εκμετάλλευση, οι ιδιοκτήτες (μέτοχοι) των Υπεραστικών ΚΤΕΛ Καβάλας εκδηλώνουν την πρόθεσή τους να μην συμμετάσχουν στον διαγωνισμό για τη μεταφορά των μαθητών προς και από τα σχολεία τους, κατά τη φετινή εκπαιδευτική χρονιά!
Όπως υποστηρίζουν, ο νέος μαθηματικός τύπος που εφαρμόζεται από το υπουργείο για την αποτίμηση των προσφερόμενων από τα ΥΚΤΕΛ υπηρεσιών καθιστά τη μεταφορά των μαθητών ασύμφορη από φέτος, με αποτέλεσμα οι μέτοχοι – λεωφοριούχοι να εμφανίζονται από αδιάφοροι μέχρι αρνητικοί για το συγκεκριμένο έργο.
Η διοίκηση του Υπεραστικού ΚΤΕΛ Καβάλας επικαλείται εγκύκλιο που θα εφαρμόσουν οι ΟΤΑ, βάσει της οποίας διαμορφώνονται αριθμοί δρομολογίων –και οι συνακόλουθες αποζημιώσεις- που είναι ακόμα και κατά 50% λιγότερα, σε σχέση με προηγούμενες χρονιές.
Σε ανάλογη αρνητική στάση οδηγούνται και οι ιδιοκτήτες ταξί, που επίσης δεν βρίσκουν συμφέρουσες τις νέες μειωμένες αποζημιώσεις για τη μεταφορά μαθητών με τα οχήματά τους.
«Κοινωνικός χαρακτήρας»
Όμως, και οι δύο αυτοί κλάδοι - ιδίως δε οι ιδιοκτήτες των υπεραστικών λεωφορείων- δείχνουν να ξεχνούν πως η πολιτεία τους έχει αναθέσει το έργο της εκτέλεσης των δημοσίων συγκοινωνιών όχι μόνο για να βγάζουν …υποχρεωτικά και αποκλειστικά κέρδη, αλλά και για να εξυπηρετούνται οι ανάγκες του επιβατικού κοινού κάθε ηλικίας και τάξης.
Δεν είναι δυνατόν οι ιδιοκτήτες των ΥΚΤΕΛ να περιμένουν ικανοποιητικό κέρδος οπωσδήποτε από κάθε μία γραμμή όπου δρομολογούν λεωφορεία –αυτό είναι αδύνατον να συμβεί, οπουδήποτε στον κόσμο. Στο πλαίσιο της εξυπηρέτησης του δημοσίου συμφέροντος, είναι φυσικό σε άλλες λεωφορειακές γραμμές να βγάζουν φυσιολογικά ή και υπερβολικά κέρδη και σε άλλες να βγάζουν απλώς τα έξοδά τους (κανείς δεν υποστηρίζει να «μπαίνουν μέσα», ζημιώνοντας)…
Η μεταφορά των μαθητών είναι μια από τις περιπτώσεις που οι ιδιοκτήτες των ΥΚΤΕΛ βαρύνονται με το «χρέος» της συνεισφοράς στα βάρη του κοινωνικού συνόλου. Και οφείλουν να ανταποκριθούν –στο πλαίσιο της λογικής, αλλά και της κοινωνικής ευθύνης τους. Όχι εκβιάζοντας –ειδικά στην πιο δύσκολη οικονομική συγκυρία που αντιμετωπίζει η πατρίδα μας τις τελευταίες δεκαετίες-, αλλά συνδιαλεγόμενοι με τους χειμαζόμενους δήμους σε καλοπροαίρετη βάση για την εξυπηρέτηση των μαθητών και των οικογενειών τους (που ανήκουν, συνήθως στις χαμηλές εισοδηματικές τάξεις).
Παρότι το ελληνικό κράτος ταλαιπώρησε τα τελευταία χρόνια τους ιδιοκτήτες των Υπεραστικών λεωφορείων, με καθυστερήσεις στην αποπληρωμή των οφειλών του για τη μεταφορά των μαθητών, εν τούτοις η συναίσθηση της κοινωνικής ευθύνης είναι εκείνη που πρέπει να οδηγήσει ξανά τους λεωφοριούχους (και τους ιδιοκτήτες ταξί) στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και στη συμμετοχή τους στον διαγωνισμό μεταφοράς μαθητών.
Το επιβατικό κοινό επί δεκαετίες χρηματοδοτεί και «προικίζει» τους ιδιοκτήτες των ΥΚΤΕΛ, ανεχόμενο ακόμα και ανοίκειες συμπεριφορές από μερικούς που νομίζουν πως έχουν …δικτατορικές εξουσίες πάνω στους ανθρώπους που τους χρυσοπληρώνουν για να τους διακινούν. Αυτό το ίδιο επιβατικό κοινό (και κατά συνέπεια ο ελληνικός λαός στο σύνολό του) απαιτεί την ασφαλή και σίγουρη μεταφορά των παιδιών του στο σχολείο της περιοχής του.
Είναι ένα καθήκον που αν το έχουν «ξεχάσει» οι ιδιοκτήτες των ΥΚΤΕΛ, οφείλει το ίδιο το κράτος να τους το θυμίσει. Το κράτος που, παραχωρώντας τους τις «χρυσοτόκες» άδειες, τους επέτρεψε να πλουτίσουν διακινώντας το επιβατικό κοινό επί δεκαετίες σε συνθήκες μονοπωλίου ουσιαστικά και τώρα εκείνοι έχουν την υποχρέωση να ανταποδώσουν τη «χάρη», μεταφέροντας τη νέα γενιά αυτού του τόπου στα σχολεία της -έστω και με ελαφρά θιγμένη την τσέπη τους
Όπως υποστηρίζουν, ο νέος μαθηματικός τύπος που εφαρμόζεται από το υπουργείο για την αποτίμηση των προσφερόμενων από τα ΥΚΤΕΛ υπηρεσιών καθιστά τη μεταφορά των μαθητών ασύμφορη από φέτος, με αποτέλεσμα οι μέτοχοι – λεωφοριούχοι να εμφανίζονται από αδιάφοροι μέχρι αρνητικοί για το συγκεκριμένο έργο.
Η διοίκηση του Υπεραστικού ΚΤΕΛ Καβάλας επικαλείται εγκύκλιο που θα εφαρμόσουν οι ΟΤΑ, βάσει της οποίας διαμορφώνονται αριθμοί δρομολογίων –και οι συνακόλουθες αποζημιώσεις- που είναι ακόμα και κατά 50% λιγότερα, σε σχέση με προηγούμενες χρονιές.
Σε ανάλογη αρνητική στάση οδηγούνται και οι ιδιοκτήτες ταξί, που επίσης δεν βρίσκουν συμφέρουσες τις νέες μειωμένες αποζημιώσεις για τη μεταφορά μαθητών με τα οχήματά τους.
«Κοινωνικός χαρακτήρας»
Όμως, και οι δύο αυτοί κλάδοι - ιδίως δε οι ιδιοκτήτες των υπεραστικών λεωφορείων- δείχνουν να ξεχνούν πως η πολιτεία τους έχει αναθέσει το έργο της εκτέλεσης των δημοσίων συγκοινωνιών όχι μόνο για να βγάζουν …υποχρεωτικά και αποκλειστικά κέρδη, αλλά και για να εξυπηρετούνται οι ανάγκες του επιβατικού κοινού κάθε ηλικίας και τάξης.
Δεν είναι δυνατόν οι ιδιοκτήτες των ΥΚΤΕΛ να περιμένουν ικανοποιητικό κέρδος οπωσδήποτε από κάθε μία γραμμή όπου δρομολογούν λεωφορεία –αυτό είναι αδύνατον να συμβεί, οπουδήποτε στον κόσμο. Στο πλαίσιο της εξυπηρέτησης του δημοσίου συμφέροντος, είναι φυσικό σε άλλες λεωφορειακές γραμμές να βγάζουν φυσιολογικά ή και υπερβολικά κέρδη και σε άλλες να βγάζουν απλώς τα έξοδά τους (κανείς δεν υποστηρίζει να «μπαίνουν μέσα», ζημιώνοντας)…
Η μεταφορά των μαθητών είναι μια από τις περιπτώσεις που οι ιδιοκτήτες των ΥΚΤΕΛ βαρύνονται με το «χρέος» της συνεισφοράς στα βάρη του κοινωνικού συνόλου. Και οφείλουν να ανταποκριθούν –στο πλαίσιο της λογικής, αλλά και της κοινωνικής ευθύνης τους. Όχι εκβιάζοντας –ειδικά στην πιο δύσκολη οικονομική συγκυρία που αντιμετωπίζει η πατρίδα μας τις τελευταίες δεκαετίες-, αλλά συνδιαλεγόμενοι με τους χειμαζόμενους δήμους σε καλοπροαίρετη βάση για την εξυπηρέτηση των μαθητών και των οικογενειών τους (που ανήκουν, συνήθως στις χαμηλές εισοδηματικές τάξεις).
Παρότι το ελληνικό κράτος ταλαιπώρησε τα τελευταία χρόνια τους ιδιοκτήτες των Υπεραστικών λεωφορείων, με καθυστερήσεις στην αποπληρωμή των οφειλών του για τη μεταφορά των μαθητών, εν τούτοις η συναίσθηση της κοινωνικής ευθύνης είναι εκείνη που πρέπει να οδηγήσει ξανά τους λεωφοριούχους (και τους ιδιοκτήτες ταξί) στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και στη συμμετοχή τους στον διαγωνισμό μεταφοράς μαθητών.
Το επιβατικό κοινό επί δεκαετίες χρηματοδοτεί και «προικίζει» τους ιδιοκτήτες των ΥΚΤΕΛ, ανεχόμενο ακόμα και ανοίκειες συμπεριφορές από μερικούς που νομίζουν πως έχουν …δικτατορικές εξουσίες πάνω στους ανθρώπους που τους χρυσοπληρώνουν για να τους διακινούν. Αυτό το ίδιο επιβατικό κοινό (και κατά συνέπεια ο ελληνικός λαός στο σύνολό του) απαιτεί την ασφαλή και σίγουρη μεταφορά των παιδιών του στο σχολείο της περιοχής του.
Είναι ένα καθήκον που αν το έχουν «ξεχάσει» οι ιδιοκτήτες των ΥΚΤΕΛ, οφείλει το ίδιο το κράτος να τους το θυμίσει. Το κράτος που, παραχωρώντας τους τις «χρυσοτόκες» άδειες, τους επέτρεψε να πλουτίσουν διακινώντας το επιβατικό κοινό επί δεκαετίες σε συνθήκες μονοπωλίου ουσιαστικά και τώρα εκείνοι έχουν την υποχρέωση να ανταποδώσουν τη «χάρη», μεταφέροντας τη νέα γενιά αυτού του τόπου στα σχολεία της -έστω και με ελαφρά θιγμένη την τσέπη τους
