Κυρία μου, έχετε απόλυτο δίκιο!Δούλευα πολλά χρόνια στο σουπερ μαρκετ. Δούλευα σκληρά και πολλές φορές...
(αφορά:
Ας σοβαρευτούμε επιτέλους) χωρίς ρεπό, όλο το 8-ωρο και στεναχοριόμουν όταν κάτι δεν προλάβαινα. Όμως μερικοί έρχονταν στη δουλειά για μερικές ώρες, κάθονταν κάπου ενδιάμεσα στα ράφια και ξύνονταν μέχρι να χτυπήσουν την κάρτα για να φύγουν ξεκούραστοι. Την αγένεια την έχετε προσέξει όλοι σας σε μερικά σούπερ μάρκετ. Ξέρετε μήπως κανένα απ'αυτά είναι κρατικά; ΟΧΙ κύριες και κύριοι, είναι ιδιωτικά! Και σ'αυτα δουλέυουν άνθρωποι, διλαδή και δουλευτεράδες, οι οποίοι σκίζονται, και τεμπέλιδες. Υπάρχουν και άχρηστοι,οι οποίοι δεν ξέρουν δουλειά, αλλά και δε θέλουν να μάθουν, απλά έρχονται να παίρνουν τα λεφτά τους 2 φορές το μήνα τακτικά. Όλοι αυτοί δεν βάζουν ούτε το μισό τους δαχτυλάκι στη δουλειά, αλλά έχουν κάποιο γνωστό απ'τα τα στελέχη της εταιρείας και δε μπορεί να τους πεί κανείς τίποτα. Δε σας θυμίζει κάποια άλλη υπηρεσία; Παντού υπάρχει ένας μύθος, όπως λέει η γνωστη διαφημιση, έτσι και στις δημόσιες και ιδιωτικές δουλειές. Παντού υπάρχει ένας τεμπέλης, ένας γνωστός του "μεγάλου", ένας βλάκας που δουλέυει για κάποιους 10 τεμπέληδες, άρα δεν πρέπει να ευχόμαστε σε καμία περίπτωση σε κανέναν να χάσει μια οικογένεια την αξιοπρεπειά της, χάνοντας το μισθό, τη δουλειά και το δικαίωμα να ζεί και όχι να υπάρχει. Μην έυχεσε στον άλλον κάτι κακό, θα σου γυρίσει μπούμερανγκ. Τώρα πιά φτάσαμε στο τέλος του δρόμου. Μόνο όλοι ενωμένοι θα μπορούμε να σπάσουμε την πόρτα, και όχι να τρωγόμαστε ποιός την έκλεισε και να περιμένουμε να ανοίξει μόνη της. Δε θα μας βοηθήσει κανείς. Είμαστε μόνοι μας, πρέπει να προσπαθήσουμε να ενωθούμε.
Αναγνώστης
