Ασχολήθηκα λοιπόν με τα της Εθνικής ομάδας μπάσκετ στη Λιθουανία που κάποιοι δημοσιογραφίσκοι επιμένουν πως αυτή η ομάδα έχει μέλλον, γιατί είναι νέα ομάδα αλλά άπειρη κλπ.
Η πραγματικότητα είναι αυτό που βλέπουμε και όχι αυτό που σώνει και καλά θέλουν οι καρεκλοδίαιτοι της ΕΡΤ να μας πείσουν Καλοί παίκτες οι Καιμακόγλου, Μπράμος, Βασιλειάδης, Σλούκας κλπ αλλά οχι για Εθνική ομάδα που θέλει να συγκαταλέγεται μέσα στις ΤΟΡ δυνάμεις του Ευρωπαϊκού μπάσκετ . Καλοί οι Φώτσης, Ζήσης, Μπουρούσης, Καλάθης και Κουφός αλλά για να περιβάλλουν μεγάλους παίκτες σε μια Εθνική τους οποίους πια δεν έχουμε.
Είναι πιο έντιμο να λες αυτούς έχουμε με αυτούς θα παίζουμε παρά να πιπιλάς ολημερίς την καραμέλα του μέλλοντος . Φυσικά η ομάδα και ο προπονητής χαίρουν εκτίμησης από όλους μας άσχετα τις ήττες ή την απίστευτη σφαλιάρα από τα Σκόπια που πέρα του Μακ Κάλεμπ παραμένουν άμπαλοι αλλά από αυτό το σημείο ως την καραμέλα του λαμπρού αύριο υπάρχει θεματάκι. Δεν νομίζετε?
Όλες οι παραδοσιακές δυνάμεις παρουσιάζουν και κατι τις σε κάθε διοργάνωση.
Οι Ισπανοί τον Ιμπάκα ( θυμηθείτε το όνομα)
Οι Γάλλοι τον Ντε Κολόν , τον Μπατούμ και τον Νοά
Οι Λιθουανοί κάποιον σε .....ιτσιους κάθε φορά
Οι Σέρβοι τον Σαβάνονιτς ( αν και δεν είναι τόσο νέος)
Οι Ρώσοι τον Σβέντς ( μας σκότωσε απόψε με τα drive του)
Οι Τούρκοι τον Καντέρ
Δεν λέω για τον ΜακΚάλεμπ γιατί είναι ιδιάζουσα περίπτωση αφού σε άλλη διοργάνωση μπορεί να παίζει με το ...Λιχνεστάιν ( καλό ουσκι να υπάρχει και όλα τα άλλα....)
Εμείς? Πέρα ίσως του Καλάθη που αν δουλέψει σωστά μπορεί να εξελιχθεί σε σπουδαίο παίκτη δεν φαίνεται κάτι καλύτερο .
Δεν έχουμε την απαίτηση να έχουμε παίκτες σαν τον Γκασόλ τον Πάρκερ τον Νοβίτσκι και άλλους αστερες, έχουμε όμως την απαίτηση να μη μας σερβίρουν μια απλά συμπαθητική ομάδα με την μεγάλη ιστορία που κουβαλάει σαν την μελλοντική υπερδύναμη του χώρου.
Μακάρι να πέσουμε με τους Γάλλους . Τι διάολο ένα ψιλομπλοκάρισμα το παθαίνουν αυτοί με εμάς.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
