ξεκίνησαν οι μεγάλης κλίμακας επιχειρήσεις. Σύμφωνα με την ίδια ανακοίνωση οι στόχοι ήταν καταφύγια, αποθήκες πυρομαχικών και σημεία ελέγχου της «τρομοκρατικής» οργάνωσης όπως αποκαλείται το ΡΚΚ.
Όμως για μια φορά ακόμη αποδείχτηκε ότι η λύση του Κουρδικού Ζητήματος δεν θα κριθεί στρατιωτικά, απλώς θα επιδεινωθεί πολλαπλασιάζοντας τις απώλειες και την εξαθλίωση του λαού. Σειρά χτυπημάτων από τους αντάρτες απέδειξαν ότι δεν κάμπτονται από την ανωτερότητα σε άνδρες και μέσα του Τουρκικού στρατού. Σε μεγάλη επίθεση του PKK σε φυλάκιο του τουρκικού στρατού στη Νοτιοανατολική Τουρκία, στην πόλη Σίιρτ,αντάρτες επιτέθηκαν με ρουκέτες στο φυλάκιο με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 5 τούρκοι στρατιώτες και να τραυματιστούν άλλοι 7, για να ακολουθήσει μεγάλη επιχείρηση του τουρκικού στρατού για τον εντοπισμό των δραστών. Δημοσιεύματα αναφέρουν ότι τουλάχιστον πέντε Τούρκοι στρατοχωροφύλακες έχασαν τη ζωή τους και άλλοι εννέα τραυματίστηκαν σε επίθεση του ΡΚΚ στο Περβαρί, με νάρκες και ρουκέτες σε αστυνομικό τμήμα στο νοτιοανατολικό τμήμα της χώρας. Την επίθεση ακολούθησε συμπλοκή, στην οποία σκοτώθηκαν τρεις αντάρτες. Σημειώνεται ότι οι απώλειες του τουρκικού Στρατού από το 2002 που ανέλαβε την εξουσία το AKP μέχρι και το 2010 είναι 864 νεκροί στρατιωτικοί. Είχε προηγηθεί μάχη μεταξύ του PKK και του τουρκικού Στρατού στην πόλη Τσατάκ του νομού Βαν με αποτέλεσμα να σκοτωθεί ένας στρατιώτης και ένας φύλακας χωριού ενώ τραυματίστηκαν ακόμα τρείς φύλακες χωριού. Μετά και την τελευταία επίθεση οι Τούρκοι στρατιωτικοί που έχουν σκοτωθεί από το PKK από τις αρχές του Ιουνίου φτάνουν τους 85.
Αξίζει να επισημάνουμε ότι την ευθύνη για την βομβιστική ενέργεια στο κέντρο της Άγκυρας, η οποία στοίχισε τη ζωή τριών ανθρώπων και προκάλεσε τον τραυματισμό ακόμη δεκαπέντε, ανέλαβαν «Τα Γεράκια για την Ελευθερία του Κουρδιστάν», μια ένοπλη κουρδική οργάνωση. Σε μήνυμά της μέσω του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που εστάλη στο φιλοκουρδικό πρακτορείο ειδήσεων «Firat News», η οργάνωση απείλησε να επιτεθεί και σε άλλες πόλεις της Τουρκίας, τονίζοντας ότι η επίθεση στην τουρκική πρωτεύουσα ήταν μόνο η αρχή: «Οι τουρκικές μητροπόλεις θα είναι το πεδίο μάχης μας. Η επίθεση στο Κιζιλάι είναι μόνο η αρχή», ανέφερε η οργάνωση.
Η απάντηση ήρθε άμεσα από την κυβέρνηση Ερντογάν και ήταν ξανά στρατιωτική. Οι ανταποκριτές κάνουν λόγο για τη μεγαλύτερη στρατιωτική επιχείρηση των τελευταίων ετών κατά του PKK που εξαπέλυσε ο τουρκικός Στρατός στην επαρχεία Tunceli η οποία απέχει 340 χιλιόμετρα από το Ιράκ όπου η κουρδική οργάνωση διατηρεί τις βάσεις της. Η ευρύτερη περιοχή των επιχειρήσεων αποκλείστηκε από τις νυκτερινές ώρες της Τετάρτης και 2000 άνδρες της 4ης Ταξιαρχίας Ειδικών Δυνάμεων αφού μεταφέρθηκαν με έξι ελικόπτερα S-70, εφόρμησαν, ενώ οι Στρατηγοί δικαιολόγησαν την επιχείρηση αυτή υποστηρίζοντας ότι υπήρχε πληθώρα πληροφοριών σχετικά με 4 ομάδες της κουρδικής οργάνωσης που θα ξεκίναγαν σύντομα μπαράζ επιθέσεων στην επαρχεία.
Παράλληλα, η ηγεσία του Τουρκικού Στρατού θέλοντας να τονώσει το ηθικό των στελεχών της, να ενδυναμώσει την κυριαρχία του κράτους στην περιοχή και να αποδείξει ότι εκτίμησε τις δυνατότητες των Κούρδων ανταρτών μετά τις καταστροφικές για τον τουρκικό Στρατό επιθέσεις του PKK στα φυλάκια που διατηρεί σε ολόκληρη την ΝΑ Τουρκία αποφάσισε την κατασκευή πάνω από 250 σύγχρονων προστατευόμενων στρατιωτικών φυλακίων στις συνοριακές περιοχές. Το πρώτο που παραδόθηκε βρίσκεται στην περιοχή Baskale της επαρχίας Van μερικά χιλιόμετρα από τα τουρκοιρανικά σύνορα. Σύμφωνα με εκτιμήσεις το κάθε φυλάκιο θα επανδρώνεται από 60-70 στρατιώτες απασχολώντας συνολικά πάνω 15.000-17.500 άνδρες για την φύλαξη των περιοχών που δρα το PKK. Τέλος, η κυβέρνηση των ΗΠΑ, στο πλαίσιο των ανταλλαγμάτων για την άμβλυνση των τουρκικών πιέσεων σε Ελλάδα-Κύπρο-Τουρκία αφορμής του καθορισμού ΑΟΖ και έναρξης ερευνών για την εκμετάλλευση των ενεργειακών κοιτασμάτων της Ανατολικής Μεσογείου, αλλά και των Τουρκικών φόβων για ανάπτυξη της δράσης των Κούρδων ανταρτών εξαιτίας της αποχώρησης των αμερικανικών στρατευμάτων από το Ιράκ, συμφώνησε κατ' αρχήν στην ανάπτυξη των αμερικανικών τηλεκατευθυνόμενων μη επανδρωμένων αεροσκαφών τύπου Predator στο τουρκικό έδαφος για την παρακολούθηση των Κούρδων ανταρτών στο βόρειο Ιράκ. Μιλώντας σε δημοσιογράφους στη Νέα Υόρκη στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, ο Ερντογάν δήλωσε ότι η Τουρκία προσφέρθηκε να αγοράσει ή να ενοικιάσει τα αεροσκάφη αυτά και ότι εξετάζονται οι λεπτομέρειες της πρότασης.
Οι εξελίξεις αυτές σημειώνονται ενώ το Ισραήλ απειλεί με ενίσχυση των Κούρδων ανταρτών ώστε πλήττοντας το Τουρκικό κράτος να αντισταθμίσουν την τουρκική υποστήριξη σε Χαμάς και συνολικά στον μουσουλμανικό αραβικό κόσμο. Η ειρωνεία και η αδίστακτη διπροσωπία της αστικής πολιτικής σε όλο της το μεγαλείο.
Παράλληλα, ηχητικό ντοκουμέντο αποκαλύπτει διαπραγματεύσεις της ΜΙΤ με το ΡΚΚ, αναδεικνύοντας μια άλλη διαδρομή που είχαν ακολουθήσει οι σχέσεις του τουρκικού κράτους και των Κούρδων ανταρτών, πριν ανατραπεί αυτή η προσέγγιση και φτάσουμε σήμερα στην ατέρμονη πολεμική εμπλοκή.
Φυσικά, σήμερα, τα τουρκικά ΜΜΕ, εντασσόμενα στον εθνικιστικό και πολεμικό παροξυσμό που έχει ανάγκη η κυβέρνηση Ερντογάν, χαρακτηρίζουν Σκάνδαλο τη δημοσιοποίηση ηχητικού ντοκουμέντου στο διαδίκτυο, όπου ο διοικητής της τουρκικής υπηρεσίας πληροφοριών (ΜΙΤ) Hakan Fidan και η βοηθός του Afet Güneş εμφανίζονται να διεξάγουν διαπραγματεύσεις με τρία στελέχη του PKK(Mustafa Karasu, Sabit Ok και Zübeyr Aydar) με διαμεσολάβηση προσώπου από τρίτη χώρα. Οι συνομιλίες της ηγεσίας της ΜΙΤ με υψηλόβαθμα στελέχη του ΡΚΚ διεξήχθησαν σε αδιευκρίνιστη τοποθεσία μεταξύ Απριλίου και Μαΐου 2010 και αφορούσαν τη διακοπή των “τρομοκρατικών” χτυπημάτων και προσπάθειες επίλυσης του Κουρδικού. Από το ηχητικό ντοκουμέντο προκύπτει ότι έχουν πραγματοποιηθεί και στο παρελθόν άλλοι τέσσερις γύροι συνομιλιών.
Τα συμπεράσματα είναι πολλά και κρίσιμα. Όλες οι χώρες της περιοχής και κυρίως Ελλάδα-Κύπρος-Ισραήλ-Τουρκία (ήδη δείχνει τα πρώτα σημάδια κάμψης η οικονομία της, ενώ το τουρκικό μοντέλο εργασιακών σχέσεων αποτελεί πρότυπο για τους γείτονες της) δοκιμάζονται από την καπιταλιστική κρίση, με διαφορετικό βεβαίως τρόπο, αντιμετωπίζουν σημαντική κρίση του αστικού συστήματος εξουσίας και κοινωνικές αντιστάσεις, ενώ επιχειρούν διαμέσου του εθνικισμού και της προβολής των «εθνικών κινδύνων» να διαμορφώσουν «εθνικό μέτωπο», επιβάλλοντας την υποταγή των εργαζομένων στα σχέδια τους για εργασιακό και κοινωνικό μεσαίωνα. Οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί και οι προσδοκίες διεκδίκησης γεωστρατηγικού ρόλου όσον αφορά
των έλεγχο των θαλάσσιων δρόμων, τον έλεγχο πηγών και αγωγών ενέργειας οξύνουν την σύγκρουση και απειλούν με πολεμική εμπλοκή. Παράλληλα, η καταπίεση των μειονοτήτων ή των λαών υπό κατοχή γιγαντώνεται καθώς επιχειρείται η πλήρης καθυπόταξη τους, ενώ οι διεκδικήσεις των λαών, ακόμη και με το όπλο στο χέρι για Ελευθερία-Σεβασμό των Δικαιωμάτων τους και Κοινωνική Δικαιοσύνη αντιμετωπίζονται με απάνθρωπη βία από το κράτος κατακτητή ή με καιροσκοπικό ενδιαφέρον από τον αντίπαλο ιμπεριαλιστή που μετακινεί πιόνια στην σκακιέρα των ανταγωνισμών.
Όσον αφορά το κουρδικό ζήτημα, αφού χάθηκε η ευκαιρία μόνιμης ειρηνικής λύσης μετά την σύλληψη Οτσαλάν και την εξόντωση του Προέδρου Οζάλ, ακολουθήθηκε ο δρόμος του Πολέμου Περιορισμένης Έντασης, από τους στρατηγούς και τον τότε πρόεδρο Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ. Ο πόλεμος 1984-1999, με την απίστευτη κρατική τρομοκρατία, τις Ομάδες Δολοφόνων των Γκρίζων Λύκων-Μαφίας-Στρατού-ΜΙΤ, τις εξαφανίσεις και εκτελέσεις πολιτικών αντιπάλων, τις βίαιες μετακινήσεις εκατοντάδων χιλιάδων Κούρδων σημάδεψε ανεπανόρθωτα την τουρκική κοινωνία.Υπολογίζεται ότι 950.000 με 1.2 εκατ. άνθρωποι εκδιώχθηκαν βίαια από τη γενέτειρα τους. Οι μεγάλης κλίμακας διωγμοί και οι αναγκαστικές εκκενώσεις χωριών στους συνολικά 14 νομούς της Νοτιοανατολικής Τουρκίας, με τις συστηματικές διώξεις και πυρπολήσεις των χωριών χρησιμοποιήθηκαν από τις δυνάμεις ασφαλείας πάν από όλα σαν μέσο για να εμποδιστεί ο εφοδιασμός των Κούρδων ανταρτών και να τιμωρηθούν συλλογικά οι Κούρδοι για την εξέγερση των παιδιών τους.
Σταδιακά, η άνοδος του ΑΚΡ στην εξουσία συνοδεύτηκε με υποσχέσεις εκδημοκρατισμού και παραχώρησης κάποιων δικαιωμάτων στην κουρδική μειονότητα, ενώ οι Κούρδοι ζητούσαν Ισοτιμία-Ισονομία. Το φιλοκουρδικό κόμμα DTP θα εκλέξει το 2007, 21 Κούρδους βουλευτές προσδοκώντας ειρηνική, κοινοβουλευτική λύση του Κουρδικού ζητήματος. Ενώ το 2005 ο Ερντογάν μιλά για λάθη της Άγκυρας στο Κουρδικό, αρχίζει μια πολιτική γεμάτη παλινωδίες και αποσπασματικά μέτρα επιδιώκοντας άλλοτε την εκλογική εξάρθρωση του DTP και άλλοτε με πρωτοβουλίες γνωστές ως «Άνοιγμα στους Κούρδους», παραχωρώντας περιορισμένα δικαιώματα, υποσχόμενος ακόμη και αμνηστία στους αντάρτες που παρέδιδαν τα όπλα.
Το κεμαλικό κατεστημένο αντιδρά σε αυτά τα ανοίγματα. Στις 11 Δεκεμβρίου 2009, το Συνταγματικό Δικαστήριο (που θα βάλει στο στόχαστρο του και το ΑΚΡ) απαγορεύει το φιλοκουρδικό κόμμα DTP. To ΑΚΡ γυρνά σελίδα, βάζει στην άκρη την πρωτοβουλία για την ειρηνική λύση. Είναι η ώρα του εθνικισμού που εντάσσεται από κοινού στην εκλογική ατζέντα του Ερντογάν και των κεμαλικών κομμάτων. Βίαια επεισόδια ξεσπούν συγχρόνως στα μεγάλα αστικά κέντρα, με ομάδες «εξοργισμένων» Τούρκων να επιτίθενται εναντίον των Κούρδων.
Όπως γράφει η Amalia Van Gent στο βιβλίο της ΤΟΥΡΚΙΚΑ ΡΗΓΜΑΤΑ . ΜΙΑ ΧΩΡΑ ΣΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ “από τους προσφυγικούς συνοικισμούς της Τζίρε, Τζούντι, Σουρ και Τερμινάλ, τις νύχτες οι νέοι παίρνουν τα βουνά πάλι σε αναζήτηση του ΡΚΚ. Δεν έχουν άλλωστε να χάσουν πολλά. Εδώ ένας στους δύο ενήλικες είναι άνεργος και αναγκασμένος κατά κανόνα να βγάζει το μήνα με εισόδημα μικρότερο των 200 τουρκικών λιρών (15 ευρώ). Το 80% του πληθυσμού είναι κάτω των 40 ετών. Και μόνο οι μισοί από αυτούς έχουν πάει στο σχολείο»!
Για μια ακόμη αποκαλύπτεται ότι ρίζα του Κουρδικού προβλήματος είναι το Κοινωνικό ζήτημα, παράμετρο που αγνόησε ο Οτσαλάν ορθώνοντας τις σημαίες του εθνικισμού. Όμως η κοινή πάλη του κόσμου της εργασίας στην Τουρκία πέρα από εθνικότητες και θρησκείες μπορεί να αποτελέσει το αντίπαλο δέος στο αστικό κατεστημένο.
ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
diktiospartakos.blogspot.com
