το ξέσπασμα της κρίσης στην Ελλάδα δεν έχει ακόμη εκδηλωθεί, ούτε έχει εκτονωθεί η πίεση
Ο Δημήτρης Καζάκης αναφέρει ότι οι επιτελείς της ευρωζώνης προτιμούν να δουν την Ελλάδα να φλέγεται παρά να της επιτρέψουν να εγκαταλείψει το ευρώ.
Είναι σίγουρο σημειώνει ότι οι τράπεζες θα κάνουν ό,τι μπορούν για να μετακυλί-σουν το κόστος αυτής της χασούρας στην κοινωνία και την οικονομία. Περισσότερα ρευστά θα «παρκάρουν» στα ταμεία τους, χάρη και στη διαρκή επιδότηση των κρατών. Λιγότερα δάνεια θα βρουν τον δρόμο τους προς την πραγματική οικονομία και με υψηλότερα επιτόκια.
Νέα συρρίκνωση μισθών και απασχόλησης θα επακολουθήσει και, όπως είναι φυσικό, η κατανάλωση που ήδη βρίσκεται σε ιστορικά χαμηλά θα υποχωρήσει ακόμη περισσότερο.
Το ερώτημα σύμφωνα Δημήτρη Καζάκης δεν είναι ευρώ ή δραχμή.
Επισημαίνει ότι σήμερα η μεγάλη πλειονότητα του πληθυσμού έχει καταλάβει ότι ακόμη και οι καταθέσεις που έχουν απομείνει στο τραπεζικό σύστημα είναι απλώς μια «μαγική εικόνα» δίχως αντίκρισμα.
Ο Δημήτρης Καζάκης υποστηρίζει την απαλλαγή της χώρας από το καθεστώς της Ε.Ε. και τοu ΔΝΤ με την κατάργηση του συνόλου των δεσμεύσεων που έχει υπογράψει, αποδεχθεί και νομοθετήσει η κυβέρνηση.
Το σύνολο των μέτρων και παρεμβάσεων που έχουν παρθεί από την εποχή που ψηφίστηκε το μνημόνιο τον Μάιο του 2010, πρέπει να καταργηθεί.
Ο οικονομολόγος-αναλυτής σημειώνει ότι απαιτείται :
Έξοδος από τη ζώνη του ευρώ και επαναφορά εθνικού νομίσματος. Όσο η χώρα βρίσκεται μέσα στην ΟΝΕ είναι εκτεθειμένη σε κάθε είδους πιέσεις, εκβιασμούς και επιδρομές της διεθνούς κερδοσκοπίας. Ενώ λειτουργεί ως αναλώσιμο είδος για τα διευθυντήρια της ευρωζώνης και τους αποικιοκράτες «εταίρους» της.
Εθνικοποίηση των μεγάλων τραπεζών, με πρώτη την Τράπεζα της Ελλάδος, για να αποκτήσει ο λαός τον έλεγχο της οικονομίας, να ξεριζώσουμε τον σαράφικο και τοκογλυφικό χαρακτήρα του τραπεζικού συστήματος και να επιβάλουμε αυστηρούς ελέγχους στην κίνηση κεφαλαίων.
Παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας μέσα από μια γενναία αναδιανομή πλούτου και εισοδημάτων υπέρ των εργαζομένων, των ατομικών παραγωγών και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Μόνο έτσι μπορεί να ανακάμψει γρήγορα η εσωτερική αγορά και να υπάρξουν σοβαρές επενδύσεις στην παραγωγή