Όλα τα’χει η Μαριορή οι ανοιχτές σχολές μας μάραναν. Κλείνει η χώρα, ξηλώνεται η ζωή μας, αλλά τα πανεπιστήμια πρέπει να μείνουν νησίδες νιρβάνας μέσα σε ένα τσουνάμι ανατροπών εκατονταετίας.
Μα δεν θέλουν οι υπερασπιστές της «μεταρρύθμισης» σύνδεση των πανεπιστημίων με την κοινωνία; Ε, να η ευκαιρία. Αυτή είναι η κοινωνία στο εξής, σε καθολική εφεδρεία και μόνιμη αναταραχή. Ας την αφουγκραστούν Εκτός κι αν με τον όρο «κοινωνία» άλλα πράγματα εννοούν όσοι τον επικαλούνται, κάτι ΣΕΒ, κάτι Πρεσβείες, κάτι μεγαλοθεραπευτήρια, τίποτα πλυντηριόμορφες ΜΚΟ, και άλλα τέτοια τινά.
Επί δεκαετίες ολόκληρες, οι γονείς λένε στα παιδιά τους: «Εσύ να κοιτάς τη δουλειά σου. Να μη σε νοιάζει τι κάνουν οι άλλοι». Τους λέγαμε συντηρητικούς τους γονείς μας γι’ αυτή τους τη συμβουλή, που γινόταν ψωμοτύρι όταν ξεσπούσανε καταλήψεις στα σχολεία. Εκείνους τους έβγαζε από διάφορες έγνοιες αλλά εμάς μας φαινόταν κάτι ασύλληπτο και οπισθοδρομικό. Αιώνιες συγκρούσεις. Και η απάντηση των απαντήσεων: «ναι, αλλά έτσι δεν θα είχαμε το Πολυτεχνείο». ..
Τώρα μπήκε και το Facebook στη μέση να προσδώσει ένα πιο γκλαμουράτο επίχρισμα στην πατρογονική συμβουλή, την ώρα που οι καταλήψεις μοιάζουν ξεθωριασμένες και πολυχρησιμοποιημένες. «Εμείς θέλουμε να κάνουμε τις σπουδές μας και τίποτε άλλο» λέει μερίδα φοιτητών που συντονίζεται μέσα από τις γνωστές σελίδες κοινωνικής δικτύωσης. Και κάποιοι αυτό το λένε «κίνημα». Άρα πιθανότατα κάποιος που στο Facebook προσθέτει μερικές χιλιάδες φίλους και συγκεντρώνει και μερικές χιλιάδες Like μπορεί να ισχυριστεί ότι αποτελεί … κίνημα! Με λένε τάδε, έχω 100.000 friends στο Facebook και είμαι και γαμώ τα κινήματα! Ανοίγω και σχολές άμα λάχει.
Να τις κάνετε τις σπουδές σας παιδιά, αλλά αφού πρόκειται για σπουδές κι επιστημοσύνη, δεν απαιτείται λίγο παραπάνω ερευνητικό πνεύμα; Πόση «ανοιχτοσύνη» δείχνει το «κοιτάμε τη δουλειά μας» κι άιντε πνιγείτε οι υπόλοιποι;
Αναρωτηθήκατε γιατί ξεσηκώνεται η κοινωνία; Τι ακριβώς είναι αυτή η πολιτική που εφαρμόζεται;,Την εντοπίζετε άραγε στις σημειώσεις σας οι φοιτητές των οικονομικών, ή των πολιτικών επιστημών; Οι φοιτητές της Νομικής έχουν συναίσθηση τι σημαίνει ένα νομοσχέδιο να αντιβαίνει στο εν ισχύει Σύνταγμα; Οι ίδιοι οι καθηγητές τους το έκριναν αντισυνταγματικό. Καταλαβαίνουν τι σημαίνει η οικονομική ασφυξία των πανεπιστημίων και μάλιστα σε συνθήκες αφαίρεσης εισοδημάτων από τους εργαζόμενους και μηδενισμού των εργασιακών προοπτικών; Ότι σε λίγο θα πρέπει να βάζουν το χέρι στην τσέπη για δίδακτρα και φτηνές ηλεκτρονικές σημειώσεις; Και καλά όσοι έχουν, προφανώς δεν καίγονται; Αλλά πλέον οι περισσότεροι δεν έχουν. Τα παίρνει από τους γονείς τους η κυβέρνηση με το έτσι θέλω.
Τα δε πτυχία γίνονται κωλόχαρτα με τις γνωστές λεγόμενες πιστωτικές μονάδες που δύναται να μαζέψει ο φοιτητής παρακολουθώντας μαθήματα από διάφορα επιστημονικά πεδία (κάτι σαν τις σπουδές του πρωθυπουργού μας). Αλλά και το κωλόχαρτο λίγα πράγματα θα μπορείς να το κάνεις από τη σκοπιά της κοινωνικής κινητικότητας πια. Αυτό τελείωσε. Βγαίνοντας υπάρχει μία αγορά εργασίας με μηδέν δικαιώματα για όλους. Εκτός κι αν κανείς έχει «δόντι».
Για ψαχτείτε ρε παιδιά, έστω μέσω facebook…
