδώ σχολιάζεις εσύ!