Βρετανοί ερευνητές απομόνωσαν κύτταρα από το δέρμα των δύο ειδών ζώων και στη συνέχεια πέτυχαν τον επαναπρογραμματισμό τους σε πολυδύναμα βλαστικά κύτταρα. Η μελλοντική μετατροπή των βλαστικών κυττάρων σε ωοκύτταρα και σπερματοκύτταρα θα μπορούσε να οδηγήσει στη δημιουργία εμβρύων που, κυοφορούμενα από θετές μητέρες, θα αύξαναν τους πληθυσμούς των απειλούμενων με εξαφάνιση ζώων.
Οι επιστήμονες, οι οποίοι περιέγραψαν τον πειραματισμό τους στο τελευταίο τεύχος της επιθεώρησης Nature Methods, έχουν πλήρη επίγνωση ότι οι εφαρμογές των βλαστικών κυττάρων (και ειδικότερα όσων προκύπτουν από τον επαναπρογραμματισμό σωματικών κυττάρων) είναι περιορισμένες προς το παρόν. Ωστόσο, η πρόσφατη επιτυχία Ιαπώνων επιστημόνων να δημιουργήσουν λειτουργικά σπερματοζωάρια (από τα οποία γεννήθηκαν απόγονοι), ενισχύει τις ελπίδες των ερευνητών για μελλοντική χρήση των βλαστοκυττάρων που τώρα δημιουργούν.
Εφόσον καταστεί δυνατή, η προσέγγιση των Βρετανών ερευνητών πλεονεκτεί σε σχέση με την κλωνοποίηση η οποία επίσης έχει προταθεί ως μέθοδος πολλαπλασιασμού των υπό εξαφάνιση ζώων. Η υπεροχή της εν λόγου στρατηγικής έγκειται στο γεγονός ότι οι απόγονοι (αν και όταν υπάρξουν…) θα είναι κανονικοί (αφού θα έχουν προκύψει από τη σύντηξη ωαρίου-σπερματοζωαρίου) και δεν θα διαθέτουν όλοι το ίδιο γενετικό υλικό (όπως θα συνέβαινε με τους κλωνοποιημένους).
Παρά το εντυπωσιακό του επιτεύγματος (ο επαναπρογραμματισμός σωματικών κυττάρων, και μάλιστα ειδών που δεν είναι συνήθη στα ερευνητικά εργαστήρια, είναι δύσκολη υπόθεση), δεν μπορούμε να μην παρατηρήσουμε ότι η προστασία του περιβάλλοντος, η αποφυγή κατακερματισμού των οικοσυστημάτων, η απαγόρευση του κυνηγιού και άλλα ανάλογα μέτρα θα ήταν περισσότερο αποτελεσματικά στη διάσωση της άγριας ζωής.
