tromaktiko: Τα μέτωπα που ανοίγουν μετά τη συγχώνευση

Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2011

Τα μέτωπα που ανοίγουν μετά τη συγχώνευση



Ένα προφητικό διαφημιστικό σποτάκι της Eurobank έλε­γε, πριν από δύο χρόνια, ότι «υπάρχουν και καλά νέα». Το σποτάκι ήταν τόσο... προφητικό, ώστε από την εποχή που έπαιξε στα μέσα ενημέρωσης δεν υπήρξε ούτε ένα κα­λό νέο για την οικονομία και τις τράπε­ζες. Όταν όμως υπήρξε, αφορούσε την ίδια την τράπεζα της οικογένειας Λά­τση. Και μάλιστα τη συγχώνευσή της με τον άσπονδο φίλο (πλέον), την Alpha Bank της οικογένειας Κωστόπουλου και του Κατάρ.

Η αλήθεια είναι ότι η οικονομία έχει πάντοτε ανάγκη από καλά νέα. Και με δεδομένο ότι η ελληνική έχει να ακού­σει κάτι καλό εδώ και καιρό, η συγχώ­νευσηAlpha - Eurobank (όπως θα λέ­γεται και η νέα τράπεζα) είναι ένα νέο. Καλό, κακό ή ουδέτερο, θα το δείξει ο καιρός. Ήδη, από τις πρώτες ώρες της ανακοίνωσης για τη δημιουργία της νέ­ας ελληνικής υπερτράπεζας, το χρηματιστήριο κέρδισε τις απώλειες μιας εβδομάδας, ενώ οι ξένοι χαιρέτισαν την εξέλιξη ως θετική προοπτική για την Ελλάδα. Ωστόσο, η αντίδραση κρά­τησε σχεδόν μιάμιση μέρα, καθώς από το μεσημέρι της 30ης Αυγούστου οι δείκτες γύρισαν για να συνεχίσουν τη διόρθωσή τους και χθες. Σχεδόν 12% έχανε η μετοχή της Eurobank (12.30 στις 31.8) στα 1,70 ευρώ, ενώ η Alpha Bank στα 2,33 ευρώ (-7,7%), με τον Γε­νικό Δείκτη χαμηλότερα (-3,65%) στις 920 μονάδες.

Βέβαια, ακόμη είναι πολύ νωρίς να απαντηθεί αν η δημιουργία μιας τράπε­ζας (που θα κληρονομήσει και όλα τα προβλήματα των δύο οντοτήτων που θα την απαρτίσουν) θα σημάνει μια γε­νικότερη επιστροφή για την ελληνική οικονομία. Επομένως, προς το παρόν, μπορούμε μόνο να δούμε τι σημαίνει στην πράξη η συγχώνευση αυτή, και αν το παράδειγμα των δύο ομίλων θα ακο­λουθήσουν και άλλες τράπεζες...

Η ταυτότητα της νέας τράπεζας
Η νέα τράπεζα θα προκύψει από την απορρόφηση της Eurobank από την Alpha. Η Alpha - Eurobank θα κρατήσει τα χρώματα και το σήμα της Alpha. Κάτι που, όπως θα δούμε πιο κάτω, οφείλε­ται στη μελλοντική εμπλοκή (και κεφα­λαιακή ενίσχυση) του Κατάρ, την οποία εξασφάλισε η οικογένεια Κωστόπου­λου, κερδίζοντας τελικά το πάνω χέρι στο ντιλ. Έτσι στο νέο σχήμα η οικογέ­νεια Λάτση θα έχει το 13%, η οικογέ­νεια Κωστοπούλου το 4% και το Κατάρ θα είναι ο μεγαλύτερος μέτοχος με 17%, δίνοντας στην πλευρά του «πα­τριάρχη» της Alpha τον τελικό λόγο στα πράγματα.

Ακριβώς για τον ίδιο λόγο ο Γιάννης Κωστόπουλος θα αναλάβει τη (μό­νη) θέση προέδρου του διοικητικού συμβουλίου (σημειώστε, δε) και της εκτελεστικής επιτροπής, ενώ οι δύο σημερινοί διευθύνοντες Μαντζούνης και Νανόπουλος θα καταλάβουν δύο θέσεις διευθυνόντων συμβούλων. Ο πρώτος ως υπεύθυνος των κεντρι­κών λειτουργικών υπηρεσιών και του εταιρικού κέντρου, και ο δεύτερος ως υπεύθυνος των επιχειρηματικών δρα­στηριοτήτων.

Από κάτω θα τοποθετηθεί όλο το team των μεγαλοστελεχών των δύο ομίλων: Καραμούζης, Μπαλλής, Κολακίδης, Αρώνης, Φιλάρετος και Θεοδωρίδης.

♦ Η τράπεζα θα κατέχει την 23η θέση στην ευρωζώνη. Τα δάνεια θα είναι 100 δισ. ευρώ και οι καταθέσεις 70 δισ. Τα ίδια κεφάλαια με τους προ­νομιούχους τίτλους θα είναι 10 δισ. ευρώ.

♦ Η σχέση ανταλλαγής για τη συγ­χώνευση (ή απορρόφηση, εφόσον προ­τιμάτε) καθορίστηκε στις 5 μετοχές Αpha για κάθε 7 μετοχές Eurobank.

♦ H κεφαλαιακή ενίσχυση μέσω του προτεινόμενου σχεδίου συγχώνευσης τοποθετήθηκε από τις διοικήσεις στα 3,9 δισ. ευρώ. Η ενίσχυση των κεφα­λαίων θα επιτευχθεί μέσω οργανικών πρωτοβουλιών που θα αποφέρουν το ισοδύναμο κεφαλαίων Core Tier 1 άνω των 2,1 δισ., με την έκδοση μετατρέψιμου ομολογιακού ύψους 500 εκατ. ευ­ρώ, το οποίο θα καλυφθεί από το fund Paramount του Κατάρ, καθώς και αύ­ξηση μετοχικού κεφαλαίου 1,25 δισ. ευρώ.

♦ Σε ό,τι αφορά το ομολογιακό που θα καλύψει το Κατάρ, αυτό θα είναι τριετούς διάρκειας, με ετήσιο κουπόνι 10% και τιμή μετατροπής στα 1,7 ευρώ ανά μετοχή. Κάτι που αντιπροσωπεύει μία «έκπτωση» της τάξεως του 20% σε σχέση με την pro forma τιμή της μετο­χής του ενιαίου σχήματος στις 26 Αυ­γούστου. Τόσο η σχεδιαζόμενη αύξηση μετοχικού κεφαλαίου όσο και το ομο­λογιακό αναμένονται στο πρώτο εξά­μηνο του επόμενου έτους.

♦ Οι εκτιμώμενες ετήσιες συνέργειες διαμορφώνονται σε 650 εκατ. ευρώ και θα ολοκληρωθούν σε ορίζοντα τρι­ετίας με εκτιμώμενη καθαρή αξία κο­ντά στα 3,5 δισ. ευρώ.

♦ Η ελληνική ανταλλαγή ομολόγων (roll over ) θα «κοστίσει» στον ενοποιημένο όμιλο περίπου 1,2 δισ. ευρώ μετά φόρων, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των διοικήσεων.

♦ Η συγχώνευση αναμένεται να εγκριθεί από έκτακτες γενικές συ­νελεύσεις τον Νοέμβριο, ενώ η ολο­κλήρωσή της αναμένεται τον Δεκέμ­βριο, λίγο πριν από τις γιορτές. Ήδη η Citigroup και η JP Morgan ενεργούν ως χρηματοοικονομικοί σύμβουλοι της Alpha Ba nk, ενώ η Barclay’s Ca pital, η Goldman Sachs International και η Rothschild είναι χρηματοοικονομικοί σύμβουλοι της Eurobank.

Το βασικό ερώτημα, βέβαια, είναι το τι μπορεί να σημαίνει για όλους αυτή η συγχώνευση σε πρακτικό επίπεδο. Ας δούμε λοιπόν τα βασικά θέματα που ανακύπτουν.

Το «σπιράλ θανάτου»

Όπως είναι γνωστό, τους τελευταί­ους μήνες το ελληνικό τραπεζικό σύ­στημα δεχόταν μία συστηματική επί­θεση από ξένα κέντρα. Μόνο την τε­λευταία εβδομάδα έγραψε απώλειες 25%, ενώ οι τρεις μεγαλύτεροι όμιλοι (Εθνική, Alpha, Eurobank) είχαν συνο­λική αποτίμηση κάπου 4,7 δισ. ευρώ την Παρασκευή 26.8, με τη μετοχή της «ναυαρχίδας» Εθνικής στον «πάτο» των 2,7 ευρώ...

Στην πτωτική πίεση συνέβαλαν οι φήμες για ενεργοποίηση του μηχανι­σμού έκτακτης στήριξης από το με­σημέρι της προηγούμενης Δευτέρας. Όπως επίσης και το ότι οι πωλητές των ελληνικών τραπεζών στα χρηματιστή­ρια δεν είχαν ενδοιασμούς να συνεχί­σουν τη ρευστοποίηση θέσεών τους, άσχετα από τις ζημιές που γράφουν σε αυτά τα χαμηλά επίπεδα.

Καθώς και ότι Deutsche Bank και UBS, δύο μεγάλοι ξένοι οίκοι με ση­μαντικές θέσεις (κάποτε) στην ελληνι­κή αγορά και ειδικότερα τις τράπεζες, υποβάθμισαν αυτούς που κάποτε αγό­ραζαν προτού ακούσουν καν τα αποτε­λέσματα εξαμήνου. Είναι λοιπόν προ­φανές ότι οι ξένοι περίμεναν περαιτέ­ρω πτώση για να πάρουν κοψοχρονιά «ό,τι το ελληνικό» έχει αξία. Η ανακοί­νωση του ντιλ βάζει φρένο στην πτώση αυτή. Τουλάχιστον προσωρινά.

Το αισιόδοξο σενάριο μιλάει για ανο­δική κίνηση του Χ.Α. μέχρι και 35%-40% με τον γενικό δείκτη να επιστρέ­φει στα όρια των 1.300-1.350 μονά­δων. Ήδη σε μία ημέρα (τη Δευτέρα) καλύφθηκε σχεδόν το μισό της εκτίμησης αυτής. Μάλιστα η άνοδος των τρα­πεζών συμπαρέσυρε ανοδικά και τις άλλες μεγάλες μετοχές, όπως του Μυ­τιληναίου, της ΔΕΗ και του Ελλάκτωρα.

Βέβαια από τα χάλια του Χ.Α. (που οι ξένοι υπολόγιζαν να ρίξουν στις 550 μονάδες) η άνοδος κατά 35% δεν είναι κάτι σοβαρό. Σημαίνει απλώς ότι (στην πλήρη επιβεβαίωση του σεναρίου) η Εθνική θα επιστρέψει στα 4,5 ευρώ και οι δύο υπό συγχώνευση τράπεζες στα 3... Ήδη όμως από την Τρίτη άρχισε να εμφανίζεται η κόπωση, καθώς οι επεν­δυτές από το Λονδίνο τελικά δεν μας προέκυψαν. Και πώς να προκύψουν, αφού αυτοί απεργάζονται τα σχέδια της ελληνικής συντριβής...

Ακόμη όμως κι αν το σενάριο επα­ληθευτεί, δεν μπορεί να μην ακολου­θηθεί από μια ακόμη πτώση, καθώς η τάση του Χ.Α. είναι πτωτική: η «διόρ­θωση» για τη μετοχή της Εθνικής ήταν 43% μόνο τον τελευταίο μήνα και 54% από την αρχή του χρόνου. Για την Alpha οι απώλειες ήταν 39% τον τελευταίο μήνα και 50% από την αρχή του χρό­νου. Η Eurobank έχασε 38,6% σε μόλις έναν μήνα. Τα δεδομένα, λοιπόν, λένε ότι το ντιλ μόνο περιστασιακά θα βοη­θήσει το χρηματιστήριο.

Τα κέρδη του Κατάρ
Καθώς το ελληνικό οικονομικό πρό­βλημα είναι δομικού χαρακτήρα, μία τράπεζα, που θα κληρονομήσει τα προ­βλήματα των δύο οντοτήτων που την απάρτιζαν, δύσκολα μπορεί να αλλάξει την πορεία των πραγμάτων.

Με βάση τις εκτιμήσεις τους οι διοι­κήσεις ανέφεραν ήδη ότι η ανταλλα­γή ομολόγων (roll over) θα «κοστίσει» στον ενοποιημένο όμιλο περίπου 1,2 δισ. ευρώ μετά φόρων. Και αυτό χωρίς να συνυπολογίζονται οι (μεγάλες) νέες προβλέψεις που θα προκύψουν από την αξιολόγηση των δανειακών χαρτο­φυλακίων από την BlackRock το επόμε­νο διάστημα.

Εδώ, όμως, η εμπλοκή του Κατάρ και των κεφαλαίων του (που αποτέλεσαν και την ουσία του ντιλ) διαμορφώνουν μια παράμετρο εξελίξεων, η οποία ακόμη δεν μπορεί να αποτιμηθεί, αλλά σε κάθε περίπτωση τα επόμενα χρόνια θα αποδειχθεί ο θετικός ή ο αρνητικός παράγοντας.

Όπως είπαμε, το Κατάρ μέσω του fund Paramount θα αποκτήσει το 17% της νέας τράπεζας μόλις με 500 εκατ. ευρώ! Δηλαδή ένα ποσό ελάχιστο συ­γκρινόμενο με το συνολικό ενεργητικό στα 145 δισ. του νέου σχήματος. Επί­σης, με βάση τη διαδικασία του ομολο­γιακού που αναφέραμε πιο πριν, το Κα­τάρ θα πάρει απόδοση 30% στα κεφά­λαια που θα επενδύσει, 150 εκατ. για 3 χρόνια, ενώ ακολούθως θα μπορεί να το μετατρέψει σε τιμή 1,70 ευρώ.

Με την τιμή της μετοχής της νέας τράπεζας στα (υποθετικά) 3 ευρώ, το Paramount θα έχει υπεραξία πάνω από 350 εκατ. ευρώ και μόνο από τη μετα­τροπή. Άρα στη διαδικασία μετατροπής θα αποκομίσει το 100%του επενδεδυμένου κεφαλαίου του. Και βέβαια, όσο ψηλότερη η τιμή της μετοχής, τόσο με­γαλύτερο και το κέρδος. Με δυο λόγια, οποιοσδήποτε επενδυτής θα έκανε τε­μενάδες για τέτοιες ευκαιρίες...

Το ερώτημα, λοιπόν, είναι αν το Κατάρ εμφανίζεται στην Ελλάδα ως στρα­τηγικός επενδυτής (μετά τα αμφιλε­γόμενα πρότζεκτ του Αστακού και του Ελληνικού) ή ως ευκαιριακός. Εάν είναι το τελευταίο, σαφώς και δεν πρόκειται να βοηθήσει την οικονομία της χώρας... Και επιπλέον, εάν κάτι τέτοιο ισχύει και το Κατάρ αποχωρήσει στο μέλλον, σε ποια οικογένεια θα δώσει το μερίδιό του;

Εάν αυτή είναι η κατάσταση σε θε­σμικό επίπεδο, σε πρακτικό είναι πολύ πιο απλή. Η κεφαλαιακή θωράκιση της τράπεζας επαρκεί για να μην προσφύ­γει τα επόμενα χρόνια στον μηχανισμό ρευστότητας. Και αυτό ήταν το πρώτο ζητούμενο της συγχώνευσης. Από την άλλη δεν εγγυάται ότι θα υπάρξει πε­ραιτέρω ρευστότητα για την οικονομία.

Μιλώντας στη συνέντευξη Τύπου της Δευτέρας ο Γιάννης Κωστόπουλος, ερω­τηθείς για το αν θα ανοίξουν οι στρό­φιγγες της ρευστότητας, απάντησε λιτά και αυστηρά ότι «νερό δεν υπάρ­χει». Και πως θα πρέπει να γίνουν κά­ποια πράγματα πριν ανοίξουν οι κρου­νοί των χορηγήσεων. Στο ίδιο μήκος κύ­ματος και ο Νίκος Νανόπουλος είπε με απλά λόγια ότι οι Έλληνες θα πρέπει να επαναφέρουν τις καταθέσεις τους στη νέα τράπεζα.

Κλείσιμο καταστημάτων και απολύσεις
Με βάση τις ανακοινώσεις των διοικήσεων, οι τελικές συνέργειες (σε βάθος τριετίας) θα φτάσουν τα 650 εκατ. ευρώ τον χρόνο. Απ’ αυτές τα 3 50 εκατ. είναι συνέργειες λειτουρ­γικού κόστους (270 εκατ. από τη συνένωση των δραστηριοτήτων στην Ελλάδα και 80 εκατ. από τη συνένωση στη Νοτιοανατολική Ευρώπη), που θα προέλθουν από νέα προϊ­όντα, από την καλύτερη αξιοποίηση του ενι­αίου δικτύου, καθώς και από την άρση των αλληλοεπικαλύψεων.

Άλλα 210 εκατ. αφορούν στη μείωση του κό­στους χρήματος (ενιαία τιμολογιακή πολιτι­κή στις καταθέσεις στο ενοποιημένο δίκτυο, αυξημένη δυνατότητα προσέλκυσης και διακράτησης καταθέσεων, καθώς και μείωση των εξόδων από τόκους μετά την υλοποίηση του σχεδίου ενίσχυσης των κεφαλαίων). Άλ­λα 90 εκατ. προβλέπονται από τις συνέργειες εσόδων, που θα προκύψουν από τη συνένωση της πελατειακής βάσης των δύο τραπεζών.

Η καθαρή αξία υπέρ των μετόχων αντιπρο­σωπεύει πάνω από 3,4 δισ. Αν αυτές οι συνέργειες επιτευχθούν, προφανώς θα είναι μια πολύ καλή απόδοση για τους μετόχους και τους μεγαλομετόχους. Τι θα σημάνει όμως για τους εργαζόμενους;

Είναι σαφές ότι μια συγχώνευση που έχει ως κύρια παράμετρο τις οικονομίες κλίμακας θα έχει συνέπεια το κλείσιμο πολλών υποκατα­στημάτων. Μέχρι σήμερα οι πλέον ανταγω­νιστικές ιδιωτικές τράπεζες, η Alpha και η Eurobank, διατηρούσαν καταστήματα δίπλα ή απέναντι σχεδόν σε κάθε πόλη και γειτονιά της Ελλάδας.

Με συνολικό προσωπικό 35.000 υπαλλή­λους και 2.500 καταστήματα σε Ελλάδα και Ευρώπη, οι δύο όμιλοι στην ενοποιημένη τους μορφή δεν θα έχουν αυτόν τον όγκο. Σήμερα η Alpha έχει σχεδόν 1.000 καταστή­ματα και σημεία πώλησης (τα 460 στην Ελλά­δα), ενώ η Eurobank 1.600 (τα 600 στην Ελ­λάδα). Αντίστοιχα το προσωπικό μοιράζεται σε 15.000 και 20.000 αντίστοιχα.

Σήμερα οι διοικήσεις των δύο τραπεζών υπο­στηρίζουν ότι το ντιλ θα πραγματοποιηθεί χωρίς μείωση προσωπικού. Όμως, για να μει­ώσουν τα λειτουργικά τους κόστη στον βαθ­μό που προβλέπει το σχέδιο της συγχώνευ­σης, θα χρειαστεί να κλείσουν τουλάχιστον 120-150 καταστήματα σε πρώτη φάση και να μειωθεί το προσωπικό κατά 2.000-2.500 άτομα.

Αυτό είναι το αισιόδοξο σενάριο, καθώς στο εσωτερικό οι δύο τράπεζες διαθέτουν 200 περισσότερα καταστήματα από το μέγιστο όριο που (με βάση τους υπολογισμούς των συμβούλων) θα μπορούσε να σηκώσει η εσωτερική αγορά. Στο εξωτερικό οι συνέργειες (και οι περικοπές) θα είναι μεγαλύτε­ρες λόγω της δομής και της δικτύωσης των θυγατρικών και των καταστημάτων. Το θέμα έθιξαν άλλωστε και οι ίδιοι οι επικεφαλής των τραπεζών την περασμένη Δευτέρα.

♦ Ο Νανόπουλος, αναφερόμενος στο κόστος λειτουργίας, ήταν σαφής: «Μην πηγαίνει ο νους σας μόνο στο προσωπικό. Πληρώ­νουμε 200 εκατ. ευρώ μόνο για τα ενοίκια. Οι δαπάνες για προμηθευ­τές ηλεκτρονικού εξοπλι­σμού είναι 50 εκατ. ευρώ. Μόνο 20% να κόψουμε από αυ­τά, είναι σημαντικό».

♦ Από την πλευρά του, πάντως, ο Μαντζούνης έδωσε μια πιο αισιόδοξη εκτίμηση λέγο­ντας ότι δεν είναι πρώτη προτεραιότητα να κλείνει κανείς καταστήματα, καθώς δεν είναι πλέον σημεία πωλήσεων, αλλά σημεία άντλησης καταθέσεων. Θα υπάρξει ένας εξορθολογισμός του δικτύου, τόνισε, αλλά υπάρχουν οικονομίες κλίμακος, που είναι πιο εύκολες στην παρούσα φάση. Το πρόβλημα δεν αφορά μόνο τους υπαλλή­λους (οι περισσότεροι των οποίων καλύπτο­νται από τα ισχυρά τους ταμεία), αλλά και τους ιδιοκτήτες των ακινήτων που οι τράπε­ζες μισθώνουν για τη στέγαση των καταστη­μάτων τους. Εισοδηματίες με σίγουρες (και υψηλές) εισπράξεις οι περισσότεροι, θα βρε­θούν τώρα στην αβεβαιότητα. Και παράλλη­λα θα πάψουν να χρηματοδοτούν μια σειρά άλλων επαγγελματιών (ιδιωτικά σχολεία, δάνεια αυτοκινήτων, ασφαλίσεις κ.λπ.), πυροδοτώντας οικονομικό και κοινωνικό σπιράλ. Ιδιαίτερα στις πόλεις της επαρχίας.

Προσδοκίες και επιφυλάξεις
Ο γάμος Alpha και Eurobank δεν θα έχει καμία επίπτωση στις καταθέσεις ή τα δάνεια των πελατών των δύο τραπεζών, παρά μόνο σε νέα προϊόντα που θα προκύψουν στο μέλλον.

Οι αποταμιεύσεις θα μεταφερθούν στο χαρ­τοφυλάκιο της ενιαίας τράπεζας. Δηλαδή, αν κάποιος έχει λογαριασμούς ταμιευτηρίου και στις δύο τράπεζες, θα καταλήξει να τους έχει στη μία. Έτσι θα μπορεί είτε να τους διατηρήσει χωριστά είτε να τους ενώσει. Εξελικτικά θα δια­μορφωθεί ενιαίο σύστημα e-banking και δίκτυο ΑΤΜ. Καμία αλλαγή δεν πρόκειται να υπάρξει στους όρους (επιτόκια, διάρκεια κ.λπ.) των δα­νείων. Ένα στεγαστικό δάνειο στην Alpha ή την Eurobank με σταθερό επιτόκιο θα συνεχίσει να πληρώνει την ίδια δόση για όλη τη σταθερή περί­οδο, ανεξάρτητα από την τράπεζα.

Η συγχώνευση θα φέρει και νέα προϊόντα, για όσους συνάψουν συμβάσεις μετά τη συγχώνευ­ση. Επίσης οι κάτοχοι προθεσμιακών καταθέσε­ων σε μία από τις δύο τράπεζες θα πάρουν κανο­νικά τους τόκους που είχαν προσυμφωνήσει.

Την ίδια στιγμή το μεγάλο μέγεθος της νέας τράπεζας μάλλον θα διευκολύνει την πρόσβασή της στη διατραπεζική αγορά, κάτι που θα βελτιώ­σει τους όρους δανεισμού της. Έτσι, το νέο σχή­μα πιθανότατα θα έχει τη δυνατότητα να αντλή­σει ρευστότητα με λογικά επιτόκια, άρα και θα μπορεί να χορηγεί περισσότερα δάνεια και με καλύτερους όρους. Αντίστροφα, βέβαια, η πιο εύκολη άντληση ρευστότητας θα σημάνει και τοτέλος των υψηλών επιτοκίων για τις καταθέσεις.

Η επόμενη μέρα
Μπορεί ο Δημήτρης Μαντζούνης, «κλέβο­ντας» την ατάκα Κωστόπουλου να μίλησε πάλι για 2,5 τράπεζες την επόμενη ημέρα στην Ελλά­δα, η αλήθεια είναι όμως ότι το τοπίο δεν έχει ακόμη διαμορφωθεί. Και σύμφωνα με τους ψυχραιμότερους το επόμενο στάδιο θα αρχίσει όταν ολοκληρωθεί ο έλεγχος τηςBlackRock στα δανειακά χαρτοφυλάκια. Γι’ αυτό άλλωστε η Πει­ραιώς έσπευσε στις αρχές της εβδομάδας να δι­αψεύσει ότι έρχεται κάποιο ντιλ που να την πε­ριλαμβάνει.

Οι περισσότεροι Έλληνες τραπεζίτες δίνουν μεγάλη σημασία στην εμπλοκή του Κατάρ στα ελληνικά τραπεζικά πράγματα, αλλά παράλλη­λα κρατάνε και μια «πισινή». Μήπως δηλαδή το Κατάρ, μετά την κεφαλαιοποίηση της υψηλής απόδοσης που του προσφέρει το ντιλ, απλώς... αποχωρήσει. Μέχρι τότε, λοιπόν, όσοι βρίσκο­νται εκτός ντιλ συμφωνούν ότι η επόμενη κίνηση θα πρέπει να γίνει χωρίς βιασύνες και αφού προ­σμετρηθούν οι ζημίες από το roll over , την αναδι­άταξη και την BlackRock.

Σε ό,τι αφορά τα πιθανά ντιλ των επομένων μηνών, ο βασικός πυλώνας είναι πλέον η Εθνική. Που είτε θα απορροφήσει το Ταχυδρομικό Ταμι­ευτήριο είτε θα εμπλακεί με την Πειραιώς είτε και τα δύο. Εκτός αν αναθερμανθεί ένα ντιλ της Πειραιώς με τη Marfin, που είχε δουλευτεί (αλλά δεν προχώρησε) πριν από μερικούς μήνες.

Η Πειραιώς, πάντως, διέψευσε, ως όφειλε, ότι συζητά με την Εθνική ή άλλη τράπεζα, ενώ η Marfin υποστηρίζει ότι η ίδια και οι άλλες τράπε­ζες θα αποφασίσουν τις επόμενες κινήσεις τους όταν θα έχουνπλήρη εικόνα για τις κεφαλαιακές επιπτώσεις από την αναδιάταξη του χρέους και την BlackRock.

Στο Τ.Τ. θεωρούν ότι οι αποφάσεις εξαρτώνται από την κυβέρνηση, αν θα προχωρήσει και πότε τον διαγωνισμό πώλησης του Ταμιευτηρίου...
     



Εδώ σχολιάζεις εσύ!