Δεν είμαι ούτε επαναστάτης, ούτε αριστερός, ούτε δεξιός. Είμαι ένας δημοκράτης του πολιτικού κέντρου της μεταπολίτευσης, που στις παρακάτω δεκατρείς εκλογικές αναμετρήσεις ήμουνα πάντα με τους νικητές.
Ο λόγος; Να κυβερνηθεί ο τόπος. Να μην υπάρξει χάος και ακυβερνησία.
Ποτέ όλα αυτά τα χρόνια από το «βρώμικο 89» και δώθε δεν ψήφισα για μια καλύτερη Ελλάδα.
Ψήφιζα το λιγότερο χειρότερο για την Ελλάδα και για μένα.
Ποτέ το καλύτερο.
Κανέναν δεν απασχολούσε το καλύτερο.
Όλοι δούλευαν για το χειρότερο.
Σήμερα που αυτό έχει αποδειχθεί περίτρανα όλοι προσπαθούν να με πείσουν ότι σ’ αυτό το χειρότερο είμαι συνένοχος.
Δεν έχουν δίκιο, αλλά ακόμα κι έτσι να είναι, ήρθε η ώρα αυτό το χειρότερο να σταματήσει.
Μια ζωή μέχρι σήμερα οι πολιτικές μου επιλογές απαντούσαν πάντα σε διλήμματα.
1974 «Καραμανλής ή Τανκς» Ψήφισα Καραμανλή και βρήκα μπροστά μου τα τανκ της αστυνομίας, τις γνωστές σε όσους τις θυμούνται «αύρες».
1977 «Το χάος που έγινε κράτος ή ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο» Ψήφισα το χάος που έγινε κράτος και βρήκα μπροστά μου την ΕΟΚ και το ΝΑΤΟ»
1981 «Εδώ και τώρα αλλαγή ή δεν θέλω ου» Ψήφισα εδώ και τώρα αλλαγή και βρήκα μπροστά μου το ου της κλαδικής.
1985 «Εθνική ανεξαρτησία, λαϊκή Κυριαρχία ή κάτω η χούντα του ΠΑΣΟΚ». Ψήφισα λαϊκή κυριαρχία, εθνική ανεξαρτησία και βρέθηκα μπροστά στη χούντα του ΠΑΣΟΚ.
1989 Ιούνιος «Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ, ενωμένο, δυνατό ή ακυβερνησία» Δεν υπάκουσα στο δίλλημα και ψήφισα «μπροστά με την αριστερά». Βρήκα μπροστά μου το βρώμικο 89 και την ακυβερνησία.
1989 Ιούνιος «Να ξεπεράσουμε το παρελθόν ή Νέα Πορεία» Δεν ψήφισα κανέναν. Τους βρήκα μπροστά μου όλους να έχουν ξεπεράσει το παρελθόν και όλοι μαζί, «ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΑ» ενωμένοι, να ξεκινούν τη Νέα Φιλελεύθερη Πορεία της νέας δεκαετίας.
1990 «Ο κόσμος αλλάζει ή μεταρρύθμιση τώρα» Δεν ψήφισα κανέναν και βρέθηκα μπροστά σε έναν κόσμο που άλλαζε βάζοντας τις βάσεις της απορρύθμισης όλων των λαϊκών κατακτήσεων.
1993 «Ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά ή η Ελλάδα δεν γυρίζει πίσω» Ψήφισα ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά και βρέθηκα στον πολιτικό μεσαίωνα της χώρας με πρωθυπουργό τη «Μαρία Αντουανέτα» της Εκάλης.
1996 «Νέα εποχή ή ώρα για δουλειά» Ψήφισα Νέα Εποχή και έπιασα δουλειά μπροστά στις οθόνες των χρηματιστηριακών εταιρειών, φορτώνοντας «φούσκες» με τον ιδρώτα μου.
2000 «Ισχυρή Ελλάδα ή υπάρχει καλύτερη Ελλάδα και την θέλουμε». Ψήφισα ισχυρή Ελλάδα και βρέθηκα μπροστά στις σκασμένες φούσκες και τις ΜΙΖΕΣ της Ελλάδας των αξιών και της ΖΙΜΕΝΣ αντίστοιχα.
2004 «Ο τόπος χρειάζεται πολιτική αλλαγή ή τολμάμε, αλλάζουμε, προχωράμε» Ψήφισα ο τόπος χρειάζεται πολιτική αλλαγή και βρήκα μπροστά μου το τολμηρό θαύμα της Ολυμπιάδας, την αλλαγή του ντοπαρίσματος και το βάδισμα μπροστά με το c4i πίσω μου να παρακολουθεί τη ζωή μου.
2007 «Μαζί πάμε την Ελλάδα μπροστά ή νέα Αλλαγή». Ψήφισα μαζί πάμε την Ελλάδα μπροστά και βρήκα μπροστά μου την αλλαγή του ηγούμενου σε προηγούμενο και τη βουτιά στο κενό.
2009 «Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» Ψήφισα σοσιαλισμό και βρήκα μπροστά μου τη βαρβαρότητα του ξεπουλήματος της χώρας μου και της εξαθλίωσης μου.
Σήμερα, εξαθλιωμένος πια, βρίσκομαι στη μέση του πελάγους να παλεύω με τα κύματα και να προσπαθώ να κρατηθώ από κάπου.
Δίπλα μου, οι «κερδοσκόποι σωτήρες» - παλιότερα τους αποκαλούσαν θεσμικούς επενδυτές - μου πατάνε το κεφάλι μέσα για να δουν πόσο θα αντέξω χωρίς να πνιγώ. «Ή θα πνιγείς μου λένε», μου λένε, «ή θα σε σώσουμε».
Τέρμα τα διλλήματα. Θα σωθώ είτε το θέλετε είτε όχι.
Αρνούμαι τα γεμάτα μολύβι σωσίβια σας.
Βέβαια φοβάμαι, γιατί έχω παιδιά και οικογένεια…
Αλλά λέω ότι αύριο Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου, που λήγει η προθεσμία της πληρωμής του πρώτου χαρατσιού, να ξεπεράσω τον φόβο μου και μαζί με όλους τους φίλους μου και όλους τους συμπολίτες μου και όλους τους φορείς, να βρεθώ στις 11:00 το πρωί στον πεζόδρομο της εφορίας για να σας δείξω ότι ήρθε η ώρα να αρχίσετε να φοβάστε κι εσείς. Εσείς, που χωρίς ντροπή όλα αυτά τα χρόνια ξεπουλήσατε τη χώρα μου και βάλατε το χέρι σας στην άδεια μου τσέπη.
Δεν χρωστάω, δεν πληρώνω, δεν πουλάω
Δε πληρώνω τα χαράτσια σας
και να τα καίω τα ραβασάκια σας.
Το προσωρινό συντονιστικό της «Κ»
Ο λόγος; Να κυβερνηθεί ο τόπος. Να μην υπάρξει χάος και ακυβερνησία.
Ποτέ όλα αυτά τα χρόνια από το «βρώμικο 89» και δώθε δεν ψήφισα για μια καλύτερη Ελλάδα.
Ψήφιζα το λιγότερο χειρότερο για την Ελλάδα και για μένα.
Ποτέ το καλύτερο.
Κανέναν δεν απασχολούσε το καλύτερο.
Όλοι δούλευαν για το χειρότερο.
Σήμερα που αυτό έχει αποδειχθεί περίτρανα όλοι προσπαθούν να με πείσουν ότι σ’ αυτό το χειρότερο είμαι συνένοχος.
Δεν έχουν δίκιο, αλλά ακόμα κι έτσι να είναι, ήρθε η ώρα αυτό το χειρότερο να σταματήσει.
Μια ζωή μέχρι σήμερα οι πολιτικές μου επιλογές απαντούσαν πάντα σε διλήμματα.
1974 «Καραμανλής ή Τανκς» Ψήφισα Καραμανλή και βρήκα μπροστά μου τα τανκ της αστυνομίας, τις γνωστές σε όσους τις θυμούνται «αύρες».
1977 «Το χάος που έγινε κράτος ή ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο» Ψήφισα το χάος που έγινε κράτος και βρήκα μπροστά μου την ΕΟΚ και το ΝΑΤΟ»
1981 «Εδώ και τώρα αλλαγή ή δεν θέλω ου» Ψήφισα εδώ και τώρα αλλαγή και βρήκα μπροστά μου το ου της κλαδικής.
1985 «Εθνική ανεξαρτησία, λαϊκή Κυριαρχία ή κάτω η χούντα του ΠΑΣΟΚ». Ψήφισα λαϊκή κυριαρχία, εθνική ανεξαρτησία και βρέθηκα μπροστά στη χούντα του ΠΑΣΟΚ.
1989 Ιούνιος «Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ, ενωμένο, δυνατό ή ακυβερνησία» Δεν υπάκουσα στο δίλλημα και ψήφισα «μπροστά με την αριστερά». Βρήκα μπροστά μου το βρώμικο 89 και την ακυβερνησία.
1989 Ιούνιος «Να ξεπεράσουμε το παρελθόν ή Νέα Πορεία» Δεν ψήφισα κανέναν. Τους βρήκα μπροστά μου όλους να έχουν ξεπεράσει το παρελθόν και όλοι μαζί, «ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΑ» ενωμένοι, να ξεκινούν τη Νέα Φιλελεύθερη Πορεία της νέας δεκαετίας.
1990 «Ο κόσμος αλλάζει ή μεταρρύθμιση τώρα» Δεν ψήφισα κανέναν και βρέθηκα μπροστά σε έναν κόσμο που άλλαζε βάζοντας τις βάσεις της απορρύθμισης όλων των λαϊκών κατακτήσεων.
1993 «Ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά ή η Ελλάδα δεν γυρίζει πίσω» Ψήφισα ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά και βρέθηκα στον πολιτικό μεσαίωνα της χώρας με πρωθυπουργό τη «Μαρία Αντουανέτα» της Εκάλης.
1996 «Νέα εποχή ή ώρα για δουλειά» Ψήφισα Νέα Εποχή και έπιασα δουλειά μπροστά στις οθόνες των χρηματιστηριακών εταιρειών, φορτώνοντας «φούσκες» με τον ιδρώτα μου.
2000 «Ισχυρή Ελλάδα ή υπάρχει καλύτερη Ελλάδα και την θέλουμε». Ψήφισα ισχυρή Ελλάδα και βρέθηκα μπροστά στις σκασμένες φούσκες και τις ΜΙΖΕΣ της Ελλάδας των αξιών και της ΖΙΜΕΝΣ αντίστοιχα.
2004 «Ο τόπος χρειάζεται πολιτική αλλαγή ή τολμάμε, αλλάζουμε, προχωράμε» Ψήφισα ο τόπος χρειάζεται πολιτική αλλαγή και βρήκα μπροστά μου το τολμηρό θαύμα της Ολυμπιάδας, την αλλαγή του ντοπαρίσματος και το βάδισμα μπροστά με το c4i πίσω μου να παρακολουθεί τη ζωή μου.
2007 «Μαζί πάμε την Ελλάδα μπροστά ή νέα Αλλαγή». Ψήφισα μαζί πάμε την Ελλάδα μπροστά και βρήκα μπροστά μου την αλλαγή του ηγούμενου σε προηγούμενο και τη βουτιά στο κενό.
2009 «Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» Ψήφισα σοσιαλισμό και βρήκα μπροστά μου τη βαρβαρότητα του ξεπουλήματος της χώρας μου και της εξαθλίωσης μου.
Σήμερα, εξαθλιωμένος πια, βρίσκομαι στη μέση του πελάγους να παλεύω με τα κύματα και να προσπαθώ να κρατηθώ από κάπου.
Δίπλα μου, οι «κερδοσκόποι σωτήρες» - παλιότερα τους αποκαλούσαν θεσμικούς επενδυτές - μου πατάνε το κεφάλι μέσα για να δουν πόσο θα αντέξω χωρίς να πνιγώ. «Ή θα πνιγείς μου λένε», μου λένε, «ή θα σε σώσουμε».
Τέρμα τα διλλήματα. Θα σωθώ είτε το θέλετε είτε όχι.
Αρνούμαι τα γεμάτα μολύβι σωσίβια σας.
Βέβαια φοβάμαι, γιατί έχω παιδιά και οικογένεια…
Αλλά λέω ότι αύριο Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου, που λήγει η προθεσμία της πληρωμής του πρώτου χαρατσιού, να ξεπεράσω τον φόβο μου και μαζί με όλους τους φίλους μου και όλους τους συμπολίτες μου και όλους τους φορείς, να βρεθώ στις 11:00 το πρωί στον πεζόδρομο της εφορίας για να σας δείξω ότι ήρθε η ώρα να αρχίσετε να φοβάστε κι εσείς. Εσείς, που χωρίς ντροπή όλα αυτά τα χρόνια ξεπουλήσατε τη χώρα μου και βάλατε το χέρι σας στην άδεια μου τσέπη.
Δεν χρωστάω, δεν πληρώνω, δεν πουλάω
Δε πληρώνω τα χαράτσια σας
και να τα καίω τα ραβασάκια σας.
