Μάταια ο σημερινός υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης (μέχρι νεωτέρας “Απορρύθμισης” εξόν αν δούμε αποδείξεις περί του αντιθέτου...) θέλει να μας πείσει ότι η απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ, με την οποία απελευθερώνονται πλήρως τα “κλειστά επαγγέλματα” δεν αφορά το δικό του ΠΔ για τα ταξί• τυπικώς έχει δίκιο, ουσιαστικά έχει άδικο. Προσπαθεί σαν άλλος Βασίλης Λογοθετίδης (για να θυμηθούμε και έναν παλιό μάστορα της ελληνικής κωμωδίας, τον Γιώργο Τζαβέλλα) να μας πείσει ότι η λίρα δεν ήταν... κάλπικη!
Ο κ. Ρέππας (όπως και άλλοι υπουργοί που προήλθαν από την κομματική μήτρα του ΠΑΣΟΚ που μας οδήγησε εδώ που μας οδήγησε) μεταρρύθμιζε χωρίς να... μεταρρυθμίζει, τηρούσε τα προσχήματα, κρατούσε τις ισορροπίες και τελικά δεν έπειθε κανέναν, παρά μόνον τους αυτοκινητιστές των ταξί και τους βουλευτές εκπροσώπους τους!
Έτσι, έχουμε το εξής αμίμητο: επαγγέλματα που απελευθερώνονται επειδή οι συντεχνίες τους δεν έχουν το απαιτούμενο ειδικό βάρος και την αναγκαία πρόσβαση σε εθνοπατερικά λόμπι, και άλλα (όπως αυτά των μηχανικών, των φαρμακοποιών και των δικηγόρων) που κατ' ουσίαν δεν θίγονται επειδή “είναι πολλές οι ψήφοι καρδιά μου” και η πλειονότητα των βουλευτών είναι ακριβώς πολιτικοί μηχανικοί, δικηγόροι ή φαρμακοποιοί...
Όμως τα κλειστά επαγγέλματα δεν πρέπει να ανοίξουν επειδή το επιβάλλει κάποια τριμερής ή το επιτάσσουν οι κοινοτικές ντιρεκτίβες• αυτό είναι το έλασσον. Τα κλειστά επαγγέλματα παραπέμπουν στις συντεχνίες (guilds) του Μεσαίωνα, και πρέπει να απελευθερωθούν γιατί είναι μία από τις αναγκαίες μεταβλητές στην εξίσωση της ενίσχυσης του ανταγωνισμού (με επιπτώσεις στο πορτοφόλι του πολίτη) στην ανάταξης της ελληνικής οικονομίας και στον εκσυγχρονισμό των κοινωνικών και παραγωγικών δομών.
Δυστυχώς ορισμένοι υπουργοί καμώνονται ότι δεν καταλαβαίνουν πως η πολιτική διαχείριση της κρίσης δεν είναι ούτε κατά διάνοια επαρκής για την αντιμετώπιση των χρόνιων διαρθρωτικών προβλημάτων. Η άμμος στην κλεψύδρα τελειώνει, αλλά κάποιοι νομίζουν ότι μπορούν να τη γυρίσουν από την ανάποδη. Χρειάζονται ρίξεις και τομές στην οικονομία, τολμηρά μέτρα που είναι απρόθυμοι είτε ανίκανοι να λάβουν, όντας οι ίδιοι κακή σπορά κάκιστων εποχών.
Faux μεταρρυθμίσεις που λάμπουν αλλά δεν είναι χρυσός (βλέπε δημοψηφίσματα), μεταρρυθμίσεις που ανακοινώνονται αλλά δεν πραγματοποιούνται, μυωπικές πολιτικές, καβγάδες, παλινωδίες, υπερυπουργεία που υπάρχουν μόνο και μόνο για να μην κλαίγονται ο “πανταχού απόντες” υπουργοί τους, και κερασάκι στην τούρτα ένας πρωθυπουργός που δεν έχει ούτε την πολιτική δύναμη, αλλά ούτε και τη βούληση να έρθει σε ρήξη με το παλιό, κακό ΠΑΣΟΚ και τον πολυπλόκαμο μηχανισμό του. Μόνο που η κοινωνία καταλαβαίνει...
Aκόμη θυμάμαι την επιτυχημένη θεατρική παραγωγή των Δ – Ρ “Φούστα Μπλούζα” που πραγματευόταν τα απροσδιόριστα όρια ανάμεσα σε αρσενικό και θηλυκό. Νομίζω ότι αυτή τη στιγμή έχουμε μία "κυβέρνηση διχασμένο κορμί" με τους μισούς υπουργούς να επιμένουν στην αναγκαιότητα των μεταρρυθμίσεων, και τους άλλους να θυμούνται τα παλαιοπασοκικά κλέη τους να κάνουν ρουσφετάκια, να συμβιβάζονται και να κρύβονται. Έχουμε δηλαδή κυβέρνηση με ερμαφρόδιτες πολιτικές. Έχουμε κυβέρνηση “Φούστα Μπλούζα”...
Θα ήταν κωμικά αν δεν ήταν τόσο αφόρητα τραγικά αυτά που συμβαίνουν στην κυβέρνηση και γενικότερα στον πολιτικό στίβο. Ο (Δημήτρης) Ρέππας δίχως τον Παπαθανασίου
Η άμμος στην κλεψύδρα τελειώνει, αλλά κάποιοι νομίζουν ότι μπορούν να τη γυρίσουν από την ανάποδη
Άραγε, τι θα πρέπει να σεβαστούν οι κλειστοεπαγγελματίες φαρμακοποιοί; Το ΣΥΝΤΑΓΜΑ της χώρας που ζουν και εργάζονται ή τις συντεχνιακές αποφάσεις των Ευρωπαϊκών Δικαστηρίων που καταδικάζουν συναδέλφους τους στην ανεργία και ευνοούν την κάστα να πλουτίζει με μονοπώλια;
Παράθυρο προσφυγών από όσους θεωρούν ότι θίγονται εξαιτίας περιορισμών ή άλλων εμποδίων στην άσκηση της επαγγελματικής τους δραστηριότητας ανοίγουν αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ), δίνοντας παράλληλα το πράσινο φως για την πλήρη απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων που σχεδιάζει η κυβέρνηση με σημείο αιχμής τον κλάδο των ιδιοκτητών ταξί
Σε κατάρριψη των επιχειρημάτων που χρησιμοποιήθηκαν από τους ιδιοκτήτες ταξί κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεών τους το καλοκαίρι προχώρησε το ΣτΕ, κρίνοντας πως οι όποιοι περιορισμοί αντίκεινται στην οικονομική και επαγγελματική ελευθερία.
Το θέμα είχε εξεταστεί από το Ανώτατο Δικαστήριο με αφορμή προσφυγή που είχε κατατεθεί από ιδιοκτήτες βυτιοφόρων κατά των περιορισμών που δεν τους επέτρεπαν να αποκτήσουν άδειες και χθες έλαβαν αριθμό δημοσίευσης οι σχετικές αποφάσεις.
Οπως χαρακτηριστικά υποστηρίζει το ΣτΕ, η χορήγηση άδειας άσκησης επαγγέλματος δεν μπορεί να εξαρτάται από προηγούμενη εκτίμηση του κράτους κατά πόσον υπάρχει πραγματική ανάγκη για έκδοση νέων ή αν οι ήδη ασκούντες το επάγγελμα επαρκούν για να καλύψουν τις ανάγκες του κοινωνικού συνόλου.
«Στην επαγγελματική ελευθερία μπορεί ο νόμος να επιβάλει περιορισμούς μόνο για λόγους δημόσιου ή κοινωνικού συμφέροντος», αναφέρεται στην απόφαση, αλλά προστίθεται πως «τέτοιο λόγο δεν συνιστά η προστασία του οικονομικού συμφέροντος των ήδη δραστηριοποιούμενων σε συγκεκριμένο επαγγελματικό κλάδο, με την αποτροπή της εισόδου στον κλάδο αυτό νέων επαγγελματιών και της εκ του λόγου τούτου μειώσεως των προσόδων από την άσκηση της επαγγελματικής αυτής δραστηριότητας».
Σε άλλο σημείο της απόφασης υπογραμμίζεται πως δεν αποτελούν λόγο δημόσιου και κοινωνικού συμφέροντος ο κίνδυνος αθρόας εισόδου νέων επαγγελματιών, η ανάγκη διασφάλισης της εργασιακής ειρήνης με την αποτροπή πρόσβασης άλλων προσώπων στο επάγγελμα ή ο κίνδυνος άσκοπης σπατάλης για την εξασφάλιση της αναγκαίας υποδομής, αφού η σκοπιμότητά της εναπόκειται - όπως αναφέρεται - στην κρίση του επαγγελματία και όχι του κράτους.
ΟΙ ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ. Μόνο σε ιδιαίτερες περιπτώσεις μπορεί να εξαιρεθούν κάποια επαγγέλματα, όπως προκύπτει για παράδειγμα από τη γνωμοδότηση του ΣτΕ σχετικά με το Προεδρικό Διάταγμα για τους δικαστικούς επιμελητές, το οποίο πήγε προς επεξεργασία βάσει των διατάξεων του τελευταίου νόμου περί απελευθέρωσης των κλειστών επαγγελμάτων.
Στην περίπτωση αυτή το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε πως πρόκειται για επάγγελμα που πρέπει να παραμείνει κλειστό λόγω της ευαίσθητης φύσης των καθηκόντων των δικαστικών επιμελητών, τα οποία συνδέονται μεταξύ των άλλων με τη μεταφορά κρατουμένων και την επίδοση δικαστικών αποφάσεων.
Δικαστικοί κύκλοι δεν απέκλειαν, μετά τη νέα νομολογία που διαμορφώνουν οι αποφάσεις του ΣτΕ, να επιδιωχθεί η άρση περιορισμών που εξακολουθούν να υφίστανται σε ορισμένα επαγγέλματα. Οπως σχολίαζαν, ανοίγει πλέον ο δρόμος να κατατεθούν προσφυγές με όπλο τις αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου σε περιπτώσεις όπως για παράδειγμα των φαρμακοποιών, όπου υπάρχουν ακόμη
γεωγραφικοί περιορισμοί.
