Του Θανάση Νικολαΐδη
ΤΟΣΑ χρόνια…πλήρωναν και το’ χαν καμάρι. «Στο γιαπί με πηλοφόρι και μυστρί», αλλά η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο πήγαινε σύννεφο. Στην αγκαλιά του Κεφαλαίου, στα νύχια του εργοδότη, στην αγορά με τα λιγοστά στη τσέπη, ωστόσο, δεν πέρναγε απ’ το μυαλό του κουκουέ να μην πληρώσει.
ΜΠΡΟΣΤΑΡΗΣ στους αγώνες σε καιρούς χαλεπούς κι ήρθε το ξεδίψασμα απ’ της δημοκρατίας τη δίψα. Κι έριξε ο σημερινός ΠΑΜΕίτης τη ματιά στο Κεφάλαιο, το πήρε κατάκαρδα που «άλλοι ‘καμον άλλοι ώναντο=άλλοι κόπιασαν άλλοι ψώνισαν) κι έβαλε σημάδι το ΠΑΣΟΚ που του άρπαξε τα συνθήματα. Ορκίστηκε εκδίκηση και αγκάλιασε τους παλιούς διώκτες του. Σε μιαν έκρηξη ευκαιριακής συμφιλίωσης και με τους «δεσμούς αίματος» στάχτη (φάκελοι) στη «Χαλυβουργική».
ΑΓΝΩΡΙΣΤΟΣ στη θέση του ο σημερινός κουκουές. Μεταμορφωμένος σε ‘κονομημένο και ενίοτε σκληρό και άρπαγα επαγγελματία των καιρών μας, πέρασε από φάσεις συμπαράστασης των…πιλότων και των χρυσοπληρωμένων λιμενεργατών, απέκλεισε τουρίστες, «λέρωσε» τον Παρθενώνα, για να μορφοποιήσει την κρυμμένη του επαναστατικότητα στο «δεν πληρώνω». Δίπλα του συναγωνιστής και ευκαιριακός ο κ. Τσίπρας. Ξαφνιασμένος απ’ την αναπάντεχη…ευτυχία του να μιλάει στη βουλή (με το χέρι στη τσέπη). Με την πρακτική τους να περπατάει σε δρόμο κοινό και με τα μονόκαννα να γίνονται δίκαννο (που βαράει στον αέρα).
ΜΗΝ πληρώνεις, λοιπόν, εισιτήριο, διόδια και τη ΔΕΗ, «αγωνιστή», και βγες στο δρόμο για αυξήσεις σε…μισθούς. Λούφαρε στο (δημόσιο) πόστο σου και τρέξε στο ταμείο για τον μισθό. Θα εκτιμήσει τον «αγώνα» σου ο μέσος έλληνας, θα κόψει το προφίλ σου, θα θυμηθεί κάποια καμπανταηλίκια σου στο απώτερο παρελθόν κι ίσως δυναμώσει τις τάξεις και ενισχύσει τα ποσοστά σου.
ΚΙ αν μ’ αυτά κι αυτά, μ’ εκείνα και άλλα πολλά βουλιάξουμε; Μιλάει για…Γουδί η δεξιά (που θυμάται τον εαυτό της), αρνείται η Αλέκα, απειλεί και κάνει…υποδείξεις ο Τσίπρας και ο «αγώνας συνεχίζεται». Κι ούτε που το φαντάζονται πως, αν χρεοκοπήσουμε, θα τους «κυνηγάει» ο κόσμος, ως ηθικούς αυτουργούς της τραγωδίας.
