Ο προβληματισμός αυτός είναι ρεαλιστικός και εξηγήσιμος, καθώς εδράζεται στην αναπόφευκτη αγωνία των στελεχών του ΠΑΣΟΚ για το προσωπικό τους αύριο, αλλά και για το μέλλον ενός Κινήματος που, στα χρόνια της Μεταπολίτευσης, εξελίχτηκε στο κατεξοχήν κόμμα εξουσίας για το ελληνικό πολιτικό σύστημα. Κυβερνούσε, ακόμη και… από την αντιπολίτευση.
Οι νεφελώδεις εξελίξεις των τελευταίων 48 ωρών, και πιο συγκεκριμένα από το μεσημέρι του Σαββάτου, όταν και ανακοινώθηκε η εσπευσμένη ματαίωση του ταξιδιού του Γιώργου Παπανδρέου στις Ηνωμένες Πολιτείες, μέχρι τη χθεσινή δραματική συνεδρίαση της Κυβερνητικής Επιτροπής, που ακολουθήθηκε από την πολιτική επίθεση την οποία εξαπέλυσε ο Ευάγγελος Βενιζέλος κατά του Αντώνη Σαμαρά, και ακόμη περισσότερο σήμερα, με το θρίλερ… διαρκείας αναφορικά με την τηλεδιάσκεψη με την τρόικα, και τις «εκκαθαρίσεις» στον δημόσιο τομέα, είχαν το βλέμμα τους στραμμένο κυρίως προς το εσωτερικό της χώρας.
Αρκούσε ωστόσο, μια επίσημη δήλωση από τον εκπρόσωπο του Όλι Ρεν, Αμαντέου Αλταφάζ, περί των πραγματικών προτεραιοτήτων και απαιτήσεων της Κομισιόν από την Ελλάδα, για να καταδείξει ότι το εξίσου σοβαρό πολιτικό πρόβλημα της Κυβέρνησης, αφορά στην… εγκατάλειψή της από τις Βρυξέλλες και τους εταίρους-δανειστές.
Ο κ. Αλταφάζ διευκρίνισε ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν ζητεί από την Ελλάδα να λάβει πρόσθετα μέτρα λιτότητας, σε σχέση με αυτά που έχουν ήδη συμφωνηθεί και περιλαμβάνονται στο Μεσοπρόθεσμο. Προσθέτοντας ότι η Ελλάδα δεν έχει ξεμείνει ακόμη από χρήματα.
Από την ώρα που οι Βρυξέλλες αρχίζουν να παίρνουν σταδιακά αποστάσεις από την Κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου, οι πολιτικές εφεδρείες του ΠΑΣΟΚ στερεύουν. Και οι εκλογές προβάλλουν ως η μόνη, στα όρια του επιτακτικού, λύση. Για να μην χαθεί πρόσθετος χρόνος. Για την Ελλάδα, αλλά και την Ευρώπη.
