Αχ και να ζούσε σήμερα ο Κλεόβουλος ο Ρόδιος, που ήταν ένας εκ των 7 σοφών της Αρχαίας... Ελλάδος, και να έβλεπε που πήγε το «μέτρον άριστον» που είπε… Στα σκουπίδια!!! Αφορμή για την σκέψη αυτή κατ’ αρχήν μας την έδωσε η δήλωση που έκανε στην Βουλή χθες ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Οικονομικών κύριος Βενιζέλος ότι «Ευτυχώς που έχουμε τεθεί υπό τον έλεγχο της τρόικας». Και ξεσηκώθηκε θύελλα διαμαρτυριών και σχόλια του τύπου ότι είναι υποτελής και άλλα πολλά. Εμείς θα διαφωνήσουμε με όλα αυτά και θα συγχαρούμε τον κύριο Βενιζέλο για την ειλικρίνειά του. Τι είπε με άλλα λόγια ο κύριος Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης; Ότι ευτυχώς που υπάρχουν εκείνοι για ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΙΚΑΝΟΙ….. Και πρέπει να το έλεγε και διαχρονικά…. Αυτό εννοούσε και τον παρεξηγήσατε… Και αν δεν το εννοούσε έτσι εκείνος, σίγουρα εμείς έτσι το καταλάβαμε!!!!! Μια αλήθεια είπε και αυτός μια φορά και έπεσαν όλοι να τον φάνε….. Να γιατί αποφεύγουν την αλήθεια. Την φοβούνται όπως κάποιος άλλο το λιβάνι!
Στην Ελλάδα μαζί με το μέτρο έχει χαθεί και η κοινή λογική και αυτό είναι το χειρότερο από όλα. Μας παίρνουν τα πάντα, μισθούς, συντάξεις, εφάπαξ, σπίτια, μας φορολογούν τα πάντα, ας μην τους δίνουμε και από μόνοι μας το μυαλό μας. Τα πράγματα, κατά την άποψη μας, είναι πολύ απλά. Όταν κάποιος σε δανείζει, μετά χορεύεις στον ρυθμό που σου βαρά. Και επειδή εδώ στην Ελλάδα εδώ και δεκαετίες δεν παίρνουμε από λόγια ήρθε η ώρα οι ξένοι δανειστές μας να κάνουν τα λόγια τους πράξη. Οι κυβερνήσεις μας ήταν πάντοτε πολύ «γαλαντόμες», κυρίως όσον αφορούσε τις ίδιες και τους κολλητούς τους. Βεβαίως πετούσαν και κανένα κουλουράκι στον λαό, διόριζαν αβέρτα στο δημόσιο κόσμο (τσάμπα ήταν κάποτε, τώρα το πληρώνουμε) και ήταν σχεδόν όλοι ευτυχισμένοι. Πως κυβέρνησε για σχεδόν 20 χρόνια το ΠΑΣΟΚ; Αλλά τι λέει και ο λαός μας: «μνημόσυνο με ξένα κόλλυβα δεν γίνεται»!! Το έχουμε πει και οι ίδιοι. Δηλαδή τι διαφορετικό μας λένε οι ξένοι; Εδώ ως γνωστόν το βαρέλι δεν έχει πάτο! Μάλιστα αν το βαρέλι της οικονομίας μας βρισκόταν στο Ιόνιο ή στο Κρητικό πέλαγος μπορεί τώρα από το ξύσιμο να είχαμε βρει και πετρέλαιο. Ποια γεωτρύπανα και τρίχες….. Καιγόμαστε, χανόμαστε, χρεοκοπούμε και δεν τρέχει κάστανο. Ίδιες συνήθειες από όλους τους κυβερνώντες, ίδια λάθη, ίδια ανευθυνότητα… Kαι αντί να μειώνονται οι δαπάνες, αυξάνονται!!!
Μέσα στην ατυχία μας είμαστε και τυχεροί. Γιατί αν καταστρεφόμασταν μόνον εμείς από αυτή την κατάσταση να είσαστε σίγουροι τώρα θα μας διάβαζαν τον επικήδειο. Δυστυχώς για αυτούς μπορεί να πάρουμε και αρκετούς μαζί μας. Οπότε κάτι πρέπει να κάνουν. Και τι κάνουν; Μας βάζουν τα δύο πόδια σε ένα παπούτσι. Θα πούμε τον δεσπότη Παναγιώτη, θα δημιουργήσουν πρωτογενές πλεόνασμα για να μην ξοδεύουμε περισσότερα από όσα είναι τα έσοδα μας και μετά θα κοιτάξουν το κούρεμα του χρέους. Να χάσουν χρήματα αλλά όχι χωρίς σκοπό, όχι για να γλεντάμε εμείς (πληθυντικός ευγενείας για τους πολιτικούς μας κλπ) και για να φθάσουμε και πάλι εδώ που είμαστε σε μερικά χρόνια. Δυστυχώς θα υποφέρουν περισσότερο αδίκως μισθωτοί και συνταξιούχοι και λιγότεροι εκείνοι που θα έπρεπε να υποφέρουν.
Το πόσο θα κρατήσει το μαρτύριο, και πάλι από εμάς εξαρτάται, και από το μέγεθος της (αν)ικανότητας των πολιτικών μας. Ο λαός κάνει τις θυσίες και υποφέρει, οι κυβερνώντες αλλά και όλοι οι πολιτικοί τι θα κάνουν μετά; Θα πατάξουν την φοροδιαφυγή; Θα πατάξουν την παραοικονομία; Θα δαπανούν τα χρήματα του ελληνικού λαού ορθά και δεν θα πληρώνουμε αυτό που πληρώνουν έξω 1 ευρώ, 10 ευρώ; Θα κυνηγήσουν την ανάπτυξη; Θα φτιάξουν φορολογικό νόμο με προοπτική 15ετίας ώστε όποιος επενδύει στην Ελλάδα να ξέρει τους κανόνες του παιχνιδιού; Θα διώξουν από το δημόσιο αυτούς που κάνουν λευκή απεργία, τους επίορκους, τους απατεώνες, τα λαμόγια; Επομένως, όσο πιο σύντομα τα κάνουν όλα αυτά τόσο το καλύτερο, γιατί θα μπορέσει να αναπνεύσει και πάλι ο ελληνικός λαός. Θα τα κάνουν οι πολιτικοί μας; Ή καλύτερα θα μπορέσει να τους πιέσει η τρόικα να τα κάνουν; Μάλιστα σε χθεσινό τους δημοσίευμα οι Financial Times γράφουν ότι: Τα δεινά της Ελλάδας έρχονται όχι από το εξωτερικό αλλά από το ίδιο της το πολιτικό σύστημα, αναφέρουν χαρακτηριστικά. Στο πλαίσιο αυτό επισημαίνουν πως υπάρχει ένα παράθυρο ευκαιρίας, το οποίο η τρόικα πρέπει να εκμεταλλευθεί: H Αθήνα θα ξεμείνει από ρευστό στις αρχές Οκτωβρίου εάν δεν καταβληθεί η έκτη δόση. Όμως, έως το Δεκέμβριο δεν υπάρχουν πληρωμές για τόκους και χρεολύσια που πρέπει να γίνουν και έτσι αδυναμία πληρωμής από την Ελλάδα δεν μπορεί να μεταφραστεί σε πιστωτικό γεγονός. Επομένως τα θύματα των άδειων ταμείων δεν θα είναι οι αγορές ομολόγων, αλλά οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι δικαιούχοι επιδομάτων. Όπως, μάλιστα, καταλήγουν οι FT, «όταν από τους πολιτικούς απουσιάζει το κουράγιο η καλύτερη βοήθεια είναι να δώσει κανείς μια... σπρωξιά».
Όσο δυσάρεστα και αν μας φαίνονται αυτά, δυστυχώς αυτή είναι η πραγματικότητα! Θέλουμε τα δανεικά αλλά όχι τα συνοδεύοντα αυτά μέτρα….. Γίνεται, δεν γίνεται; Σε ένα πράγμα θα πρέπει να διαφωνήσουμε όλοι οι Έλληνες όσον αφορά το δημοσίευμα. Την σπρωξιά, την «ώθηση» να μην την δώσει η τρόικα αλλά εμείς οι ίδιοι. Και να σπρώξουμε όλους τους πολιτικούς μας στην σύνταξη, στην παραίτηση ή όπου αλλού νομίζει ο καθένας μπας και αναδυθεί κάτι πολιτικά καινούργιο στην χώρα μας. Ελπίδα χρειαζόμαστε και θα βρούμε τρόπο να γιορτάσουμε ακόμη και την κατάντια μας…. Μπορεί να μην είναι στα μπουζούκια ή με λουλουδοπόλεμο, αλλά εμείς θα το γιορτάσουμε. Και κάτι τελευταίο που αφορά τον λαό μας. Ήρθε η ώρα να θυμηθούμε τι πάει να πει να είσαι ΕΛΛΗΝΑΣ όπως το έκαναν πράξη γενιές και γενιές ελλήνων όταν δυστυχούσε ή βρισκόταν σε κίνδυνο η πατρίδα μας. Αλληλεγγύη, συμπαράσταση προς τους πιο αδύναμους από αυτούς που είναι κάπως καλύτερα, καλή παρέα, οικογενειακές συγκεντρώσεις. Ας ελπίσουμε ότι ο συβαριτισμός μας δεν μας έχει κάνει να ξεχάσουμε ποιοι είμαστε… Μήπως πρέπει ξαναβάλουμε στην ζωή μας το «μέτρονάριστον»…..
Στην Ελλάδα μαζί με το μέτρο έχει χαθεί και η κοινή λογική και αυτό είναι το χειρότερο από όλα. Μας παίρνουν τα πάντα, μισθούς, συντάξεις, εφάπαξ, σπίτια, μας φορολογούν τα πάντα, ας μην τους δίνουμε και από μόνοι μας το μυαλό μας. Τα πράγματα, κατά την άποψη μας, είναι πολύ απλά. Όταν κάποιος σε δανείζει, μετά χορεύεις στον ρυθμό που σου βαρά. Και επειδή εδώ στην Ελλάδα εδώ και δεκαετίες δεν παίρνουμε από λόγια ήρθε η ώρα οι ξένοι δανειστές μας να κάνουν τα λόγια τους πράξη. Οι κυβερνήσεις μας ήταν πάντοτε πολύ «γαλαντόμες», κυρίως όσον αφορούσε τις ίδιες και τους κολλητούς τους. Βεβαίως πετούσαν και κανένα κουλουράκι στον λαό, διόριζαν αβέρτα στο δημόσιο κόσμο (τσάμπα ήταν κάποτε, τώρα το πληρώνουμε) και ήταν σχεδόν όλοι ευτυχισμένοι. Πως κυβέρνησε για σχεδόν 20 χρόνια το ΠΑΣΟΚ; Αλλά τι λέει και ο λαός μας: «μνημόσυνο με ξένα κόλλυβα δεν γίνεται»!! Το έχουμε πει και οι ίδιοι. Δηλαδή τι διαφορετικό μας λένε οι ξένοι; Εδώ ως γνωστόν το βαρέλι δεν έχει πάτο! Μάλιστα αν το βαρέλι της οικονομίας μας βρισκόταν στο Ιόνιο ή στο Κρητικό πέλαγος μπορεί τώρα από το ξύσιμο να είχαμε βρει και πετρέλαιο. Ποια γεωτρύπανα και τρίχες….. Καιγόμαστε, χανόμαστε, χρεοκοπούμε και δεν τρέχει κάστανο. Ίδιες συνήθειες από όλους τους κυβερνώντες, ίδια λάθη, ίδια ανευθυνότητα… Kαι αντί να μειώνονται οι δαπάνες, αυξάνονται!!!
Μέσα στην ατυχία μας είμαστε και τυχεροί. Γιατί αν καταστρεφόμασταν μόνον εμείς από αυτή την κατάσταση να είσαστε σίγουροι τώρα θα μας διάβαζαν τον επικήδειο. Δυστυχώς για αυτούς μπορεί να πάρουμε και αρκετούς μαζί μας. Οπότε κάτι πρέπει να κάνουν. Και τι κάνουν; Μας βάζουν τα δύο πόδια σε ένα παπούτσι. Θα πούμε τον δεσπότη Παναγιώτη, θα δημιουργήσουν πρωτογενές πλεόνασμα για να μην ξοδεύουμε περισσότερα από όσα είναι τα έσοδα μας και μετά θα κοιτάξουν το κούρεμα του χρέους. Να χάσουν χρήματα αλλά όχι χωρίς σκοπό, όχι για να γλεντάμε εμείς (πληθυντικός ευγενείας για τους πολιτικούς μας κλπ) και για να φθάσουμε και πάλι εδώ που είμαστε σε μερικά χρόνια. Δυστυχώς θα υποφέρουν περισσότερο αδίκως μισθωτοί και συνταξιούχοι και λιγότεροι εκείνοι που θα έπρεπε να υποφέρουν.
Το πόσο θα κρατήσει το μαρτύριο, και πάλι από εμάς εξαρτάται, και από το μέγεθος της (αν)ικανότητας των πολιτικών μας. Ο λαός κάνει τις θυσίες και υποφέρει, οι κυβερνώντες αλλά και όλοι οι πολιτικοί τι θα κάνουν μετά; Θα πατάξουν την φοροδιαφυγή; Θα πατάξουν την παραοικονομία; Θα δαπανούν τα χρήματα του ελληνικού λαού ορθά και δεν θα πληρώνουμε αυτό που πληρώνουν έξω 1 ευρώ, 10 ευρώ; Θα κυνηγήσουν την ανάπτυξη; Θα φτιάξουν φορολογικό νόμο με προοπτική 15ετίας ώστε όποιος επενδύει στην Ελλάδα να ξέρει τους κανόνες του παιχνιδιού; Θα διώξουν από το δημόσιο αυτούς που κάνουν λευκή απεργία, τους επίορκους, τους απατεώνες, τα λαμόγια; Επομένως, όσο πιο σύντομα τα κάνουν όλα αυτά τόσο το καλύτερο, γιατί θα μπορέσει να αναπνεύσει και πάλι ο ελληνικός λαός. Θα τα κάνουν οι πολιτικοί μας; Ή καλύτερα θα μπορέσει να τους πιέσει η τρόικα να τα κάνουν; Μάλιστα σε χθεσινό τους δημοσίευμα οι Financial Times γράφουν ότι: Τα δεινά της Ελλάδας έρχονται όχι από το εξωτερικό αλλά από το ίδιο της το πολιτικό σύστημα, αναφέρουν χαρακτηριστικά. Στο πλαίσιο αυτό επισημαίνουν πως υπάρχει ένα παράθυρο ευκαιρίας, το οποίο η τρόικα πρέπει να εκμεταλλευθεί: H Αθήνα θα ξεμείνει από ρευστό στις αρχές Οκτωβρίου εάν δεν καταβληθεί η έκτη δόση. Όμως, έως το Δεκέμβριο δεν υπάρχουν πληρωμές για τόκους και χρεολύσια που πρέπει να γίνουν και έτσι αδυναμία πληρωμής από την Ελλάδα δεν μπορεί να μεταφραστεί σε πιστωτικό γεγονός. Επομένως τα θύματα των άδειων ταμείων δεν θα είναι οι αγορές ομολόγων, αλλά οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι δικαιούχοι επιδομάτων. Όπως, μάλιστα, καταλήγουν οι FT, «όταν από τους πολιτικούς απουσιάζει το κουράγιο η καλύτερη βοήθεια είναι να δώσει κανείς μια... σπρωξιά».
Όσο δυσάρεστα και αν μας φαίνονται αυτά, δυστυχώς αυτή είναι η πραγματικότητα! Θέλουμε τα δανεικά αλλά όχι τα συνοδεύοντα αυτά μέτρα….. Γίνεται, δεν γίνεται; Σε ένα πράγμα θα πρέπει να διαφωνήσουμε όλοι οι Έλληνες όσον αφορά το δημοσίευμα. Την σπρωξιά, την «ώθηση» να μην την δώσει η τρόικα αλλά εμείς οι ίδιοι. Και να σπρώξουμε όλους τους πολιτικούς μας στην σύνταξη, στην παραίτηση ή όπου αλλού νομίζει ο καθένας μπας και αναδυθεί κάτι πολιτικά καινούργιο στην χώρα μας. Ελπίδα χρειαζόμαστε και θα βρούμε τρόπο να γιορτάσουμε ακόμη και την κατάντια μας…. Μπορεί να μην είναι στα μπουζούκια ή με λουλουδοπόλεμο, αλλά εμείς θα το γιορτάσουμε. Και κάτι τελευταίο που αφορά τον λαό μας. Ήρθε η ώρα να θυμηθούμε τι πάει να πει να είσαι ΕΛΛΗΝΑΣ όπως το έκαναν πράξη γενιές και γενιές ελλήνων όταν δυστυχούσε ή βρισκόταν σε κίνδυνο η πατρίδα μας. Αλληλεγγύη, συμπαράσταση προς τους πιο αδύναμους από αυτούς που είναι κάπως καλύτερα, καλή παρέα, οικογενειακές συγκεντρώσεις. Ας ελπίσουμε ότι ο συβαριτισμός μας δεν μας έχει κάνει να ξεχάσουμε ποιοι είμαστε… Μήπως πρέπει ξαναβάλουμε στην ζωή μας το «μέτρονάριστον»…..
