tromaktiko: Τα πάθη του νεοέλληνα

Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου 2011

Τα πάθη του νεοέλληνα



Καθημερινα διαβαζω τα νεα απο την πατριδα μου και αισθανομαι οτι η Ελλαδα εχει μετατραπει σε μια χωρα που νοσει.
Η νοσος φαινομενικα ανιατη μου θυμιζει Αλτσχαιμερ, αλλιως δεν εξηγείται η ανικανοτητα επεξεργασιας χρονικων γεγονοτων με γραμμικο τροπο. Απορω πως γινεται στον τοπο που γεννηθηκε η λογικη να βασιλευει η παρανοια...Απορω πως ειναι δυνατον επι σειρα ετων οι εκαστοτε πολιτικοι να μην εχουν την αναλυτικη ικανοτητα να προβλεψουν το μελλον. Αυτο που για εμας ειναι πλεον το παρόν. Απορω ποιο θα ειναι το δικο μου μελλον. Ειμαι και εγω ενας απο αυτους που αναγκαστηκα να φυγω, με μηδεν περιουσια και αβεβαιοτητα για το αν ποτε θα εργαστω σαν άνθρωπος, βρεθηκα παλι στο εξωτερικο. Αυτη τη φορα ομως κατι εχει αλλαξει, το ονειρο οτι θα γυρισω στην Ελλαδα εχει χαθει και μαζι με αυτο καποια απο αυτα που με οριζουν ως Ελληνα. Στα πρωτα χρονια στο εξωτερικο σαν φοιτητης που δουλευε 30-40 ωρες την εβδομαδα παντα εβρισκα δυναμη για να δειξω σε αλλους λαους τι εστι Ελλην. Αυτο σημαινε να πηγαινω στο πανεπιστημιο με τα ρουχα της δουλειας οταν σχολαγα απο 12ωρη νυχτερινη βαρδια, και να δινω τον καλυτερο μου εαυτο στις σπουδες μου. Τωρα πλεον αισθανομαι σαν τον Σαμψων, το όνειρο επιστροφης στην Ελλαδα ηταν τελικα η πλουσια κομμη απο οπου πηγαζε η δυναμη αυτη. Δυσκολευομαι να βρω κινητρο εστω και για ευνοητα πραγματα και το μυαλο μου ειναι συνεχως σε οικογενεια, φιλους και ολους εσας που ζειτε με αγχος για την επομενη μερα. Ντρεπομαι που δεν ειμαι εκει μαζι σας να περναω και εγω τα παθη του Νεοελληνα. Δεν θα περιμενα απο κανεναν να με στηριξει σε δυσκολες στιγμες που … απορρεουν απο δικες μου επιλογες. Αλλα δυστυχως αυτο που ζουμε οι περισσοτεροι νεοι ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΕΠΙΛΟΓΗ! ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
     



Εδώ σχολιάζεις εσύ!