Επιδιώκει να ανακτήσει το χαμένο έδαφος του 19ου-20ου αιώνα, η οποία είναι μια άμεση απειλή για τα συμφέροντα όλων των γειτονικών χωρών, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας. Δείτε τις ενέργειες της τουρκικής ηγεσίας κατά τις τελευταίες εβδομάδες που έχουν προκαλέσει σοβαρές ανησυχίες στο Ισραήλ, τη Συρία, το Ιράκ, το Ιράν και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ιδιαίτερα αξιοσημείωτες είναι οι τριβές της Άγκυρας με το Τελ Αβίβ, η οποίες εγείρουν ερωτήματα σχετικά με τη διατήρηση της συμμαχίας μεταξύ των δύο. Η τουρκική ηγεσία παρέχει μια....
ισχυρή υποστήριξη προς τους Παλαιστινίους, και απείλησε να απευθύνει έκκληση προς τις διεθνείς αρχές με το αίτημα, την παρακολούθηση του ισραηλινού πυρηνικού προγράμματος και απειλεί να εμποδίσει την ανάπτυξη των ισραηλινών για την εξόρυξη των πλούσιων κοιτασμάτων φυσικού αερίου στη Μεσόγειο συμφερόντων Ισραήλ.
Τέλος, σοβαρή ανησυχία στο Ισραήλ προκλήθηκε από το γεγονός ότι στις 7 Σεπτεμβρίου, η Τουρκία ανακοίνωσε την πρόθεσή της να υπογράψει μια σημαντική στρατιωτική συμφωνία με την Αίγυπτο κατά την αντίστοιχη επίσκεψη της τουρκικής κυβέρνησης. Φυσικά, αυτό είναι μια ιστορική μέρα για την ιστορία ολόκληρης της Μέσης Ανατολής. Με δεδομένη την έντονη αύξηση του αντι-Ισραήλ αίσθηματος στην Τουρκία και στην Αίγυπτο, καθώς και τη συνεχιζόμενη διαδικασία της εξέλιξης της εξουσίας σε αρκετές χώρες της Βόρειας Αφρικής, τις ανησυχίες των Ισραηλινών για τη δραστηριότητα της Άγκυρας στην αιγυπτιακή κατεύθυνση είναι αρκετά κατανοητό.
Σενάρια για την χειρότερη περίπτωση για το μέλλον της Τουρκικής ανάπτυξης στη Μέση Ανατολή είναι, η επιστροφή του Ισραήλ στις ημέρες της δεκαετίας του 1960 και του 1970, όταν η χώρα ήταν σχεδόν στην πολιορκία των εχθρικών γειτόνων. Ωστόσο, αυτή τη στιγμή η κατάσταση στο Τελ Αβίβ θα είναι πολύ χειρότερα, γιατί η Άγκυρα μπορεί να γυρίσει από σύμμαχος σε εχθρός και μάλιστα σε πιο επικίνδυνο από όλες τις αραβικές χώρες μαζί.
Η Τουρκία απειλεί το Ισραήλ για να στείλετε ένα νέο "στολίσκο ελευθερίας" στη Γάζα υπό την προστασία των τουρκικών πολεμικών πλοίων του Ναυτικού, καθώς και τα εφόδια εκείνα που η μοίρα που θα βρίσκονται σε υπηρεσία στην Ερυθρά Θάλασσα. Αν λάβουμε υπόψη το γεγονός ότι ο Ερντογάν έστειλε μια άλλη μοίρα με την ισραηλινή ακτές της Μεσογείου, φαίνεται ότι οι Τούρκοι απειλούν το Ισραήλ με πλήρη ναυτικό αποκλεισμό.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε τις ισραηλινό-τουρκικές επιπλοκές που συνέβησαν το 2010. Η σταδιακή ψύχρανση των σχέσεων τους έχει παρατηρηθεί από το 2008, παράλληλα με την ενίσχυση της εξωτερικής πολιτικής δραστηριότητας των τουρκικών ισλαμιστών στην εξουσία. Τους τελευταίους έξι μήνες η προσπάθεια του Ερντογάν στον τομέα αυτό να ήταν πιο εμφανής. Ωστόσο, η αντι-Ισραήλ ρητορική της τουρκικής ηγεσίας δεν μπορεί να κρύψει τις πραγματικές προθέσεις του, που εκτείνονται πολύ πέρα από την επιθυμία να αψηφά το Ισραήλ. Πρώτον, η εμφάνιση του τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού στην Ερυθρά Θάλασσα είναι σε μεγάλο βαθμό μια αντίδραση στην εμφάνιση της ιρανικής στόλου στην περιοχή. Επιπλέον, η Τουρκία σκοπεύει να αποδείξει την επιθυμία για την εξουσία της στην περιοχή στρατηγικής σημασίας για τη Δύση. Δεύτερον, πρέπει να δοθεί προσοχή στην πολιτική της Τουρκίας σε σχέση με όλες τις αραβικές χώρες. Η Τουρκία απείλησε ανοιχτά την Συρία να στείλει στρατεύματα στο βόρειο Ιράκ, και να συμμετείχε στην επιχείρηση του ΝΑΤΟ κατά της Λιβύης.
Είναι χαρακτηριστικό πως οι ισλαμιστές του Ερντογάν και του Γκιουλ υποστήριξαν την Συρία και την Αίγυπτο ως "Αδελφοί Μουσουλμάνοι". Αυτό είναι ως μια ιδεολογική συγγένεια, αλλά κατά βάθος δείχνει την πρόθεση να τοποθετήσετε στο παγκόσμιο παιχνίδι. Όσο για το ίδιο το Ισραήλ, τη στάση του για τη συμπεριφορά της Τουρκίας είναι μάλλον απαθής. Η ισραηλινή ηγεσία γνωρίζει πολύ καλά ότι οι δηλώσεις της τουρκικής ηγεσίας γίνονται στην πραγματικότητα περισσότερο για να κερδίσουν τη συμπάθεια μεταξύ των Αράβων. Ωστόσο, Η "Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα - Αιγαίο ασπίδα» στήνεται για «μια νέα ναυτική στρατηγική» που θέλει τα Τουρκικά πολεμικά πλοία να τοποθετούνται μεταξύ Κύπρου και Ισραήλ. Αυτό θα επιτρέψει στην Τουρκία να έχει επιρροή όχι μόνο στο Τελ-Αβίβ, αλλά και στη Λευκωσία και την Αθήνα.
Τους τελευταίους έξι μήνες, η Άγκυρα έχει ακολουθήσει επιθετική πολιτική έναντι της Κύπρου και προσπαθεί να εμποδίσει την εξόρυξη πετρελαίου και φυσικού αερίου. Επιπλέον, ο Τούρκος υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων Εγκεμέν Bagysh δηλώσει ανοιχτά τη δυνατότητα χρήσης στρατιωτικής βίας για να αποτρέψει ένα τέτοιο σενάριο.
Αλλά υπάρχει κάτι περισσότερο σε αυτό. Η Τουρκία ανακοίνωσε επίσης τα σχέδιά της να αυξήσει την παρουσία του Ναυτικού της στην Αδριατική. Με αυτό τον τρόπο η Άγκυρα σκοπεύει να ενισχύσει την επιρροή του μεταξύ των μουσουλμάνων της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης (Β-Ε), δηλώνοντας ανοιχτά αυτή στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που είχε τα δικά της σχέδια για το μέλλον της Β-Ε.
Στα μέσα του 18ου αιώνα η οθωμανική αυτοκρατορία έχει σταθερά αποδυναμωθεί και χάσει την επιρροή της στον κόσμο σε όλα τα μέτωπα, αρχής γενομένης με τις χώρες του Μαγκρέμπ και τελειώνοντας με τα Βαλκάνια και τον Καύκασο. Προσκόμισαν στοιχεία που αποδεικνύουν έχασε τους πολέμους με τους γείτονές της, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας. Τέλος, στα μέσα του 19ου αιώνα, η Οθωμανική Αυτοκρατορία είχε την περιφρονητικά το όνομα ενός «ασθενής της Ευρώπης». Ένας τέτοιος χαρακτηρισμός ήταν απόλυτα δικαιολογημένη λαμβάνοντας υπόψη τις απώλειες σε έναν πόλεμο με τη Ρωσία (1877-1878), συγκρούσεις με τα βαλκανικά κράτη, και την απώλεια των ιταλικών κτήσεις της στην Libya1912-1913. Η ήττα στον Α 'Παγκόσμιο Πόλεμο είχε ως αποτέλεσμα όχι μόνο την καταστροφή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η οποία είχε χάσει σχεδόν όλα τα αραβικά εδάφη. Η ύπαρξη της Τουρκίας σε γενικές γραμμές ως ανεξάρτητο κράτος ήταν σε κίνδυνο.
Μετά από 100 χρόνια η Τουρκία φαίνεται να έχει τονωθεί και να πηγαίνει πίσω να διεκδικήσει τα χαμένα. Αναπόφευκτα, η τουρκική δραστηριότητα θα είναι προς όλες τις κατευθύνσεις συμπεριλαμβανομένου τον Καύκασο και την Κριμαία κατευθύνσεις, η οποίες δεν μπορεί παρά να ανησυχούν τη Ρωσία.
Πηγή Σεργκέι Balmasov
nyxtobaths.blogspot.com
