ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ αντί ασυδοσίας; Ναι. Είναι παράνομη ενέργεια η κατάληψη; Ναι, κατά το γράμμα του νόμου. Ωστόσο, δεν ζουν εκείνοι που την εμπνεύστηκαν και τη θέσπισαν ως πράξη και πρακτική.
Κι απόμεινε η κορυφαία έκφραση μιας διαμαρτυρίας σαν μορφή «αγώνα», με «ήρωες» και θύματα. Είδαμε μπροστάρηδες, καταγράψαμε, πρωτεργάτες, αλλά δεν επισημάναμε το θύμα. Είναι ο λαός, είναι το Κράτος που διαθέτει…ΜΑΤ, αλλά δεν διαθέτει συνήγορο. Με τους…εργασιομανείς στα υπουργεία του και συνεπείς στην «κάρτα», απείθαρχους σε νόμους και κανόνες.
ΔΕΝ είδαν τις μισθολογικές ανισότητες από υπουργείο σε υπουργείο, δεν το πρόσεξαν πως δεν τα «βγάζουν τα λεφτά τους» κι ούτε πως ξοδεύουμε, συνολικά, περισσότερα από όσα παράγουμε κι αυτά προσελκύουν τρόικες που ρολάρουν πάνω μας και ξένους που μας «θίγουν».
ΜΙΑ-δυο, λοιπόν, και καταλαμβάνουμε (και) του Υπουργείο Οικονομικών! Απεργούμε, αλλά μην εργαστεί ο διπλανός, «αγώνας» μη χαθούν κεκτημένα, κραυγές «να φύγει η τρόικα» (που τη φέραμε), «να βγούμε απ’ την ΟΝΕ» (που την πανηγυρίζαμε-θυμηθείτε τον κ. Σημίτη με τα χαρτονομίσματα στο χέρι), απ’ την Ε.Ε. (που την ονειρευτήκαμε).
ΠΕΣ, λοιπόν, πως οι καταλήψεις «απέδωσαν». Η τρόικα δεν ολοκλήρωσε την έκθεσή της, οι ξένοι τα μάζεψαν (τους στείλαμε στον…αγύριστοι κουνώντας το μαντήλι), και «οι Γερμανοί δεν μας ξανάρθαν». Πως μείναμε μονάχοι και με τη δραχμούλα μας, σε μια «μικράν και έντιμον Ελλάδα». Θα βρει το γκισέ κλειστό ο καταθέτης, θα περιμένει ο «γεράκος» τη σύνταξη, ο υπάλληλος το μηνιάτικο. Ε, και; Θα πλημμυρίσει η Ελλάδα «ιδρώτα» καταθετών της Ελβετίας που θα μας αγοράσουν τα άψυχα μισοτιμής κι εμάς δούλους μεταχρονολογημένους. Κι ύστερα; Θα ψάχνουμε για ενόχους ανάμεσα σε «ιδεολόγους» και «αγωνιστές» με τα πανό και τις αφίσες, θα παραπέμπουμε σε σηκωμένους ώμους και σε «καινούριους», στρωμένους στις ηδονικές καρέκλες της εξουσίας.
ΚΑΛΟΘΡΕΜΜΕΝΟΙ και καλοντυμένοι του Υπουργείου Οικονομικών, μπροστάρηδες-καταληψίες με αγριοφωνές και γνωρίσματα ευκαιριακού τραμπούκου (παρ)εμπόδισαν (και) τον Υπουργό να προσέλθει στο γραφείο του! Διαμαρτυρία υψηλόμισθων του δημοσίου στην προοπτική του ξεβολέματος. Με (παράνομη) κατάληψη δημόσιας περιουσίας που τους στέγασε και δεν την τίμησαν, κάτω απ’ το βλέμμα του πολίτη που δεν συμμερίζεται τα δίκια τους.
