Αυτό που χρειάζεται η χώρα Μιχ. Χρυσοχοΐδης …«Ένα νέο οραματικό στοιχείο της ανάπτυξης πέρα από τις πολιτικές εξόδου από την κρίση…» και “τούτο χτίζεται με την γερμανική κυβέρνηση, μετά την...
ευρωπαϊκή συμφωνία της 21 Ιουλίου, μια συμμαχία για την ανάπτυξη και εργαζόμαστε για να μετατραπεί το ευρωπαϊκό σχέδιο διάσωσης σε σχέδιο ανάκαμψης και σε ριζική αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου της χώρας”…
Αυτές τις αιτιάσεις και απαιτήσεις ικανοποιεί –δήλωση ενδιαφέροντος- και προωθεί μεθοδικά το Βερολίνο. Αναδεικνύεται χωρίς περιστροφές ότι η Ελλάδα προκρίνεται σαν η πρώτη γερμανική αποικία στην Δ. Ευρώπη.
Οι ξεκάθαρες βουλές για fast track διαδικασίες με την ραγδαία ανάπτυξη των Ελεύθερων Οικονομικών Ζωνών (ΕΟΖ) είναι η επόμενη μέρα “ενός εργασιακού μεσαίωνα” που θα εγκαθιδρύσουν ντόπιοι και ξενόφερτοι επενδυτές με τον πανηγυρικό τόνο που δίνει ήδη η Αθήνα στην επικείμενη επίσκεψη 100 και πλέον επιχειρηματιών με επικεφαλής τον αντικαγκελάριο Philip Roesler (όνειδος της Κυβέρνησης Μέρκελ κατά του Ελληνικού χρέους). Ο Πρόεδρος του Ελληνογερμανικού Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου σε συνέντευξή του στους “Financial Times” προλειαίνει το έδαφος σημειώνοντας πως “…στην Ελληνική αγορά δραστηριοποιούνται περί τις 150 γερμανικές επιχειρήσεις, όμως όλες ασχολούνται με την πώληση προϊόντων που παράγονται αλλού και αυτό είναι το πρόβλημα… ” Οι Γερμανοί φίλοι μας θέλουν να κλέψουν λίγο ήλιο, λίγο νερό, και μερικές ενεργειακές και πλουτοπαραγωγικές πηγές. Τα δεινά που προκάλεσε μόνο η μία εξ’ αυτών η SIEMENS με την άλωση του πολιτικού μας συστήματος δεν έχει ακόμη επουλωθεί και είναι ένα μέτρο ισχύος για το τι εργασιακό παράδεισο και τι εργασιακή κόλαση μπορούν να επιφέρουν όλοι αυτοί οι τεράστιοι κολοσσοί. O Hans-Peter Keitel Πρόεδρος του πανίσχυρου γερμανικού Συνδέσμου Βιομηχανιών (BDI) θεωρεί εκ των “ων ουκ άνευ” απαραίτητη την προϋπόθεση της εγγύησης των κεφαλαίων που θα επενδυθούν μέχρι και από πόρους του ΕΣΠΑ, μήπως γι’ αυτό έχουν κάνει “εκπτώσεις” στην εθνική μας συμμετοχή;
Θεωρητικά ο στόχος των χωρών που φιλοξενούν ΕΟΖ είναι η επέκταση και ο εκσυγχρονισμός της οικονομίας τους μέσω των ξένων επενδύσεων η δημιουργία απασχόλησης και η εισαγωγή νέας τεχνολογίας. Ωστόσο η παγκόσμια πρακτική εμπειρία άλλα αποδεικνύει στις περισσότερες από 3.000 ΕΟΖ σπαρμένες σε περισσότερες από 120 χώρες στα 4 σημεία του πλανήτη.
Η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας και η ακραία έκφανση του Φρίντμαν και της Σχολής του Σικάγου (Καπιταλιστικού Μοντέλου) μετά το ΣΟΚ και Δέος που προκάλεσε μέσα στην ίδια την ευρωζώνη με το πείραμα της Ελλάδας μαγειρεύοντας τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής με την διόγκωση του ελλείμματος οφείλεται κατά τον εκπρόσωπο και αξιόπιστο συνομιλητή της Κυβέρνησης Πρόεδρο Αντώνη Γεωργίου (ΕΛΣΤΑΤ) στην αναθεώρηση του Swap Goldman Sachs που είχε συναφθεί το 2001 και αύξησε το χρέος κατά 5,5 ΔΙΣ ή 2,26 μονάδες. Αυτοί οι “αλχημιστές” εκφραστές του κεφαλαίου ψάχνουν για φορολογικούς παραδείσους και αυταρχικά καθεστώτα. Τελικά οι ενδείξεις περί χαλκευμένων στοιχείων για την υπαγωγή της χώρας στο Δ.Ν.Τ., την Τρόϊκα και τα Μνημόνια, μέσω Eurostat, μετατρέπονται σε ισχυρά στοιχεία και αποδείξεις για ένα τεράστιο σκάνδαλο Πολιτικής αλχημείας με τον Φορέα των Greek Statistics… Ξένες επιχειρήσεις που εγκαθίστανται στις ΕΟΖ έχουν “προνομιακή ασυλία” με την εξαίρεση φορολόγησης, αδασμολόγητη εισαγωγή μηχανολογικού εξοπλισμού, εξαρτημάτων και πρώτων υλών, ελεύθερες εξαγωγές, ελεύθερος επαναπατρισμός κερδών.
Η χιονοστιβάδα που επεκτείνεται με την εργασιακή εφεδρεία που δείχνει “την πόρτα” και σε υπηρεσίες που ήταν στο απυρόβλητο στο στενό Δημόσιο Τομέα προϊδεάζουν για το σπάσιμο κάθε κοινωνικού συμβολαίου.
Οι κυβερνώντες φαίνεται πως είτε δεν έχουν “πάρει χαμπάρι” για ποιο επενδυτικό πλαίσιο συζητούν είτε δεν τους ενδιαφέρει η ριζική μεταβολή του παραγωγικού μοντέλου που επιβάλλεται επί τα χείρω για τους εργαζόμενους και τα δημοσιονομικά μας έσοδα για τα οποία τόσο λόγος γίνεται.
Σύμφωνα με μελέτη της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ILO) οι εργαζόμενοι εντός των οικονομικών ζωνών δουλεύουν 10-12 ώρες καθημερινά και είναι περίοδο υψηλής ζήτησης που αγγίζουν και τα 2 οκτάωρα. Είναι σύνηθης η πρακτική της παράτασης της εργασιακής βάρδιας προκειμένου για να επιτευχθεί το πλάνο παραγωγής. Μελέτες για τις ΕΟΖ της Κίνας επί παραδείγματι αναφέρουν για ωράριο που ποικίλλει από τις 54 έως τις 77 ώρες την εβδομάδα.
Αυτή είναι η εναλλακτική πρόταση που μας προτείνει η “πράσινη ανάπτυξη” του ΠΑΣΟΚ με επενδύσεις… αποικιακού χαρακτήρα στη φιλοσοφία ενός νέου imperium που σχεδιάζουν οι δανειστές μας για τις χώρες της ευρωπεριφέρειας.
Επικρατούσε κάποτε η θεωρία ότι θα είμαστε τα “γκαρσόνια” της Ευρώπης ένεκα του τουριστικού μας προϊόντος, τούτο όμως έχει περάσει σε δεύτερη μοίρα ένεκα των ΑΟΖ (Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών) που έχουν αυστηρό προσανατολισμό και βλέψεις στους ενεργειακούς κόμβους των υδρογονανθράκων στο Ιόνιο και το Αιγαίο, και μάλλον για “Βιομηχανικούς Εργάτες” μας προορίζουν τελικά.
Ιδανικό είναι το μοντέλο για επενδύσεις στη Ελληνική αγορά με ευνοϊκό και ευέλικτο εργασιακό καθεστώς εξασφαλίζοντας πάμφθηνη εργασία στους επενδύοντες. Το εργασιακό καθεστώς μεσαίωνa και οι επιπτώσεις των εξαγωγών εκβιομηχάνισης θέτουν υπό αμφισβήτηση κοινωνικά κεκτημένα και θα εισάγουν στις εγχώριες αγορές εργασίας, παραβίαση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, υποχρεωτικές υπερωρίες, εργασιακή ανασφάλεια, υποβαθμισμένες συνθήκες εργασίας, χρήση πιεστικών πρακτικών, εξάντληση του ανθρώπινου κεφαλαίου, στυγνή εκμετάλλευση, απαγόρευση του συνδικαλισμού.
Τα οράματα της Αθήνας για τον έλληνα εργαζόμενο είναι ευέλικτη, με χαμηλές αποδοχές εκ περιτροπής εργασίας με μισθούς Βουλγαρίας, Πολωνίας ώστε όταν επιστρέψουμε στην δραχμή να είμαστε… αξιοπρεπώς αμοιβόμενοι!
Δεν ξέρω αν όλοι αυτoί οι λαλίστατοι υπουργοί Οικονομικών αισθάνονται δικαιωμένοι από τις επιλογές τους όμως αυτές θα βρουν σφόδρα αντίθετη ολόκληρη την Ελληνική κοινωνία. Η σωτήρια επέμβαση της Τρόϊκας έχει μεταβληθεί πλέον σε εφιάλτη οδηγώντας την κατάσταση σε ανεξέλεγκτο χάος.
Σε τούτη την περίοδο της βαθιάς ύφεσης δεν υπάρχει πρόταση για διαρθρωτικές αλλαγές και για εγχώρια ανάπτυξη. Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι η Ελλάδα δεν θα γίνει το γερμανικό προτεκτοράτο μιας ανεύθυνης και καταστροφικής πολιτικής. Εκείνοι οι οποίοι παρέλαβαν «Τιτανικό» φαίνεται ότι θα παραδώσουν «κανό» που απλώς θα περιδυνίζεται…
Η οργή του Βενιζέλου είναι η απόδειξη ότι το σύστημά τους καταρρέει δεν πείθει, δεν αντέχει, η κοινωνία δεν θα δεχθεί άλλες απειλές εξευτελισμού της περηφάνειας ενός λαού που η Γερμανία του οφείλει 575 ΔΙΣ με βάση τον Ζακ Ντελπλά (σύμβουλο του προέδρου της Γαλλίας) από τις πολεμικές αποζημιώσεις, που ποτέ δεν διεκδικήθηκαν.
Αντίθετα ρητώς απαγορεύεται ο συμψηφισμός τους σε σχετικό άρθρο του Μνημονίου!
Θα πρέπει να γνωρίζουν οι κοινοβουλευτικοί “υπέρμαχοι” αυτού του σχεδίου εξόντωσης και απώλειας της εθνικής μας κυριαρχίας από ξένες δυνάμεις κατοχής, ότι σύντομα στο μέλλον θα είναι “κατηγορούμενοι” για τα “εγκλήματα” των δανειστών τοκογλύφων στα ίδια αυτά έδρανα της βουλής που σήμερα ακόμη καταμετρούν “οριακές αντισυνταγματικές πλειοψηφίες”…
ευρωπαϊκή συμφωνία της 21 Ιουλίου, μια συμμαχία για την ανάπτυξη και εργαζόμαστε για να μετατραπεί το ευρωπαϊκό σχέδιο διάσωσης σε σχέδιο ανάκαμψης και σε ριζική αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου της χώρας”…
Αυτές τις αιτιάσεις και απαιτήσεις ικανοποιεί –δήλωση ενδιαφέροντος- και προωθεί μεθοδικά το Βερολίνο. Αναδεικνύεται χωρίς περιστροφές ότι η Ελλάδα προκρίνεται σαν η πρώτη γερμανική αποικία στην Δ. Ευρώπη.
Οι ξεκάθαρες βουλές για fast track διαδικασίες με την ραγδαία ανάπτυξη των Ελεύθερων Οικονομικών Ζωνών (ΕΟΖ) είναι η επόμενη μέρα “ενός εργασιακού μεσαίωνα” που θα εγκαθιδρύσουν ντόπιοι και ξενόφερτοι επενδυτές με τον πανηγυρικό τόνο που δίνει ήδη η Αθήνα στην επικείμενη επίσκεψη 100 και πλέον επιχειρηματιών με επικεφαλής τον αντικαγκελάριο Philip Roesler (όνειδος της Κυβέρνησης Μέρκελ κατά του Ελληνικού χρέους). Ο Πρόεδρος του Ελληνογερμανικού Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου σε συνέντευξή του στους “Financial Times” προλειαίνει το έδαφος σημειώνοντας πως “…στην Ελληνική αγορά δραστηριοποιούνται περί τις 150 γερμανικές επιχειρήσεις, όμως όλες ασχολούνται με την πώληση προϊόντων που παράγονται αλλού και αυτό είναι το πρόβλημα… ” Οι Γερμανοί φίλοι μας θέλουν να κλέψουν λίγο ήλιο, λίγο νερό, και μερικές ενεργειακές και πλουτοπαραγωγικές πηγές. Τα δεινά που προκάλεσε μόνο η μία εξ’ αυτών η SIEMENS με την άλωση του πολιτικού μας συστήματος δεν έχει ακόμη επουλωθεί και είναι ένα μέτρο ισχύος για το τι εργασιακό παράδεισο και τι εργασιακή κόλαση μπορούν να επιφέρουν όλοι αυτοί οι τεράστιοι κολοσσοί. O Hans-Peter Keitel Πρόεδρος του πανίσχυρου γερμανικού Συνδέσμου Βιομηχανιών (BDI) θεωρεί εκ των “ων ουκ άνευ” απαραίτητη την προϋπόθεση της εγγύησης των κεφαλαίων που θα επενδυθούν μέχρι και από πόρους του ΕΣΠΑ, μήπως γι’ αυτό έχουν κάνει “εκπτώσεις” στην εθνική μας συμμετοχή;
Θεωρητικά ο στόχος των χωρών που φιλοξενούν ΕΟΖ είναι η επέκταση και ο εκσυγχρονισμός της οικονομίας τους μέσω των ξένων επενδύσεων η δημιουργία απασχόλησης και η εισαγωγή νέας τεχνολογίας. Ωστόσο η παγκόσμια πρακτική εμπειρία άλλα αποδεικνύει στις περισσότερες από 3.000 ΕΟΖ σπαρμένες σε περισσότερες από 120 χώρες στα 4 σημεία του πλανήτη.
Η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας και η ακραία έκφανση του Φρίντμαν και της Σχολής του Σικάγου (Καπιταλιστικού Μοντέλου) μετά το ΣΟΚ και Δέος που προκάλεσε μέσα στην ίδια την ευρωζώνη με το πείραμα της Ελλάδας μαγειρεύοντας τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής με την διόγκωση του ελλείμματος οφείλεται κατά τον εκπρόσωπο και αξιόπιστο συνομιλητή της Κυβέρνησης Πρόεδρο Αντώνη Γεωργίου (ΕΛΣΤΑΤ) στην αναθεώρηση του Swap Goldman Sachs που είχε συναφθεί το 2001 και αύξησε το χρέος κατά 5,5 ΔΙΣ ή 2,26 μονάδες. Αυτοί οι “αλχημιστές” εκφραστές του κεφαλαίου ψάχνουν για φορολογικούς παραδείσους και αυταρχικά καθεστώτα. Τελικά οι ενδείξεις περί χαλκευμένων στοιχείων για την υπαγωγή της χώρας στο Δ.Ν.Τ., την Τρόϊκα και τα Μνημόνια, μέσω Eurostat, μετατρέπονται σε ισχυρά στοιχεία και αποδείξεις για ένα τεράστιο σκάνδαλο Πολιτικής αλχημείας με τον Φορέα των Greek Statistics… Ξένες επιχειρήσεις που εγκαθίστανται στις ΕΟΖ έχουν “προνομιακή ασυλία” με την εξαίρεση φορολόγησης, αδασμολόγητη εισαγωγή μηχανολογικού εξοπλισμού, εξαρτημάτων και πρώτων υλών, ελεύθερες εξαγωγές, ελεύθερος επαναπατρισμός κερδών.
Η χιονοστιβάδα που επεκτείνεται με την εργασιακή εφεδρεία που δείχνει “την πόρτα” και σε υπηρεσίες που ήταν στο απυρόβλητο στο στενό Δημόσιο Τομέα προϊδεάζουν για το σπάσιμο κάθε κοινωνικού συμβολαίου.
Οι κυβερνώντες φαίνεται πως είτε δεν έχουν “πάρει χαμπάρι” για ποιο επενδυτικό πλαίσιο συζητούν είτε δεν τους ενδιαφέρει η ριζική μεταβολή του παραγωγικού μοντέλου που επιβάλλεται επί τα χείρω για τους εργαζόμενους και τα δημοσιονομικά μας έσοδα για τα οποία τόσο λόγος γίνεται.
Σύμφωνα με μελέτη της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ILO) οι εργαζόμενοι εντός των οικονομικών ζωνών δουλεύουν 10-12 ώρες καθημερινά και είναι περίοδο υψηλής ζήτησης που αγγίζουν και τα 2 οκτάωρα. Είναι σύνηθης η πρακτική της παράτασης της εργασιακής βάρδιας προκειμένου για να επιτευχθεί το πλάνο παραγωγής. Μελέτες για τις ΕΟΖ της Κίνας επί παραδείγματι αναφέρουν για ωράριο που ποικίλλει από τις 54 έως τις 77 ώρες την εβδομάδα.
Αυτή είναι η εναλλακτική πρόταση που μας προτείνει η “πράσινη ανάπτυξη” του ΠΑΣΟΚ με επενδύσεις… αποικιακού χαρακτήρα στη φιλοσοφία ενός νέου imperium που σχεδιάζουν οι δανειστές μας για τις χώρες της ευρωπεριφέρειας.
Επικρατούσε κάποτε η θεωρία ότι θα είμαστε τα “γκαρσόνια” της Ευρώπης ένεκα του τουριστικού μας προϊόντος, τούτο όμως έχει περάσει σε δεύτερη μοίρα ένεκα των ΑΟΖ (Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών) που έχουν αυστηρό προσανατολισμό και βλέψεις στους ενεργειακούς κόμβους των υδρογονανθράκων στο Ιόνιο και το Αιγαίο, και μάλλον για “Βιομηχανικούς Εργάτες” μας προορίζουν τελικά.
Ιδανικό είναι το μοντέλο για επενδύσεις στη Ελληνική αγορά με ευνοϊκό και ευέλικτο εργασιακό καθεστώς εξασφαλίζοντας πάμφθηνη εργασία στους επενδύοντες. Το εργασιακό καθεστώς μεσαίωνa και οι επιπτώσεις των εξαγωγών εκβιομηχάνισης θέτουν υπό αμφισβήτηση κοινωνικά κεκτημένα και θα εισάγουν στις εγχώριες αγορές εργασίας, παραβίαση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, υποχρεωτικές υπερωρίες, εργασιακή ανασφάλεια, υποβαθμισμένες συνθήκες εργασίας, χρήση πιεστικών πρακτικών, εξάντληση του ανθρώπινου κεφαλαίου, στυγνή εκμετάλλευση, απαγόρευση του συνδικαλισμού.
Τα οράματα της Αθήνας για τον έλληνα εργαζόμενο είναι ευέλικτη, με χαμηλές αποδοχές εκ περιτροπής εργασίας με μισθούς Βουλγαρίας, Πολωνίας ώστε όταν επιστρέψουμε στην δραχμή να είμαστε… αξιοπρεπώς αμοιβόμενοι!
Δεν ξέρω αν όλοι αυτoί οι λαλίστατοι υπουργοί Οικονομικών αισθάνονται δικαιωμένοι από τις επιλογές τους όμως αυτές θα βρουν σφόδρα αντίθετη ολόκληρη την Ελληνική κοινωνία. Η σωτήρια επέμβαση της Τρόϊκας έχει μεταβληθεί πλέον σε εφιάλτη οδηγώντας την κατάσταση σε ανεξέλεγκτο χάος.
Σε τούτη την περίοδο της βαθιάς ύφεσης δεν υπάρχει πρόταση για διαρθρωτικές αλλαγές και για εγχώρια ανάπτυξη. Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι η Ελλάδα δεν θα γίνει το γερμανικό προτεκτοράτο μιας ανεύθυνης και καταστροφικής πολιτικής. Εκείνοι οι οποίοι παρέλαβαν «Τιτανικό» φαίνεται ότι θα παραδώσουν «κανό» που απλώς θα περιδυνίζεται…
Η οργή του Βενιζέλου είναι η απόδειξη ότι το σύστημά τους καταρρέει δεν πείθει, δεν αντέχει, η κοινωνία δεν θα δεχθεί άλλες απειλές εξευτελισμού της περηφάνειας ενός λαού που η Γερμανία του οφείλει 575 ΔΙΣ με βάση τον Ζακ Ντελπλά (σύμβουλο του προέδρου της Γαλλίας) από τις πολεμικές αποζημιώσεις, που ποτέ δεν διεκδικήθηκαν.
Αντίθετα ρητώς απαγορεύεται ο συμψηφισμός τους σε σχετικό άρθρο του Μνημονίου!
Θα πρέπει να γνωρίζουν οι κοινοβουλευτικοί “υπέρμαχοι” αυτού του σχεδίου εξόντωσης και απώλειας της εθνικής μας κυριαρχίας από ξένες δυνάμεις κατοχής, ότι σύντομα στο μέλλον θα είναι “κατηγορούμενοι” για τα “εγκλήματα” των δανειστών τοκογλύφων στα ίδια αυτά έδρανα της βουλής που σήμερα ακόμη καταμετρούν “οριακές αντισυνταγματικές πλειοψηφίες”…
