Τα αποτελέσματα της μελέτης πρέπει να γίνουν δεκτά με επιφύλαξη λόγω του μικρού μεγέθους του δείγματος, επισημαίνει ο Δημήτρης Χριστάκης, ειδικός του Νοσοκομείου Παίδων του Σιάτλ, ο οποίος κλήθηκε να γράψει ένα συνοδευτικό άρθρο σχολιασμού στη γνωστή επιθεώρηση Pediatrics, όπου δημοσιεύεται η έρευνα.
Ο Δρ Χριστάκης επισημαίνει πάντως ότι τα δεδομένα της μελέτης φαίνονται αξιόπιστα και στηρίζουν την ιδέα ότι η έκθεση στην τηλεόραση έχει επιπτώσεις.
«Το θέμα δεν είναι μόνο πόση ώρα παρακολουθούν τηλεόραση τα παιδιά, αλλά και το τι παρακολουθούν» γράφει ο Χρηστάκης. Οι γονείς, επισημαίνει, πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι οι εκπομπές με γρήγορη δράση δεν είναι κατάλληλες για πολύ μικρά παιδιά.
Το θέμα δεν αφορά μόνο τον Μπομπ Σφουγγαράκη αλλά όλες τις «γρήγορες» παιδικές εκπομπές, δήλωσε η Άντζελαϊν Λίλαρντ, επικεφαλής του πειράματος στο Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια.
«Δεν θα συμβούλευα να βλέπουν τα παιδιά τέτοιες εκπομπές λίγο πριν πάνε στο σχολείο, ή σε άλλες περιπτώσεις που είναι απαραίτητο να προσέχουν και να μάθουν» είπε.
Αν και προηγούμενες μελέτες εξέταζαν τις επιδράσεις της τηλεόρασης σε βάθος χρόνου, η έρευνα της Λίλαρντ υποδεικνύει ότι υπάρχουν και άμεσες αλλά βραχυπρόθεσμες επιπτώσεις.
Στο πείραμα συμμετείχαν 60 παιδιά τεσσάρων ετών, τα οποία χωρίστηκαν τυχαία σε τρεις ισάριθμες ομάδες: η πρώτη παρακολούθησε ένα επεισόδιο του Μπομπ Σφουγγαράκη για εννέα λεπτά, η δεύτερη είδε το πιο αργό καρτούν «Caillou» και η τρίτη απλά ζωγράφισε για το ίδιο χρονικό διάστημα.
Αμέσως μετά, όλα τα παιδιά υποβλήθηκαν σε στάνταρτ τεστ νοητικών ικανοτήτων, στα οποία είχε αρκετά χαμηλότερες επιδόσεις η ομάδα του Μπομπ Σφουγγαράκη -οι επιδόσεις των δύο άλλων ομάδων ήταν σχεδόν πανομοιότυπες.
Η ομάδα του «γρήγορου» καρτούν είχε χαμηλότερες επιδόσεις και σε ένα άλλο τεστ, σχεδιασμένο να μετρά τον αυτοέλεγχο και την παρορμητικότητα, στο οποίο το παιδί καλείται να μην φάει ένα γλύκισμα όταν μείνει μόνο στο δωμάτιο.
Τα παιδιά στην ομάδα του Μπομπ Σφουγγαράκη ήταν ανυπόμονα και περίμεναν κατά μέσο όρο μόνο δυόμισι λεπτά, συγκριτικά με περισσότερο από τέσσερα λεπτά στην ομάδα ελέγχου.
Η μελέτη όντως παρουσιάζει ορισμένα μειονεκτήματα, όπως το μικρό μέγεθος του δείγματος και το γεγονός ότι τα παιδιά δεν εξετάστηκαν πριν παρακολουθήσουν τηλεόραση. Κανένα πάντως δεν είχε διαγνωστεί να πάσχει από διαταραχές της προσοχής.
Τα συμπεράσματα των ερευνητών απέρριψε πάντως ο εκπρόσωπος της Nickelodeon, Ντέιβιντ Μπίτλε: «Το να πάρει κανείς 60 διαφορετικά παιδιά, τα οποία δεν ανήκουν στο ακροατήριο στο οποίο απευθύνεται η εκπομπή, και να τα βάλει να δουν μόνο εννιά λεπτά της εκπομπής, είναι αμφισβητήσιμο ως μεθοδολογία και είναι δυνατό να αποτελέσει τη βάση για οποιαδήποτε έγκυρα ευρήματα» είπε.
Από την πλευρά της, η Δρ Λίλαρντ αντέτεινε ότι διάλεξε νήπια τεσσάρων χρονών επειδή η ηλικία αυτή είναι κρίσιμη για την ανάπτυξη της ικανότητας αυτοελέγχου.
