(αφορά: http://tro-ma-ktiko.blogspot.com/2011/09/blog-post_6007.html)
Η επαρχία έχει πολλά θετικά πράγματα και καλά κάνετε και ζείτε ποιο ήρεμα χωρίς καυσαέρια και ποιο ανθρώπινα, δεν έχω πρόβλημα με τον επαρχιώτη που έρχεται Αθήνα να βρεί μια δουλειά με το σπαθί του, απλά με νευριάζει μια κατηγορία επαρχιωτών που σίγουρα είναι η μειοψηφία και η οποία επειδή έχει κονέ και μέσον στα 2 μεγάλα κόμματα εξουσίας τους διόρισαν σε δημόσια υπηρησία στην Αθήνα. Και μπορώ να το συμπεράνω αυτό από αρκετούς συμμαθητές μου που είχα στο λύκειο οι οποίοι όχι μόνο υπερηφανευόντουσαν που ήτανε νεοδημοκράτες και πασόκοι και μας λέγαν οτι ο πατέρας μου και η μητέρα μου μπήκαν στην τάδε δημόσια υπηρησία από το κόμμα και στην τάδε ιδιωτική εταιρία με μέσον από το κόμμα αλλά αργότερα που τους ξανασυνάντησα όλους μέσω facebook σχεδόν όλοι αυτοί οι τύποι είχανε βολευτεί και αυτοί στο δημόσιο με ένα απλό απολυτήριο λυκείου ή ΙΕΚ και αρκετοί δεν ξέραν καν αγγλικά. Και σαν να μην φτάνουν όλα αυτά δεν τους άρεσε η Αθήνα και το έπαιζαν οτι ήταν μίζεροι οτι δεν μπορούν να !
ζήσουν κτλπ ενώ θα έπρεπε να λέγαν και ευχαριστώ που βολεύτηκαν όλοι στην Αθήνα και εξασφάλισαν το μέλλον τους μια για πάντα.
Τώρα για το χωριό σου που λές οτι γεμίζει 300.000 άτομα, εγώ νομίζω οτι είναι αρκετά καλό αυτό διότι βοηθούν και την τοπική οικονομία. Υπάρχουν αρκετοί πλέον με την οικονομική κρίση που ψάχνουν να φύγουν επαρχία χωρίς να κατάγονται από εκεί κάν. Δεν το θεωρώ κακό. Αλλά από τους συγκεκριμένους επαρχιώτες ΔΥ που μπήκαν με μέσον δεν αποδέχομαι να ακούω τίποτα. Να μην μιλάνε.
Διότι τελικά φαίνεται οτι μερικοί Έλληνες παραμένουμε αρκετά αχάριστοι. Δεν μπορούμε να τα θέλουμε όλα όπως τα φανταζόμαστε στο μυαλό μας.
Αναγνώστης
