του νομοσχεδίου που συνυπογράφουν 5 συναρμόδιοι υπουργοί υπενθυμίζοντας στους υπηκόους τους , ότι «κάθε σύγχρονη Δημοκρατία πρέπει να είναι αντιπροσωπευτική, άμεση και συμμετοχική»… Έτσι απλά αποφάσισε η κυβέρνηση των μνημονίων να αγοράσει πολιτικό χρόνο, μοιράζοντας δωρεάν γραμμάτια δημοκρατίας στους πολίτες για να ξεχάσουν τα δεινά που ζουν καθώς και τη βαρβαρότητα που έρχεται.
Οι δήθεν προβληματισμοί του Γιώργου Παπανδρέου, τους όποιους επιθυμεί να αναδείξει ως …προβληματισμούς σύσσωμου του ελληνικού έθνους, δεν επιλύονται με «στημένα δημοψηφίσματα» που δεν εξυπηρετούν καν την Συνταγματική επιταγή.
Γενικώς, η κυβερνητική πρωτοβουλία έχει αναληφθεί και πήρε τη μορφή νομοσχεδίου, προκαλεί ερωτηματικά εάν όχι γέλια, μέσα στις γενικότερες ιστορικές ανατροπές που συντελούνται και θα συντελεστού στην ελληνική κοινωνία. Μόνον γκεμπελίστικες μεθόδους, θυμίζει η κυβερνητική πρωτοβουλία ,η οποία βασικά αποσκοπεί αλλού…
Ουδείς πρέπει να ξεχνά, ότι ο σημερινός πρωθυπουργός είχε την ευκαιρία το 2008, όταν ο Κώστας Καραμανλής έθεσε επί τάπητος το θέμα της Αναθεώρησης του Συντάγματος, να προσυπογράψει ή και να καταθέσει τις όποιες προτάσεις, που απαιτούνταν για τις μεγάλες τομές στη χώρα. Αντ’ αυτού επέδειξε περισσή ανευθυνότητα. Κάτι, που ευτυχώς για τον τόπο, δεν επαναλαμβάνεται από τον αρχηγό της ΝΔ, Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος δείχνοντας υπευθυνότητακατέθεσε, πριν από 2 μήνες, 31 προτάσεις για μία ουσιαστική και καινοτόμα συνταγματική αναθεώρηση.
Είναι σαφές ότι το νομοσχέδιο για τα δημοψηφίσματα δεν αποτελεί μια βαθύτατη λαϊκή επιλογή που αναβαθμίζει την συμμετοχή σε κρίσιμα κέντρα αποφάσεων, όπως υποστηρίζεται από τον πρωθυπουργό. Πρόκειται όμως, για μια επιλογή «εκ του πονηρού» που επιδιώκει να ανακόψει το κύμα διαμαρτυρίας κατά των κυβερνητικών επιλογών και του μνημονίου.
Διότι εάν πράγματι ο Γιώργος Παπανδρέου ενδιαφερόταν για την λαϊκή συμμετοχή, στα κέντρα των αποφάσεων ,τι περισσότερο λογικό ,φυσιολογικό και πολιτικά επιβεβλημένο, από το να έθετε το ίδιο το μνημόνιο και τις καταστροφικές επιλογές του, στην κρίση των πολιτών.
Όταν κάτι το τόσο ουσιαστικό ,του οποίου η εφαρμογή επηρεάζει τις επόμενες τουλάχιστον δυο γενιές Ελλήνων ,δεν τίθεται υπό την κρίση εκείνων που καλούνται να ενστερνιστούν τις αρχές και τις επιβεβλημένες κατευθύνσεις του, τότε όλα τα δημοψηφίσματα, ανεξαρτήτως περιεχομένου, είναι εκ του πονηρού.
Και φυσικά έχουν έναν και μοναδικό στόχο: Να αποτελέσουν το ανάχωμα προς εκτόνωση της λαϊκής οργής ,να ανακόψουν δηλαδή την δυναμική του αιτήματος : «Εδώ και τώρα εκλογές».
Εδώ και τώρα εκλογές διότι:
-Δεν μπορεί για τα επόμενα τριάντα χρόνια ,ο Ελληνικός λαός να καλείται να υποστεί θυσίες ,με βάση μια «συμφωνία-ζωής» της οποίας οι όροι αλλάζουν συνεχώς και δεσμεύουν για ολοένα μεγαλύτερο χρονικό διάστημα ,προσθέτοντας νέα βάρη.
-Αποτελεί απολυτό παραλογισμό, μια κυβέρνηση ,που είναι σαφές ότι δεν διαθέτει πλέον την λαϊκή εμπιστοσύνη , να λαμβάνει αποφάσεις ερήμην του ελληνικού λαού, αποφάσεις που σχετίζονται με την ίδια την λαϊκή κυριαρχία…
Υπό την έννοια αυτή η προβολή του νομοσχεδίου «περί δημοψηφισμάτων», αυτήν την συγκεκριμένη χρονική περίοδο, δεν αποτελεί τίποτε άλλο από επικοινωνιακό τέχνασμα-σε συζήτηση να βρισκόμαστε-για θέματα που συνήθως είναι απόλυτα λογικά και παραδεκτά απ όλους.
Είναι ξεκάθαρο ότι η κυβέρνηση δεν θα ζητήσει την κρίση των πολιτών για ένα νομοσχέδιο που έχει γίνει ήδη νόμος του κράτους. Και δεν θα το κάνει, διότι το πλέον πιθανό ,είναι να δεχτεί την οργή των ψηφοφόρων και να θέσει υπό δοκιμασία την ίδια της την ύπαρξη.
Όσον αφορά τα δημοψηφίσματα που θα αφορούν τα εθνικά ζητήματα, η προσέγγιση, με βάση τις πληροφορίες που αφήνει να διαρρεύσουν το Μέγαρο Μαξίμου, είναι επικίνδυνα ..κωμική και πρόχειρη.
Όταν ένα μείζον οικονομικό ζήτημα όπως το μνημόνιο και οι δεσμεύσεις του διαμορφώνουν μια «εθνικά ρευστή κατάσταση» -μέρος της εθνικής κυριαρχίας θα πρέπει να δίνεται στους δανειστές συμφώνα με τις Βρυξέλλες-τότε δεν είναι δυνατόν να τίθενται θέματα δευτερεύουσας σημασίας προς ψήφιση ,σε δημοψηφίσματα.
Και τελικά κανείς αναρωτιέται για ποιο λόγο να προχωρήσει σε τέτοια έξοδα… η κυβέρνηση, ενώ είναι πολύ πιο εύκολο να αποφασίσει την πλέον δημοκρατική και αποδεκτή -όπως θα διαπιστώσει από το αποτέλεσμα- επιλογή για το μέλλον αυτού του τόπου: Την διεξαγωγή πρόωρων βουλευτικών εκλογών που θα δώσουν λύση στα αδιέξοδα του τόπου.
