Του Θρασύβουλου Μαυρομμάτη
Μεγαλύτερη δυστυχία για μια χώρα που δοκιμάζεται και γονατίζει, με ανοιχτά επιπλέον και κρίσιμα τα Εθνικά της θέματα, όπως η δική μας σήμερα, είναι να έχει για κυβερνήτη έναν άνθρωπο που χωρίς κανένα δισταγμό λέει συνεχώς...ψέματα στο λαό. Και αν πάντα η αλήθεια έχει την ξεχωριστή της ηθική αξία, αυτές τις δύσκολες ώρες της δικής μας πατρίδας η αλήθεια στον λαό αποκτά πλέον ακριβή και πανάκριβη αξία.
Σε αυτή λοιπόν την δραματική συγκυρία που ζούμε αυτή η σχεδόν συστηματική ψευδολογία του ανίκανου πρωθυπουργού των δύο τελευταίων χρόνων —που επιτυχώς ήδη μόλυνε και τον οικονομικό του αντιπρόεδρο, είναι μήπως σύμπτωμα μόνον ενός ιδιότυπου παθολογικού συνδρόμου ψευδομανίας η μήπως είναι μια συνειδητή και αναίσχυντη ΕΞΑΠΑΤΗΣΗ του Ελληνικοί λαού που χωρίς οίκτο τον εξαθλιώνει και τον τρομοκρατεί;
Συνειδητή έως και διαστροφική εξαπάτηση και ως εκείνο μάλιστα το βαθμό, που όταν και επισήμως μας χρεοκοπήσει η ανικανότητά του--και όχι μόνον, αυτός ο ανεκδιήγητος και μοιραίος άνθρωπος θα συνεχίσει ίσως να μας λέει, πως αγωνίζεται με όλες του τις δυνάμεις να σώσει την χώρα!!!
Ας τον αφήσουμε όμως στην άκρη τον κύριο Παπανδρέου και την παρέα του πλέον.
Σε λίγο καιρό θα εξαφανιστεί από το πολιτικό προσκήνιο και πολλοί έντιμοι στο χώρο του που σέβονται ακόμα την αξιοπρέπειά τους θα τον εγκαταλείψουν όπου νάναι.
Εμείς όμως οι άλλοι που θα μείνουμε πίσω, κολλημένοι και καρφωμένοι πάντα σ’ αυτήν την λατρεμένη και δύσμοιρη πατρίδα, εμείς τι θα κάνουμε αύριο;
Θα αφήσουμε μήπως να παρασυρθούμε από κάποιους που με ανεκπλήρωτα απωθημένα ονειρεύονται τις «λυτρωτικές αυτοκαταστροφές» των λαϊκών ξεσηκωμών και το σκοτεινό χάος της νέας δημιουργίας;
Εμείς, με οδηγό μας τον θυμό, την απόγνωση, ακόμα και το μίσος—ναι, μέχρι το μίσος μας φτάσανε οι άθλιοι, θα πούμε ας γίνουν όλα «στάχτη και μπούρμπερη», όπως ονειρεύεται η ακροαριστερά, όπως σχεδόν μεταφυσικά παλεύει το ασύγνωστο ΚΚΕ και όπως επιπόλαια υποθάλπουν κάποιες περίεργες γραφίδες;
Με άλλα λόγια θα μας κατακυριεύσει ένας ανόητος αυτοκτονικός ιδεασμός και «γαία πυρί μειχθήτω» θα πούμε για την πατρίδα μας και τον λαό μας;
Η μήπως ώριμα και υπεύθυνα πρέπει να κάτσουμε όλοι μαζί και να βρούμε την δημοκρατική και εθνική άκρη;
Την άκρη της πατρίδας, την άκρη του λαού και της δημοκρατίας, την άκρη της ιστορίας μας κι ας την κάναμε να ντρέπεται από τα σφάλματα και τα εγκλήματά μας.
ΕΚΛΟΓΕΣ λοιπόν εδώ και τώρα είναι η απόλυτη θέση και η απάντηση στα ερωτήματα.
Εκλογές για να αναλάβει ο ίδιος ο λαός τις ευθύνες του, για να πάρει τις αποφάσεις που απαιτούν οι καιροί, για να αποδείξει στον εαυτό του ότι έχει αλλάξει, για να μην του ξαναφταίξει ποτέ κανείς άλλος.
Εκλογές εδώ και τώρα, για να ξεχωρίσει ο νέος ΗΓΕΤΗΣ που θα κοιτάξει την κοινωνία στα μάτια και θα υπογράψει μαζί της εθνικό συμβόλαιο αλήθειας.
Ο νέος ΗΓΈΤΗΣ που γνωρίζει, που θέλει και που μπορεί να δείξει την άλλη περήφανη περπατησιά που μυριάδες και μυριάδες από παντού προσδοκούν.
Γιατί αυτή την ταπείνωση της πατρίδας μας δεν την αντέχουμε άλλο, αφού κι’ από την φτώχεια είναι χειρότερη και πιο προσβλητική.
