Από τα "Systemantics"
(Systemantics: μια ψευδοεπιστημονική αλλά καθόλου αδιάφορη θεωρία των Συστημάτων)
Το πολιτικό σύστημα μας είναι αναμφίβολα τόσο περίπλοκο που δεν διακρίνεται πουθενά ούτε η αρχή του, ούτε το τέλος του, θυμίζοντας κάπως την περίπτωση του γόρδιου δεσμού. Βέβαια στην προκειμένη περίπτωση δεν πρέπει να αναζητάμε ποιός απο μηχανής θεός θα λύσει τον δεσμό αυτόν, αλλά με ποιόν τρόπο θα λυθεί ωστε να βγούμε άμεσα απο αυτή την στημένη και με μαθηματική ακρίβεια, αδιέξοδη κρίση.
Πρωτίστως λοιπόν πρέπει να κατανοήσουμε και να αντιληφθούμε ότι το παρόν πολιτικό μας σύστημα δημιουργήθηκε απο την ίδια την κοινωνία μας για να την εξυπηρετεί σε πολιτειακό και οργανωτικό επίπεδο, επομένως μέρος του πολύπλοκου αυτού συστήματος είναι σε πρώτο επίπεδο ο καθένας απο εμάς ως μέλη αυτής της κοινωνίας και μετέπειτα η εξουσία η οποία πηγάζει από την κοινωνία για να υπηρετεί τα συμφέροντα της.
Για να αντιμετωπίσουμε αυτό το σύστημα αποτελεσματικά, δημιουργώντας παράλληλα μια εφικτή και κοινά αποδεκτή λύση απο το σύνολο της κοινωνίας, πρέπει να ξεπεράσουμε τα υπερυψωμένα τείχη της κοινωνικής κατάθλιψης που βιώνουμε και που μας αποτρέπουν απο την κοινωνική μας εξέλιξη και εξιδανίκευση, μέσω της αλλαγής.
Οφείλουμε ατομικά να αφιερώσουμε ενέργεια και χρόνο ως μέλη αυτής της αρχέγονης ελληνικής κοινωνίας, προς έναν κοινό σκοπό. Την βελτίωση του υπάρχοντος συστήματος μας μέσω μιας αλλαγής καθαρά αποκομματικοποιημένης και πραγματικά πολιτικοποιημένης ανατρέποντας την σημερινή κατάσταση στα πλαίσια της παρούσας δημοκρατίας επιζητώντας την καλύτερη.
Η καλύτερη δημοκρατία είναι εκείνη, όπου στους κακούς δεν επιτρέπεται να παίρνουν την εξουσία και στους καλούς δεν επιτρέπεται ν’ αρνούνται τη διακυβέρνηση του τόπου τους.
Πιττακός ο Μυτιληναίος, 650-570 π.Χ., εκ των 7 σοφών της Αρχ .Ελλάδας
Η πραγματικά καλύτερη Δημοκρατία είναι μόνο η Άμεση, ενώ η έμμεση αντιπροσωπευτική εκδοχή της, που σήμερα έχει τη μορφή του κοινοβουλευτικού πολιτεύματος και στο οποίο στηρίζεται το σύστημα μας δεν λειτουργεί ουσιαστικά δημοκρατικά, αλλά αναδεικνύει ολιγαρχίες της πολιτικής που διαπλέκονται συστηματικά και καθ’ έξη με τις ολιγαρχίες του πλούτου και κάθε μορφής φανερούς ή αφανείς εξουσιαστές. Χαρακτηριστικό είναι το απόφθεγμα του Αριστοτέλη ότι : «Δημοκρατικόν εστί κληρωτόν είναι τας Αρχάς, το διαιρετόν ολιγαρχικόν», δηλαδή θεωρούσε δημοκρατικό θεσμό τη κλήρωση πολιτών στα αξιώματα, ενώ τις εκλογές προσώπων, που σήμερα παίρνει τη μορφή εκλογής αντιπροσώπων μας στη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία ως δείγμα ολιγαρχικού Πολιτεύματος.
Άλλωστε και η καθημερινή μας εμπειρία αποδεικνύει ότι δεν επικρατεί η ισονομία , η ισηγορία και η ισοπολιτεία, αλλά η διαφθορά στο δημόσιο βίο και οι διαπλεκόμενες σχέσεις των κομμάτων εξουσίας, που επιβάλλουν με τις αρχές του δήθεν «δημοκρατικού συγκεντρωτισμού» και την κομματική πειθαρχία στους ολίγους εκλεγμένους, να αποδέχονται τις βουλήσεις των ολίγων πλουτοκρατών και των κάθε μορφής «βαρώνων», συχνά εις βάρος των πολλών, του περιβάλλοντος και των δημόσιων αγαθών, ώστε να καθιστούν στην πραγματικότητα το πολίτευμά μας «Προεδρευομένη Κοινοβουλευτική Ολιγαρχία»!
Οι πολιτικοί έχοντας εγκαταλείψει καριέρες (λάβετε υπ'όψη και το ασυμβίβαστο των βουλευτών) έχουν την ανάγκη να αναπαραχθούν ως πολιτικοί και ως εξουσιαστές, με αποτέλεσμα, αντί να πρυτανεύει στους περισσότερους από αυτούς το συμφέρον των πολλών, να πρυτανεύει η συνέχιση του ρόλου τους, του επαγγέλματός τους. Και αυτό γιατί, δυστυχώς, με τον κοινοβουλευτισμό η πολιτική κατάντησε επάγγελμα, ενώ στην πραγματικότητα θα όφειλε να είναι έκφραση ζωής.
Στην παρούσα κοινωνική φάση η εξουσία του πολύπλοκου αυτού πολιτικού συστήματος, μας έχει απομονώσει σκοπίμως σε πολύ μεγάλο βαθμό, ελέγχει πλήρως τις πληροφορίες γύρω μας, επιβάλλει αποφάσεις εξαλείφοντας κάθε παράγραφο του Συντάγματος των Ελλήνων, περιορίζει επικίνδυνα τα θεμελιώδη δημοκρατικά δικαιώματα μας, σχεδιάζει και συντελλεί το ξεπούλημα της εθνικής μας περιουσίας, θέτει απρόκλητα σε αμφισβήτηση τα κυριαρχικά μας δικαιώματα με απώτερο σκοπό τον περιορισμό της άσκηση της δημοκρατίας, μας δολοφονεί καθημερινά μέσα απο την εξαθλίωση και την περιφρόνηση οδηγώντας μας στον σταδιακό μας αφανισμό.
Αυτό το πολιτικό σύστημα λοιπόν καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε γράφοντας ιστορία.
Εξάλλου η κρίση που βιώνουμε είναι μια αλλαγή που προσπαθεί να συμβεί αλλά δεν βρίσκει το απαιτούμενο έδαφος για να καρποφορήσει. Αυτό το έδαφος πρέπει να το προετοιμάσουμε όλοι μαζί, με θεμέλια στέρεα και βαθιά στη γη μας αλλά και ανοιχτούς ορίζοντες στην οικουμένη, ξεκινώντας απο την βάση του συστήματος και τον πλήρη διαχωρισμό και την αναδιανομή της εξουσίας.
Ένας τρόπος για να επιτευχθεί αυτή η αλλαγή είναι μέσα απο την διενέργεια δημοψηφίσματος, όχι όμως για οποιοδήποτε δημοψήφισμα αλλά για αυτό που αφορά το πραγματικό μας πρόβλημα, που είναι η αλλαγή του συστήματος.
Πρέπει να γράψουμε ιστορία, διαμορφώνοντας τον καταστατικό χάρτη της χώρας μας συμμετέχοντας όλοι ενεργά στη διαμόρφωση ενός νέου Συντάγματος της χώρας.
Πρέπει ο λαός μας να αφυπνιστεί και να επαναστατήσει, όχι όμως βγαίνοντας στους δρόμους, αλλά παίρνοντας το μέλλον ρεαλιστικά στα χέρια του.
Να απαιτήσουμε δημοκρατικά την έναρξη της διαδικασίας για την διενέργεια δημοψηφίσματος με στόχο την αναθεώρησή του Συντάγματος, ξεκινώντας παράλληλα δημόσια διαβούλευση.
Σε περίπτωση δε θετικής ψήφου από τον ελληνικό λαό ο πρόεδρος της Δημοκρατίας να κυρήξει έκτακτες εκλογές για την δημιουργία ενός Συνταγματικού Συμβουλίου.
Το Συνταγματικό Συμβούλιο, μπορεί να αποτελλείτε απο μια 50μελής ομάδα ακέραιων και ικανών πολιτών που θα εκλεγούν από τον λαό και θα διοριστούν από τη Βουλή για να μελετήσουν και να παρουσιάσουν το νέο νομοθέτημα.
Η ομάδα αυτή θα δέχεται καθημερινά για ένα εύλογο χρονικό διάστημα τα σχόλια και τις προτάσεις των συμπατριωτών τους τηλεφωνικώς μέσω ταχυδρομείου και ίντερνετ. Το τελικό κείμενο θα παραδόθεί στο κοινοβούλιο και θα υποβληθεί σε δημοψήφισμα πριν επικυρωθεί.
Ο "χρυσός αιώνας" του Περικλή μπορεί να αναβιώσει σε ένα πολίτευμα άμεσης Δημοκρατίας, προσαρμοσμένο στα δεδομένα του 21ου αιώνα.
Τα κεφάλαια και τα άρθρα που θα απαρτίζουν το νέο Σύνταγμα θα πρέπει να διέπονται από μια έντονη διάθεση για μια καλύτερη και αμεσότερη δημοκρατία μέσω της άσκησης εξουσίας. Η αναθεώρηση του επομένως πρέπει να είναι στην κατεύθυνση της μεγαλύτερης λαϊκής συμμετοχής, της διαφάνειας και της ανάληψης ευθύνης από τους πολιτικούς και τους πολίτες.
Προτάσεις θα υπάρξουν πολλές σε αυτή τη νέα Συντακτική διαδικασία, ας ξεκινήσουμε από εδώ με μερικές με κύριο στόχο την εγκαθίδρυση της Δημοκρατίας και τον πλήρη διαχωρισμό των τριών βασικών εξουσιών: της νομοθετικής, της εκτελεστικής και της δικαστικής.
Δημιουργία Βουλής των πολιτών, από 100 κληρωτούς πολίτες, με διετή θητεία, που θα έχει σκοπό τον έλεγχο των πολιτικών και τις εφαρμογές των νόμων και των άρθρων του Συντάγματος με απώτερο σκοπό πάντα την προάσπιση και προώθηση του εθνικού συμφέροντος την μεγαλύτερη διαφάνεια και την ανάληψη ευθύνης όχι μόνο από τους πολιτικούς αλλά και τους πολίτες.
Ασυμβίβαστο η ιδιότητα του βουλευτού με τη θέση του Υπουργού μέσω ειδικής ρύθμισης του Συντάγματος. Να θεωρείται ασυμβίβαστο δηλαδή η ιδιότητα του βουλευτού με αυτή του Υπουργού, διαχωρίζοντας κατ' αυτόν τον τρόπο πλήρως την νομοθετική απο την εκτελεστική εξουσία του κράτους.
Ο Πρωθυπουργός θα αποτελεί την κεφαλή της κυβέρνησης και θα εκλέγεται απο την απόλυτη πλειοψηφία της Βουλής. Ο Πρωθυπουργός θα εξασφαλίζει την ενότητα της Κυβέρνησης και θα κατευθύνει τις ενέργειές της, καθώς και των δημοσίων γενικά υπηρεσιών για την εφαρμογή της κυβερνητικής πολιτικής μέσα στο πλαίσιο των νόμων.Οι βασικότερες εξουσίες του θα είναι να προεδρεύει του Υπουργικού Συμβουλίου, στο οποίο θα μετέχει μαζί με τους Υπουργούς καταρτίζοντας το τετραετές πρόγραμμα που θα ακολουθηθεί ενώ παράλληλα θα καθορίζει με τον οικείο Υπουργό τις αρμοδιότητες των Υφυπουργών. Θα έχει την δυνατότητα επίσης να καταθέτει πρότασή ωστε να παύονται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας οι Υπουργοί και οι Υφυπουργοί της Κυβέρνησης ενώθα πρέπει απαραιτήτως να συνοδεύεται από εισήγηση του για το πρόσωπο που θα το αντικαταστήσει και το οποίο θα εγκρίνεται απο την βουλή των πολιτών.
Η νομοθετική εξουσία θα ασκείται από την νομοθετική βουλή (Βουλή των Ελλήνων) τα μέλη της οποίας θα εκλέγονται με καθολική μυστική ψηφοφορία απο τον λαό για τετραετή θητεία και θα εγκρίνει ή απορρίπτει μέσω των νομοθετικών πράξεων τη γενική πολιτική της Χώρας. Οι βουλευτές θα μετέχουν στη νομοπαρασκευαστική διαδικασία, μέσω της μελέτης και της αποδοχής ή απόρριψης των προς ψήφιση νομοσχεδίων που θα καταθέτει προς έγκριση η κυβέρνηση δια των Υπουργών της. Η Νομοθετική Βουλήοφείλει να απολαύει της εμπιστοσύνης της Βουλής των πολιτών, να έχει λάβει δηλαδή ψήφο εμπιστοσύνης από την πλειοψηφία των κληρωτών πολιτών
Η εκτελεστική εξουσία θα ασκείται από την κυβέρνηση (Υπουργικό συμβούλιο) και της οποίας κεφαλή θα είναι ο Πρωθυπουργός . Τα μέλη της κυβέρνησης θα καθορίζονται με κλήρωση απο το σώμα της Βουλής των Ελλήνων (απο οποιοδήποτε κόμμα) για τετραετή θητεία. Με την διαδικασία της κλήρωσης διασφαλίζεται το άμεσο τέλος της οικογενειοκρατίας και της πελατειακής σχέσης που επικρατεί σήμερα εξασφαλίζοντας παράλληλα την μελλοντική αποτροπή παρόμοιων περιπτώσεων που θα οδηγούσαν σε δυσλειτουργία του κράτους λόγο προσωπικών συμφερόντων συγκεντρώνοντας παράλληλα όλα τα στοιχεία μια σύγχρονης και προ παντώς εθνικής και όχι κομματικής κυβέρνησης. Κύριος σκοπός της κυβέρνησης θα είναι η εκτελεστική λειτουργία του κράτους. Θα καθορίζει δηλαδή την γενική πολιτική της Χώρας, μετέχοντας στη νομοπαρασκευαστική διαδικασία, μέσω της σύνταξης και της προώθησης προς ψήφιση νομοσχεδίων, αλλά ταυτόχρονα εφαρμόζοντας την πολιτική που εγκρίνει μέσω των νομοθετικών πράξεων η Νομοθετική Βουλή. Το υπουργικό συμβούλιο οφείλει να απολαύει της εμπιστοσύνης της Βουλής των πολιτών, να έχει λάβει δηλαδή ψήφο εμπιστοσύνης από την πλειοψηφία των κληρωτών πολιτών.
Η πολιτειακή εξουσία θα ασκείται από την Βουλή των πολιτών και θα έχει κυρίως ελεγκτικό χαρακτήρα. Στις κύριες αρμοδιότητες της βουλής των πολιτών θα είναι η πιστή εφαρμογή του τετραετούς προγράμματος που θα καταθέτει η εκάστοτε κυβέρνηση, όπως και η επίβλεψη των προς ψήφιση νομοσχεδίων με πρωτεύον κριτήριο την προάσπιση και προώθηση του εθνικού συμφέροντος. Σε περίπτωση που διαπιστώσει οποιαδήποτεπαράβαση θα μπορεί να καταθέτει στοιχειοθετημένες προτάσεις μομφής εναντίον οποιουδήποτε πολιτικού που κατέχει οποιαδήποτε θέση στη Δημόσια Διοίκηση (Υπουργό, βουλευτή, δήμαρχο) με το αιτιολογικό της εξαπάτησης του Ελληνικού Λαού και να την κοινοποιεί στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Σε περίπτωση που η μομφή κατατίθενται εναντίον του Πρωθυπουργού η Βουλή των Πολιτών θα έχει την ευχέρεια να διαλύσει την Βουλή και να προκηρύξει νέες εκλογές.
Προυποθέσεις για τα υποψήφια στελέχη της Δημόσιας Διοίκησης, είτε Βουλευτής είτε Υπουργός, είτε μέλος της Βουλής των Πολιτών, είτε Τοπικός Άρχοντας (όπως Δήμαρχοι, Νομάρχες, Περιφερειάρχες) είτε Διευθυντής οργανισμού, είτε απλός δημόσιος υπάλληλος που διορίζεται ή εκλέγεται απο διάφορους φορείς ή όποιοι διαχειρίζονται δημόσιο χρήμα καθ' οιονδήποτε τρόπο είτε μέσω οργανισμών, είτε Υπουργείων, είτε ΔΕΚΟ, είτε οργανισμών τοπικου φορέα κλπ, να είναι 'Ελληνας πολίτης, να έχει τη νόμιμη ικανότητα να εκλέγει, να έχει συμπληρώσει το εικοστό πέμπτο έτος (25) της ηλικίας του κατά την ημέρα της εκλογής, να καταγράφετε όλη η περιουσία αυτού καθώς και της οικογένειας του. Υποψήφιος που στερήθηκε κάποιο από τα παραπάνω προσόντα εκπίπτει αυτοδικαίως από το δημόσιο αξίωμα. Μετά το τέλος της θητείας του κάθε πρόσωπο είναι υποχρεωμένο να λογοδοτήσει για τον τρόπο άσκησης των καθηκόντων του, σε ειδικά ανεξάρτητα πολιτειακά δικαστήρια. Σε περίπτωση που αποδειχτεί ότι κατα την διαρκεια της θητεία του ήταν οικονομικά ζημιογόνος για την Χώρα, τότε θα πρέπει να κατασχεθεί από την καταγεγραμμένη περιουσία του, όλο το ποσόν κατά το οποίο ζημιώθηκε οικονομικά η Χώρα. Αν για οποιονδήποτε λόγο δεν μπορεί να καλυφθεί το ποσόν τότε θα κατασχεθεί όλη η περιουσία του και το υπόλοιπο που αδυνατεί να καλύψει θα το εξοφλεί δουλεύοντας σε δημόσια έργα. Παράλληλα θα ελέγχονται άμεσα τα περιουσιακά στοιχεία των συγγενών του και θα δημέυονται τα ποσά εκείνα που δεν μπορούν να δικαιολογηθούν από τις νόμιμες απολαβές τους.
Kατάργηση της ασυλίας των βουλευτών και του επαίσχυντου Νόμου περί Ευθύνης Υπουργών αλλά και κάθε είδους παραγραφής για αδικήματα σε όλους τους συμμετέχοντες στην δημόσια διοίκηση του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος.
Περιορισμός της θητείας στην Noμοθετική και Εκτελεστική Εξουσία πέραν των 8 ετών δια ειδικής ρύθμισης του Συντάγματος. Για κάθε δηλαδή Υπουργό, βουλευτή, δήμαρχο θα υπάρχουν μόνον 2 θητείες. Έτσι, θα αποφεύγεται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο η διαπλοκή με ξένα προς το συμφέρον του δημοσίου συμφέροντα και θα υπάρχει ελευθερία της βούλησης του εκάστοτε αρμόδιου, του οποίου μοναδικός σκοπός θα είναι η απόλυτη εκπροσώπηση της βούλησης του ελληνικού λαού, μέσω του οποίου αυτός εξελέγη.
Δημοψήφισμα για κάθε νόμο εφόσον το ζητήσουν 10 στους 100 ψηφοφόρουςδιασφαλίζοντας το δικαίωμα του κοινού να λαμβάνει μέρος στις αποφάσεις και να διαδραματίζει ρόλο στο νομοθετικό έργο αρκεί να το επιθυμεί το 10% του εκλογικού σώματος.
Θεσμοθέτηση Ανεξάρτητου Ειδικού Πολιτειακού Δικαστηρίου Tο οποίο θα ασχολείται με λάθη, παραλείψεις και παραπτώματα στην Δημόσια Διοίκηση. Στο Ανεξάρτητο Ειδικό Πολιτειακό Δικαστήριο θα παραπέμπονται άμεσα όλα τα εμπλεκόμενα πρόσωπα μετά τη γνωστοποίηση του παραπτώματος που θα προκύπτει είτε από εισήγηση της Βουλής των Πολιτών, είτε από μηνυτήρια αναφορά απλού πολίτη, είτε οποιουδήποτε δημοσίου λειτουργού που εργάζεται σε κάποιο Υπουργείο και αφορά προϊσταμένους του Υπουργούς, Υφυπουργούς και Γενικούς Διευθυντές είτε ακόμη από τον ίδιο τον Πρόεδρο της Κυβέρνησης.
Αλλαγή στις απολαβές των βουλευτών ή οποία θα επιβάλλεται μέσω των ασφαλιστικων δικλίδων που θα δημιουργηθούν, είτε με τους πολίτες (βουλή των πολιτών) είτε με τα θεσμικά όργανα (Πολιτειακό δικαστήριο, κατάργηση ασυλίας κλπ). Εφ' όσον υπάρξει σαφής παράβαση καθηκόντων απο οποιονδήποτε και καταγγελθεί μέσω οποιουδήποτε φορέα ή απλού πολίτη ακόμη, θα επεμβαίνει άμεσα η δικαιοσύνη μέσω των αρμόδιων Εισαγγελέων. Οποιοσδήποτε μπορεί να είναι αυτός, απο τον Πρωθυπουργό μέχρι τον τελευταίο δημόσιο υπάλληλο. Για τους μεν κυβερνούντες υπάρχει το πολιτειακό δικαστήριο, για τους δέ υπάρχουν τα ποινικά δικαστήρια. Οι μισθοί των βουλευτών θα πρέπει να ορίζονται απο την Πολιτεία, με βάση 1) την εντοπιότητα του βουλευτή ή του Πολίτη (της Βουλής των Πολιτών δηλ) και 2) έξοδα που θα δικαιολογούν την ύπαρξη πολιτικού γραφείου που δεν θα υπερβαίνουν κάποιο συγκεκριμένο ποσό το οποίο θα είναι ίσο με τους κανόνες της Αγοράς (δηλ. κόστος γραφείου στην τάδε περιοχή και κόστος γραμματειακής υποστήριξης με τους κανόνες της εργασιακής σύμβασης που εκάστοτε θα ισχύει. Σε καμμιά περίπτωση δεν θα υπερβαίνουν όλα αυτά ένα ποσόν μηνιαίως με τη εκάστοτε αξία τιμών. Οι πολίτες δεν χρειάζονται γραφεία και γραμματειακές υποστηρίξεις και η μηνιαία αποζημίωσή τους θα καλύπτει μισθό και έξοδα παραμονής (λόγω εντοπιότητας). Ο μισθός θα καθορίζεται με βάση τις αποδοχές που είχε στην κανονική εργασία του πριν γίνει μέλος της Βουλής και σε καμμία περίπτωση δεν θα μπορεί να υπερβαίνει το ποσό των 3.000 ευρώ, κυμαινόμενο απο την εντοπιότητα. Σε όλες τις περιπτώσεις, θα πρέπει να αντιληφθεί ο λαός οτι η βουλευτική θέση είναι θέση τιμής για τον καθένα που εκλέγεται και οτι εφ' όσον είναι έτσι και πρέπει να είναι έτσι, ο Βουλευτής πρέπει να απολαμβάνει της εμπιστοσύνης του μέχρις αποδείξεως του εναντίου. Και να του παρέχονται όλα τα μέσα για να είναι απερίσπαστος στο έργο του κι τα καθήκοντά του. (Αντιθέτως, εαν δυσχεραίνει το έργο του η ίδια η Πολιτεία, ο Βουλευτής θα παρανομήσει ή θα χρηματιστεί ή στη καλύτερη περίπτωση απλά θα παραιτηθεί γιατί δεν τα βγάζει πέρα!) Οι βουλευτές θα συνταξιοδοτούνται από τα ταμεία στα οποία ήταν ασφαλισμένοι πριν εκλεγούν και με τις προϋποθέσεις που προβλέπονται για όλους τους ασφαλισμένους στα ταμεία αυτά. Δηλαδή, εάν κάποιος υποψήφιος βουλευτής ασκούσε το επάγγελμα του εμπόρου π.χ., και εκλέγεται βουλευτής, τα χρόνια της βουλευτικής του θητείας θα προσμετρούνται ως συντάξιμα στο ταμείο το οποίο άνηκε όταν εξασκούσε το επάγγελμα του εμπόρου. Οι βουλευτές επειδή θα έχουν περιορισμένη βουλευτική θητεία (από 4 έως 8 χρόνια), όσα χρόνια διατελέσουν βουλευτές, τόσα χρόνια θα προσμετρηθούν στα συνταξιοδοτικά τους ταμεία.
Κατάργηση κάθε είδους επιχορηγήσεων. Να κοπούν τελείως κάθε είδους επιχορηγήσεις σε κόμματα και πολιτικούς γενικά από τον κρατικό προϋπολογισμό. Οποιοσδήποτε Ελληνας πολίτης έχει το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι, αλλά αυτό δε σημαίνει οτι η κίνησή του αυτή θα πρέπει και να επιβαρύνει το υστέρημα του Ελληνικού Λαού. Αν λοιπόν αποφασίσει να ιδρύσει οποιοδήποτε κόμμα η κίνηση που σκοπό έχει την ανάμειξή του στα κοινά, θα είναι και υποχρεωμένος να βρεί και τους οικονομικούς πόρους που απαιτούνται για κάτι τέτοιο.
Θέσπιση κάνονων για τις προεκλογικές εμφανίσεις και εκστρατείες. Οι προεκλογικές εμφανίσεις και εκστρατείες κομμάτων και υποψηφίων βουλευτών να γίνονται ανέξοδα μέσω της Εθνικής Τηλεόρασης και Ραδιοφώνου (ΕΡΤ) δωρεάν, καθώς επίσης από χώρους που θα διαθέτουν οι δήμοι στους υποψήφιους της περιοχής τους, π.χ. γήπεδα, αίθουσες πνευματικών κέντρων κλπ. Αυτό να γίνεται για να αποφεύγεται το δυνατόν περισσότερο η "κατ' ανάγκην" χρηματοδότηση απο "σκοτεινούς" παράγοντες που σκοπό έχουν να ελέγχουν τον κάθε υποψήφιο για την δημόσια διοίκηση και τη βούλησή του. Επίσης να απαγορευτούν οι γιγαντοαφίσες και οι μεγαφωνικές εγκαταστάσεις σε υπαίθριους χώρους για λόγους των υποψηφίων. Έτσι θα αποτραπούν οι ογκώδεις συγκεντρώσεις για λόγους εντυπώσεων, στις οποίες μεταφέρονται άνθρωποι από διάφορα σημεία.
Δημιουργία νομικού πλαισίου για την διαφάνεια στα έσοδα των κομμάτων. Τα κόμματα θα είναι πλέον υποχρεωμένα απο το νόμο να ενημερώνουν κάθε μήνα τα μέλη τους, αλλά και σε τρίτους που θα δηλώνουν ενδιαφέρον για τα οικονομικά τους και την προέλευση των εσόδων τους, τις εισφορές των μελών, τους σπόνσορες και τους υποστηρικτές (φορείς, επιχειρηματίες κλπ) αλλά και τα έξοδα και τις δαπάνες. Οι τρίτοι που θα εκδηλώσουν τέτοιο ενδιαφέρον, εκτός από οποιαδήποτε ελεγκτική δημόσια αρχή ή φορέα, θα χρειαστεί απλά να σημπληρώσουν μια ενυπόγραφη δήλωση καθορίζοντας τον λόγο του ενδιαφέροντος τους.
Τα κύρια χαρακτηριστικά γνώρισματα της επιδιωκόμενης αλλαγής του συστήματος θα πρέπει να είναι η καλύτερη δημοκρατία, χωρίς την αναγκαστική παρεμβολή ενδιάμεσων επαγγελματιών της πολιτικής και όπου οι πολίτες μπορούν να λαμβάνουν τις βασικές πολιτικές αποφάσεις για τα θέματα που τους αφορούν.
Με την ανάπτυξη των σύγχρονων τεχνολογιών και την απίστευτη άνοδο της πληροφόρησης και του μορφωτικού επιπέδου όλων ανεξαίρετα των πολιτών και ειδικότερα της νέας γενιάς το αίτημα για Καλύτερη Δημοκρατία μπορεί και οφείλεται να υποστηρίζεται πλέον καθολικά και είναι θέμα χρόνου κατά την πολιτική μου εκτίμηση το να αναδειχθεί, μετά την ολοφάνερη απαξίωση του υπάρχοντος πολιτικού συστήματος και των πολιτικών που το υπηρετούν, σε πρυτανεύον πολιτικό πρόσταγμα για όλους τους πολίτες και σαν αντίβαρο στην παγκοσμιοποίηση.
Είναι προφανές ότι το πλαίσιο των προαναφερόμενων συνοπτικά εκτεθεισών απόψεων και προοπτικών συνιστά ένα εναλλακτικό πολιτικό όραμα που επιβάλλεται να εμπλουτίζεται καθημερινά από νέα ζητούμενα, εμπνέοντας σύντομα περισσότερους ενεργούς πολίτες.
Η λύση στο αδιέξοδο υπάρχει και είναι ένα εναλλακτικό πολιτικό όραμα για μια καλύτερη δημοκρατία!
