tromaktiko: Σχετικά με τους ιδιωτικούς και τους δημόσιους υπαλλήλους

Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2011

Σχετικά με τους ιδιωτικούς και τους δημόσιους υπαλλήλους



Λοιπόν παίδες για να τελειώνουμε με αυτή την φαγωμάρα που ξεσπάει κατά καιρούς μέσα από το blog μεταξύ δημόσιων και ιδιωτικών υπαλλήλων.Βρισκόμαστε σε εξαιρετικά δύσκολες οικονομικές συνθήκες και όταν υπάρχει πάντα μια κρίση σε μια χώρα οι πολίτες λόγω ανασφάλειας κυρίως και μέσα στα προβλήματα που αντιμετωπίζουνε προσπαθούνε να βγάζουν τις ευθύνες από πάνω τους και να τις ρίχνουνε αλλού.

Για να μιλήσω όσο το δυνατόν ποιο αντικειμενικά μπορώ. Και στον δημόσιο τομέα και στον ιδιωτικό τομέα υπάρχουν πάντα οι καλοί και οι κακοί υπάλληλοι. Σε περιόδους οικονομικής κρίσης όμως ο φτωχός και ο λιγότερο προνομιούχος κοιτάει πως θα αρπάξει κάτι από τον οικονομικό ισχυρότερο και περισσότερο προνομιούχο. Τώρα το πως μπορεί κάποιος να το πράξει αυτό. Το πράτει κυρίως χρησιμοποιώντας προπαγάνδα των ΜΜΕ λ.χ οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι 1500000 άρα πρέπει να γίνουν απολύσεις. Ή το πράτει με επιχειρήματα και απόψεις που όπως φαίνεται είναι φτιαγμένες έτσι όπως συμφέρουν τον καθέναν.

Δεν θέλω να μακρυγορίσω και να γεμίσω ένα σωρό παραγράφους με τα προνόμια που έχει ένας δημόσιος υπάλληλος έναντι ενός ιδιωτικού υπαλλήλου ούτε και για διάφορα άλλα παρανοϊκά πράγματα όπως το πάρτυ με τα επιδόματα στο δημόσιο και απίστευτα προκλητικούς μισθούς που δεν έχουν καμία σχέση με την παραγωγικότητα του κάθε ατόμου.

Όμως θέλω να πώ κάτι άλλο, οι μεν ιδιωτικοί υπάλληλοι βλέπαν αυτά που βλέπαν με το δημόσιο, επίσης οι καλοί δημόσιοι υπάλληλοι βλέπαν τι γινόταν με τους κοματικά διορισμένους και τους τεμπέλιδες δημοσιουπαλλήλους συναδέλφους τους που όταν ταλαιπωρούσαν τον πολίτη με την γραφειοκρατία δεν βοηθούσαν και αυτοί , καθώς και βλέπαν επίσης όταν κάποιος συνάδελφός τους υπέπεφτε σε πειθαρχικό παράπτωμα όπως η διαφθορά ο χρηματισμός κτλπ. Επίσης πέραν τούτων, πάρα πολλοί δημόσιοι υπάλληλοι πρωτού διοριστούν ξέρουν πόσο σκληρός είναι ο ιδιωτικός τομέας διότι είχαν δουλέψει και αυτοί λίγο εκεί.

Συμπερασματικά να παραθέσω τα εξής λοιπόν:

1. Ανέκαθεν όταν προκηρήσονταν μια απεργία οι του δημοσίου κοιτούσαν πως θα περάσουν την μέρα τους που θα πάνε για καφέ ή για ψώνια.

2. Ενώ οι του ιδιωτικού τομέα όταν υπήρχε απεργία σκύβαν το κεφάλι και δεν πήγαιναν για χ,ψ,ω λόγους που δεν με απασχολούν και λέγαν οτι οι απεργίες και η κάθε μορφής κινητοποιήσεις είναι για τους ρέμπελους του δημοσίου. Έτσι λοιπόν ο καθένας τον εαυτούλη του. Αλλά μετά για τις περικοπές μισθών τις άσχημες συνθήκες εργασίας τις απλήρωτες υπερωρίες έφταιγε ο δημόσιος υπάλληλος.

3. Οι καλοί εργατικοί και εξυπηρετικοί δημόσιοι υπάλληλοι όταν βλέπανε οτι υπήρχαν περιπτώσεις κοματικά διορισμένων συναδέλφων τους που δεν πήγαιναν στην υπηρησία τους δεν τους έκραζαν καθόλου φοβούμενοι τυχόν συνέπιες μεταθέσεις ή μήπως πάρουν την ρετσινιά του ρουφιάνου, έτσι καθόντουσαν στα αυγά τους. Επίσης όταν έβλεπαν μη εξυπηρετικούς και τεμπέλιδες συναδέλφους τους κάναν επίσης το ίδιο φοβουμενοι μην χαρακτηριστούν αρνητικά.

4. Όταν ερχόντουσαν ειδήσεις από τα ΜΜΕ ή φήμες οτι η τάδε κυβέρνηση προχώρησε σε κοματικές προσλήψεις ή ικανοποίησε ρουσφέτια ο μεν καλός δημόσιος υπάλληλος που διορίστηκε αξιοκρατικά ψήφιζε τα ίδια κόματα στις επόμενες εκλογές που κάναν τις παράνομες προσλήψεις ενώ ο ιδιωτικός υπάλληλος ψήφιζε επίσης τα 2 μεγάλα κόματα εξουσίας γιατί έψαχνε να βρεί μέσον για να διοριστεί κάπου.

5. Οι δημόσιοι υπάλληλοι όταν έπεφτε στην υπόληψή τους οτι κάποιος συνάδελφός τους έκανε 2η εργασία πράγμα παράνομο ή ήτανε συμμέτοχος σε πράξεις διαφθοράς μίζες χρηματισμό και ένα σωρό άλλα προτιμούσε να κάθετε στα αυγά του και να μην καταγγείλει τίποτα. Όταν δε γινόταν πειθαρχικό συμβούλιο και απαλλασόντουσαν όλοι επειδή στο συμβούλιο συμμετείχαν κολλητοί και συνάδελφοι επίσης δεν κάθησε κανένας να ασκήσει πιέσεις για να γίνει αυστηρότερη η νομοθεσία ή να να επιλυθούν τα όποια νομικά κενά αφήνανε ατιμώρητους ορισμένους.

6. Όταν ο ιδιωτικός υπάλληλος έψαχνε δουλειά και του έλεγε ο εργοδότης εντάξει σου δίνω εργασία αλλά χωρίς ΊΚΑ ο ιδιωτικός υπάλληλος δεχόταν σαν πιστό σκυλάκι την δουλειά δίχως γκρίνια και άφηνε το αφεντικό να εισφοροδιαφεύγει και δεν προχωρούσε σε καμία καταγγελία, ακόμα και αν δεν μπορούσε να την κάνει για οποιονδήποτε λόγο δεν άσκησε κανένας πιέσεις στο κράτος να υπάρξουν βελτιώσεις ωστέ π.χ να γίνετε ανώνυμη η καταγγελία και όχι επώνυμη. Μετά γκρινιάζουνε όλοι επειδή τα ασφαλιστικά ταμεία δεν έχουν να πληρώσουν συντάξεις και βρίζουν τους δημόσιους υπαλλήλους που εργάζονται στα ταμεία.

7. Όταν ο ιδιωτικός υπάλληλος έκανε δεύτερη δουλειά το απόγευμα ή το βράδυ τα έπαιρνε μαύρα και δεν δήλωνε τίποτα στην εφορία για να μην πληρώσει τίποτα ενώ όταν έβλεπε συμπολίτη του/γνωστό του να κάνει το ίδιο δεν προχωρούσε σε καταγγελία για να μην θεωρηθεί ρουφιάνος/προδότης και έλεγε σιγά μην πληρώσω φόρο στους δημόσιους υπαλλήλους.

8. Όταν ο καθηγητής του πανεπιστημίου και του σχολείου έκανε 2η δουλειά με ιδιαίτερα δεν δήλωνε τίποτα στην εφορία και έλεγε σιγά μην πληρώσω εγώ ας πληρώσει τα σπασμένα ο ιδιωτικός υπάλληλος.

9. Όταν ο ιδιωτικός υπάλληλος έφερνε στο σπίτι υδραυλικό ηλεκτρολόγο μάστορα και οποιονδήποτε άλλο στο τέλος κοιτούσε να μην ζητήσει απόδειξη για να πετύχει καλύτερη τιμή και έλεγε σιγά μην πληρώσω ΦΠΑ για το τερατώδες κράτος των δημοσιουπαλλήλων που με ταλαιπωρούνε ενώ εγώ δεν μπορώ να τα βγάλω πέρα. Χωρίς να σκεφτεί οτι συμμέτοχος στο σημερινό πρόβλημα πέραν από τον κακό και αντιπαραγωγικό κοματικά διορισμένο ΔΥ είναι συμμέτοχος και ο ίδιος.

10. Τα ίδια με το 9. ισχύουν και για τον δημόσιο υπάλληλο που ενώ το ξέρει οτι είναι συμμέτοχος μη ζητώνταν απόδειξη βρίζει τον ιδιωτικό υπάλληλο επειδή αυτός κάνει 2η δουλειά και δεν δηλώνει τα εισοδήματά του.

11. Πρίν 10 20 39 50 χρόνια το όνειρο κάθε πολίτη ήταν να περάσει στο δημόσιο τομέα ενώ τώρα μετά από 50 40 30 20 και 10 χρόνια ο ίδιος άνθρωπος που δεν κατάφερε να περάσει στο δημόσιο βρίζει τους δημόσιους υπαλλήλους τους πολιτικούς που ο ίδιος ψήφιζε μπας και περάσει στο δημόσιο και τους πάντες για την κατάσταση που παιρνάει.

12. Όταν ο καλός και τίμιος ιδιωτικός υπάλληλος καθώς και ο εργατικός εξυπηρετικός και αδιάφθορος δημόσιος υπάλληλος βλέπαν τα προβλήματα που υπήρχανε και οτι κανένας πολιτικός από τα 2 μεγάλα κόματα δεν έκανε τίποτε για τα τα επιλύσει και να επιφέρει αξιοκρατία και δημοκρατία στις εκλογές ψήφιζαν εναλλάξ το αμέσως 2ο μεγάλο κόμα και στις μεθεπόμενες εκλογές ψήφιζαν πάλι το προηγούμενο ξεχνώντας οτι τα 40 χρόνια που πέρασαν είναι αρκετά ωστέ να αποδείξουν οτι τα 2 μεγάλα κόματα είναι αποτυχημένα να βγάλουν την Ελλάδα από τα προβλήματά της. Αλλά ο καθένας τον χαβά του.

Τώρα λοιπόν γιατί γκρινιάζετε ? Γιατί εξακολουθούν ορισμένοι να αλληλοκατηγορούντε ? Ξεχνάτε οτι το 70% όλων σας στο παρελθόν είναι συμμέτοχοι αυτής της κατάστασης ?

Φυσικά και ξεχνιούνται οι ευθύνες εύκολα, διότι η αλήθεια πάντα πονάει. Και επειδή ακόμα δεν βάλατε μυαλό συνεχίστε να τσακώνεστε μέχρι τελικής πτώσεως.
Ειτε το θέλετε είτε όχι πλέον και οι 2 κατηγορίες υπαλλήλων θα πληρώσουν τα σπασμένα.
     



Εδώ σχολιάζεις εσύ!