στις σαρκοφάγους και τις επιγραφές της αυλής του Επιγραφικού Μουσείου για ένα τριήμερο (23, 24 και 25 Σεπτεμβρίου) χάρη στη περφόρμανς "Dance me to the end of Greece #1: Ξένοι περιηγητές στην Ελλάδα".
Η αρχαιολατρία αλλά και η αρχαιοκαπηλία των αρχών του 19ου αιώνα βρίσκονται στο επίκεντρο της ενενηντάλεπτης παρέμβασής τους στο χώρο.
Η ομάδα στρέφει το βλέμμα της στην εποχή που η Ευρώπη και οι Ρομαντικοί ανακάλυπταν εκ νέου την Ελλάδα, μιας και τότε ξεκίνησε να χτίζεται η εθνική μας συνείδηση.Εθνική ταυτότητα
«Ο τρόπος που γνωριστήκαμε τότε με την Ευρώπη σχετίζεται με τις στρεβλώσεις της εθνικής μας ταυτότητας και την ιδέα της αυτογνωσίας μας που μας ακολουθεί μέχρι σήμερα», μας λέει η Κυριακή Σπανού, που ανέλαβε τη σύνθεση των κειμένων και τη σκηνοθεσία. Αλλωστε «σήμερα είναι η δεύτερη φορά από τότε που ασχολούνται τόσο πολύ και για τόσο μεγάλο διάστημα με την Ελλάδα διεθνώς. Ακόμη και στη δικτατορία δεν νομίζω πως ήταν τόσο γενικευμένη και συνεχής η ενασχόλησή τους» διαπιστώνει η ίδια.
Και μπορεί η παράσταση να μην κάνει καμία αναφορά στο παρόν της Ελλάδας, όμως φράσεις όπως αυτή του Σατωβριάνδου: «Οι Ελληνες δεν φροντίζουν την Ελλάδα και κοιμούνται αμέριμνοι πάνω στα λείψανά της», ή η άλλη του Βύρωνα: «Δεν θέλω να αφήσω τους Ελληνες να ξέρουν πόσα είμαι διατεθειμένος να διαθέσω γι' αυτούς σε περίπτωση ανάγκης, γιατί διπλασιάζουν και τριπλασιάζουν συνεχώς τις οικονομικές τους απαιτήσεις», ασφαλώς κάτι μας θυμίζουν.
Οι ηθοποιοί της παράστασης, με σημερινά ρούχα που φέρουν κάποιες πινελιές από κοστούμια εποχής, ερμηνεύουν λόγια των περιηγητών μέσα όμως σε ένα ονειρικό πλαίσιο που τους κάνει να συναντιούνται όλοι μεταξύ τους.
«Είναι σαν να δημιουργούν ένα συναυλιακό φόρουμ αφήγησης, τραγουδιών και αναπαράστασης», μας εξηγεί για τον τρόπο που ενσαρκώνουν τους ήρωες της παράστασης οι πέντε ηθοποιοί της: Ελένη Ευθυμίου, Φρόσω Ζαγοραίου (λαίδη Ελγιν), Θέμης Μητρόπουλος (Βύρωνας/Σατωβριάνδος), Θοδωρής Σκυφτούλης (Φλομπέρ/Κόκερελ), Σαμψών Φύτρος (αβάς Φουρμόν).
«Οι περιηγητές αυτοί ήταν κατ' αντιστοιχία κάτι σαν τους σημερινούς καλλιτέχνες celebrities της εποχής τους. Οι περισσότεροι γνώριζαν τον Ομηρο και μιλούσαν αρχαία ελληνικά. Η Ελλάδα ήταν ξαφνικά της μόδας, έρχονταν εδώ για να βρουν έναν ιδανικό τόπο ηδονικών ελευθεριών», κατά την Κυριακή Σπανού.
«Ο Βύρωνας ερωτεύεται νεαρούς στην Αθήνα του 1811, η λαίδη Ελγιν προσπαθεί να τραβήξει την προσοχή του άντρα της διευκολύνοντας τη μεταφορά των Μαρμάρων στην Αγγλία. Ο Κόκερελ, Αγγλος αρχιτέκτονας, συναντά τον Βύρωνα στο δρόμο για τις ανασκαφές του Επικούριου Απόλλωνα στην Αρκαδία, και με τα ευρήματά του γίνεται αστέρας της εποχής.
»Ο Χανς Κρίστιαν Αντερσεν ναρκισσεύεται κάνοντας τα γενέθλιά του στην Ακρόπολη και ο Φλομπέρ παθαίνει ερωτικά παραληρήματα μπροστά στα αγάλματα του Παρθενώνα», μας λένε τα μέλη της ομάδας που δούλεψαν ομαδικά με την επιθυμία να υπάρξουν και επόμενες εκδοχές του σε άλλους χώρους της Θεσσαλονίκης και της Βόρειας Ελλάδας.
Η γοητεία του ταξιδιού
«Πέρα από το ζήτημα της εθνικής ταυτότητας, υπάρχει και η γοητεία του ταξιδιού και η αγάπη για το χώρο», μας εξηγεί η Κυριακή Σπανού, η οποία πέρσι ανέβασε τον «Υπάλληλο» του Χουρμούζη, έργο του 1836. «Μας συγκινεί το να ταξιδεύουμε στην Κόρινθο, στο Άργος, στις Μυκήνες, στην Επίδαυρο. Υπάρχει πάντα αυτή η μαγική ηχώ του ονόματος ενός τόπου».
«Πέρα από το ζήτημα της εθνικής ταυτότητας, υπάρχει και η γοητεία του ταξιδιού και η αγάπη για το χώρο», μας εξηγεί η Κυριακή Σπανού, η οποία πέρσι ανέβασε τον «Υπάλληλο» του Χουρμούζη, έργο του 1836. «Μας συγκινεί το να ταξιδεύουμε στην Κόρινθο, στο Άργος, στις Μυκήνες, στην Επίδαυρο. Υπάρχει πάντα αυτή η μαγική ηχώ του ονόματος ενός τόπου».
Ξεκινούν πάντως, στο πλαίσιο του θεσμού «Ευρωπαϊκές Μέρες Πολιτιστικής Κληρονομιάς», σ' ένα από τα μουσεία που ανέπτυξαν την πιο εξωστρεφή τους δραστηριότητα τα τελευταία χρόνια, παλεύοντας σε μια από τις δυσκολότερες περιοχές της Αθήνας, χάρη στην προηγούμενη διευθύντριά του Μαρία Λαγογιάννη.
Να μια ακόμη ευκαιρία για να γνωρίσουμε ένα μουσείο μοναδικό στην Ελλάδα και το μεγαλύτερο στο είδος του στον κόσμο. Φυλάσσονται σε αυτό 13.536 επιγραφές, γραμμένες κατά κύριο λόγο στην ελληνική γλώσσα, από τους πρώιμους ιστορικούς χρόνους έως τους παλαιοχριστιανικούς.
info: Είσοδος ελεύθερη, Τοσίτσα 1, 23-25 Σεπτεμβρίου, στις 9 μ.μ.
erroso.blogspot.com
