Μεταξύ του «άδικα τα μέτρα αλλά αναγκαία» και του «μαζί τα φάγαμε» η ελληνική κοινωνία βρίσκεται τα τελευταία δυομισι χρόνια υποκείμενη σε ένα προπαγανδιστικό...
επικοινωνιακό ντους με στόχο τη χειραγώγησή της προκειμένου να της χρεωθεί ο λογαριασμός για σύμπασες τις «ατασθαλίες» του πολιτικού δικομματικού συστήματος των τελευταίων δεκαετιών. Κάθε ανάσα και φόρος κάθε βλεφάρισμα και περικοπή και όλα σε συνδυασμό με οχετό παραπληροφόρησης, διαστρεβλώσεων, συκοφαντιών, ρητορικών τραμπουκισμών, διάχυσης φασιζουσών αντιλήψεων και τα λοιπά.
Σε τελική ανάλυση, παρά την εκφορά που και που του απολογητικού «άδικα τα μέτρα αλλά αναγκαία» επικρατεί ο υπαινιγμός του «κι εσείς δεν είσασταν παρθένες» και να σου η κυβέρνηση εξαπολύει τους ράμπο να ανακαλύψουν τους διεφθαρμένους της ελληνικής επαρχίας που έπαιρναν επιδόματα τυφλότητας (προφανώς για να μη βλέπουν τις παραπάνω «ατασθαλίες» των ελληνικών κυβερνήσεων) και να σου οι περικοπές σε κάτι επιδόματα με ανήκουστους τίτλους και να σου η πάταξη της μικροφοροδιαφυγής και να σου οι αποκαλύψεις για τα λαμόγια τους συνδικαλιστές, και να οι συντεχνίες και να οι βολεμένοι και οι οπισθοδρομικοί και λοιπά και λοιπά.
Με άλλα λόγια όταν ήθελε να περάσει πάνω από συγκεκριμένα «συμφέροντα», «κατακτήσεις» και «προνόμια» η κυβέρνηση εντόπισε με χειρουργική ακρίβεια τον στόχο της προκειμένου όχι μόνο να του αφαιρέσει τα εν λόγω «προνόμια» αλλά και να τον πραδώσει βορά στην αρένα του υποδαυλιζόμενου από τα ΜΜΕ κοινωνικού αυτοματισμού.
Προφανώς στην τελευταία αυτή δραστηριότητα κάποιοι σημείωναν πολύ καλές επιδόσεις. Έτσι τώρα που ο Μόσιαλος αποφάσισε, λέει, να καταργήσει τα μυστικά κονδύλια που εδώ και δεκαετίες τροφοδοτούσαν διάφορες ακριβές πένες παρατρεχάμενες της εξουσίας θα πρέπει να μας αρκεί το σκέλος «πάταξη της διαφθοράς» αλλά δεν θα μάθουμε ποιοι πως και γιατί. Οι δικαιολογίες απίθανες: «τα στοιχεία είναι απόρρητα», «έχουν καταστραφεί», «τι σόι μυστικά κονδύλια θα ήσαντε αν υπήρχαν στοιχεία», «τα μυστικά κονδύλια ήταν απόρρητα ακόμη και για αυτούς που τα δίνανε». Σε λίγο θα μας πούνε ότι κι αυτοί που τα παίρνανε τα παίρνανε μυστικά από τον εαυτό τους!
Εν ολίγοις το σκέλος «διαφάνεια», η επαγγελία αυτής της κυβέρνησης πήγε περίπατο. Και αφού δεν ξέρουν ποιοι είναι δεν μπορούν και να τους ζητήσουν πίσω τα χρήματα όπως το κάνουν από διάφορες άλλες κοινωνικές και επαγγελματικές ομάδες. Κοινώς δεν θα αποδοθούν ευθύνες ούτε σε αυτούς που τα έπαιρναν ούτε σε αυτούς που τα έδιναν, επιβαρύνοντας τους πολίτες για να διαχέονται αποτελεσματικώς οι μπουρδολογίες της εκάστοτε κυβέρνησης. Προφανώς, επειδή έπεσε τρόικα (πώς λέμε ακρίδα) δεν μπορεί άλλο ο "μυστικός έρωτας" κυβερνώντων και ποικιλώνυμων κονδυλοφόρων να εγγράφεται στον προϋπολογισμό αλλά όχι και να διαπομπευθεί η "σχέση".
Η ΠΟΕΣΥ (η οποία κατά τα λοιπά κάνει σα να πέφτει απ’ τα σύννεφα) ζητά δικαστική παρέμβαση για την υπόθεση και προτείνει μια λύση για να βρεθούν οι αποδέκτες των κοδυνλίων αυτών: «Το ΔΣ της ΠΟΕΣΥ θεωρεί ότι δεν ευσταθούν δικαιολογίες του τύπου πως «τα στοιχεία για τους αποδέκτες του ”μαύρου χρήματος’’ έχουν καταστραφεί», καθώς υπάρχουν εν ζωή όλοι οι διαχειριστές -διαχρονικά- αυτών των κονδυλίων, οι οποίοι με τις δικές τους υπογραφές τα εκταμίευαν και γνωρίζουν πότε και σε ποιους τα διέθεταν».
Τελικώς, τα μυστικοφαγωμένα δεν ανήκουν στην κατηγορία «μαζί τα φάγαμε»;
http://www.topontiki.gr/
