Είναι γνωστή η επίσημη θέση της πολιτείας για τα ΑΣΕΙ (Ανώτατες Στρατιωτικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα). Τα εξομοιώνει με τα ΑΕΙ αλλά δεν αποδέχεται ότι είναι ΑΕΙ.
Μήπως είναι ευκαιρία που τώρα όλα αλλάζουν και αρχίζουμε σιγά-σιγά και προσγειωνόμαστε στην πραγματικότητα τόσο η πολιτικοστρατιωτική ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων όσο και η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας να δουν την αλήθεια και σε αυτό το θέμα;
Είναι αναπόφευκτες οι συγκρίσεις γιατί εφ΄ όσον μιλάμε για εξομοίωση – εξίσωση πρέπει να βλέπουμε και συγκρίνουμε και τις δύο πλευρές.
- Οι Στρατιωτικές Σχολές (ακόμη και οι πρωτοετείς) άρχισαν τα μαθήματα στις 12 Σεπτεμβρίου, τα Πανεπιστήμια είναι άγνωστο το πότε θα αρχίσουν και στην καλύτερη περίπτωση (σχεδιασμός) την 1η Οκτωβρίου.
- Καθ΄ όλη την διάρκεια του εκπαιδευτικού έτους θα γίνονται μαθήματα, δεν υπάρχουν οι γνωστές καταλήψεις στα Πανεπιστήμια που εκτιμώ ότι κατ΄ έτος είναι σταθερά κάποιες εβδομάδες.
- Όταν χαθεί έστω και μια ακαδημαϊκή εκπαιδευτική ώρα αυτή συμπληρώνεται σε πρώτη ευκαιρία.
- Στις εκπαιδευτικές αίθουσες υπάρχει απόλυτη τάξη (δεν μπαινοβγαίνουν σπουδαστές, ο γνωστός «χαβαλές» των αμφιθεάτρων κλπ) και συνεπώς σίγουρα είναι διαφορετική η αποδοτικότητα της διδασκαλίας.
- Εφ΄ όσον σπουδαστής αποτύχει για δεύτερη φορά στην διάρκεια της φοίτησης διαγράφεται από την Σχολή.
- Είναι σύνηθες –στα περιφερειακά κυρίως (αλλά και σε κεντρικά) πανεπιστήμια- οι φοιτητές σπανίως συναντούν τους "μεγαλοκαθηγητές", που είτε "ιπτάμενοι" είτε "εξαφανισμένοι" στέλνουν στις αίθουσες διδασκαλίας και τα εργαστήρια που μεταπτυχιακούς ή διδακτορικούς φοιτητές για να διδάξουν.
- Η πολιτεία ταυτίζει το Ανοικτό Πανεπιστήμιο με τα ΑΕΙ που είναι γνωστό σε όλους ότι το πρώτο αποτελεί την «κερκόπορτα» για όσους δεν μπόρεσαν να εισαχθούν ή αποφοιτήσουν από ΑΕΙ και αργότερα είχαν «τον τρόπο» να τηλεπαρακολουθήσουν το Ανοικτό Πανεπιστήμιο και να «εμφανισθούν» πτυχιούχοι ΑΕΙ για να το χρησιμοποιήσουν αυτό για σταδιοδρομική εξέλιξη, αύξηση αποδοχών κλπ. Αυτοί, κατά κανόνα, για να μην τα ισοπεδώνουμε όλα, δεν μπορούν να απαντήσουν ούτε στις πλέον στοιχειώδεις ερωτήσεις της επιστήμης που «σπούδασαν»
- Τα προσόντα των διδασκόντων είναι τα ίδια με αυτά των Πανεπιστημιακών και η επιλογή τους γίνεται με τα ίδια κριτήρια. Η διαφοροποίηση είναι μόνον στις αποδοχές εις βάρος των καθηγητών των ΑΣΕΙ.
- Και να σκεφθεί κανείς ότι με τον νέο νόμο Διαμαντοπούλου Πανεπιστήμια και ΤΕΙ, συλλήβδην και αδιακρίτως, αποτελούν την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, είναι τα ΑΕΙ της Χώρας. Τα ΤΕΙ δηλαδή τα λένε ΑΕΙ με 3 χρόνια φοίτηση (όλα τα ΑΣΕΙ είναι 4 χρόνια) και οι απόφοιτοι των ΤΕΙ γίνονται δεκτοί για μεταπτυχιακές σπουδές ενώ τα Ελληνικά Πανεπιστήμια εύκολα απορρίπτουν τους αποφοίτους ΑΣΕΙ γιατί «δεν είναι πτυχιούχοι Ανωτάτων Πανεπιστημιακών Σχολών».
- Παράλληλα προς το παραπάνω πανεπιστήμια διεθνούς κύρους, στην πρώτη παγκόσμια πεντάδα αξιολόγησης πανεπιστημίων Harvard, MIT κλπ αναγνωρίζουν το πτυχίο των ΑΣΕΙ και κάνουν αποδεκτούς τους αποφοίτους των για μεταπτυχιακό.
- Η μόνη διαφορά και η «καραμέλα που πιπιλάνε», όσοι έχουν αντίθετη άποψη είναι «το αυτοδιοίκητο» και «το άσυλο». Περί ασύλου θεωρώ ότι δεν έχουμε πλέον να συζητήσουμε το οτιδήποτε! Για το αυτοδιοίκητο θέτω ένα μόνον απλό ερώτημα «τα εμφανιζόμενα παραπάνω ως μειονεκτήματα των ΑΕΙ δεν πηγάζουν από το αυτοδιοίκητο;»
Ήρθε, εκτιμώ, η ώρα για μια πλέον ώριμη σκέψη για την ταύτιση ΑΕΙ – ΑΣΕΙ, με προσοχή βέβαια ώστε η κάθε πλευρά να πάρει από την άλλη μόνον τα καλά!
