Τα πράγματα για την Ελλάδα είναι απλά. Χρειάζεται μόνο ένας απλός μαθηματικός υπολογισμός για να δει κανείς ότι η κατάσταση με το χρέος δεν μπορεί να προχωρήσει χωρίς αναδιάρθρωση.
Για να δούμε λοιπόν. Το χρέος της χώρας είναι 160% με μέση απόδοση των ομολόγων στο 15%. Κάντε τον υπολογισμό (απλός πολλαπλασιασμός είναι) και θα δείτε ότι μόνο για τους τόκους χρειάζεται το 24%, δηλ. το 1/4 του ΑΕΠ. Προσωπικά δεν γνωρίζω κάποια οικονομία που να αντέχει να δίνει το 24% του ΑΕΠ της σε τόκους.
Συνεπώς χωρίς το πακέτο βοήθειας είμαστε καταδικασμένοι άμεσα. Με το πακέτο, μετά από 2 χρόνια. Γι' αυτό η απόδοση των διετών κρατικών ομολόγων είναι πάνω από 40%. Και δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι η Μέρκελ έχει αρκετούς ψήφους για να το περάσει από το γερμανικό κοινοβούλιο.
Από την άλλη υπάρχει το ερώτημα αν η λύση είναι το ευρωομόλογο. Η απάντηση είναι σαφώς και όχι.
Καταρχάς κανείς δεν μας εγγυάται ότι θα έχει αξιολόγηση ΑΑΑ. Εδώ τα αμερικάνικα ομόλογα έχουν από την S&P αξιολόγηση ΑΑ+. Περιμένετε ότι το ευρωομόλογο θα έχει ΑΑΑ την στιγμή μάλιστα που οι Ευρωπαίοι έχουν αποδείξει έμπρακτα ότι είναι ήξεις αφίξεις; Οι αγορές πλέον βλέπουν με καχυποψία οτιδήποτε ανακοινώνεται στην Ευρώπη.
Ύστερα υπάρχει και το ζήτημα του ότι δεν υπάρχει πολιτική ένωση. Είναι σα να λέμε ότι εκδίδει η Ελλάδα ευρωομόλογα για να καλύψει το χρέος της και επειδή δεν μπορεί ύστερα να πληρώσει τους δανειστές της αυτοί να πηγαίνουν και να τα παίρνουν από την Φιλανδία (είναι και επίκαιρη λόγω των εγγυήσεων που ζητά) για παράδειγμα.
Η Αμερική από την άλλη σε αντίθεση με την Ευρώπη είναι πολύ δύσκολο να πάει σε default γιατί έχει την δυνατότητα να πληθωρίσει όποτε θελήσει το νόμισμά της χωρίς συνέπειες αφού το αμερικάνικο δολάριο αποτελεί το παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα και οι συνέπειες του πληθωρισμού διαχέονται στην υφήλιο. Οι Ευρωπαίοι δεν έχουν τέτοια δυνατότητα.
Σύμφωνα με τις προβλέψεις των οικονομολόγων της Bank of International Settlements η δυναμική του χρέους στις αναπτυγμένες χώρες είναι τέτοια που θα τις γονατίσει. Με αυτό τον ρυθμό, το 2040 οι τόκοι που θα πληρώνει η Μ. Βρετανία θα αποτελούν το 27% του ΑΕΠ της, ενώ αυτοί της Γαλλίας το 18%. Εννοείται ότι δεν υπάρχει περίπτωση να φθάσουμε έτσι μέχρι το 2040. Το σύστημα θα έχει κρασάρει πολύ πιο μπροστά.
Υπάρχουν λοιπόν 2 λύσεις. Ή γίνεται αναδιάρθρωση και οι επενδυτές δέχονται να απολέσουν ένα μέρος των χρημάτων τους ή τα χρήματα που θα πάρουν θα είναι πληθωρισμένα και χωρίς αξία. Βέβαια στην πρώτη περίπτωση οι ζημίες των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων θα είναι τεράστιες καθώς θα πυροδοτηθεί και η πληρωμή πολλών δις σε CDS. Είναι χαρακτηριστικό ότι η έκθεση στην περιφέρεια είναι γύρω στα 2τρις. Μιλάμε για πολλά λεφτά. Αυτό εξηγεί και την απροθυμία των τραπεζιτών να δώσουν λύση καθυστερώντας το αναπόφευκτο εκδίδοντας συνεχώς νέο χρέος.
Στο διάγραμμα στην αρχή της ανάρτησης απεικονίζεται η πορεία των τόκων ως ποσοστό του ΑΠΕ συναρτήσει του χρόνου στις διάφορες χώρες. Πηγή είναι η BIS.
http://center24.blogspot.com/
