Ο κύριος λόγος...

Η κυβέρνηση και όλο το πολιτικό σύστημα δεν καταλαβαίνει ότι υπάρχει ένας κυρίαρχος λόγος που ο κόσμος αγανακτεί... ή το καταλαβαίνει και εθελοτυφλεί γιατί τους βολεύει (μάλλον το δεύτερο ισχύει). Ένας λόγος που μας έχει κάνει ρεζίλι και έχει συντρίψει την εθνική μας υπερηφάνεια. Δεν είναι τόσο οι έκτακτοι φόροι που υπό άλλες συνθήκες όλοι θα πλήρωναν με ευχαρίστηση από το υστέρημα. Δεν είναι οι λαϊκίστικες δημαγωγίες που μόνος τους επικοινωνιακός σκοπός δεν είναι μόνο να ψυχαναγκάσουν τον κόσμο να δεχτεί τα μέτρα αλλά και να ξαναψηφίσει αυτούς που μας έφεραν εδώ. Δεν είναι ούτε καν τα μαγαζιά που έχουν ανοίξει τις τελευταίες δεκαετίες οι πολιτικοί και αναγκάζουν τον κόσμο να συρρέει στα πολιτικά τους γραφεία για να βρει δουλειά. Αυτή η αιτία είναι η πηγή όλων και από αυτή γεννάται η λαμογιά και η κουτοπονηριά του Έλληνα.

Την ανομία την νιώθει ο Έλληνας παντού. Σε θέματα σοβαρά αλλά και στην καθημερινότητά του. Την ανομία:

1)την νιώθουμε όταν Πολιτικοί χρηματίζονται και ενώ θα έπρεπε να είχε δημιουργηθεί ειδική φυλακή για να χωρέσουν, απολαμβάνουν εξοχικά με πισίνες και διακοπές στην Ελβετία (όπου πήγαν να βάλουν και τα λεφτά τους). Κόρακας κοράκου μάτι βγάζει;

2)την μισούμε κάθε φορά που οι πολιτικοί νομοθετούν για να προστατέψουν και να ευνοήσουν φίλους, τεράστιες εταιρίες και κυρίως … τους εαυτούς τους.

3)την βλέπουμε όταν πλούσιοι άρχοντες χτίζουν βίλλες μέσα στο δάσος και μοιράζονται λίγο από τον πλούτο τους με τον Δασάρχη και κυκλοφορούν με κότερα στα νησιά (με εξωτικές σημαίες) και αντί να τους αναγκάσουν να σώσουν την Ελλάδα που τους έκανε πλούσιους, τους γλείφουμε για να μας δίνουν δουλειές.

4)την αντιμετωπίζουμε όταν διαβάζουμε εφημερίδες ή όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με φορείς (Δήμαρχοι – από τα σχέδια πόλεως μέχρι οικοδομικές άδειες και άδειες σε καταστήματα, Αστυνομία – προστασία σε μπαρ, μιλημένες οικοδομικές παραβάσεις, σβησμένες κλήσεις, Εφορία και εταιρίες Α.Ε.

5)την μαθαίνουμε κάθε φορά που ακούμε για επιδοτήσεις και τα κόλπα που βγαίνουν, ως εκ θαύματος, ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ με την ανακοίνωση επιδότησης.

6)την γευτήκαμε όταν η τράπεζα μετέτρεψε το δάνειό μας σε πολύπλοκα παράγωγα και ασφάλισε το δάνειο που πήραμε και πλέον την συνέφερε να μην πληρώσουμε για να πάρει τα ασφάλιστρα και το σπίτι μας οπότε έπειθε τον κόσμο να δανειστεί περισσότερο. (σαν αυτό που μας κάνει το ΔΝΤ δηλαδή)

7)την βιώνουμε καθημερινά όταν περιμένουμε υπομονετικά τη σειρά μας στο φανάρι και κάποιοι προσπερνούν όλους και χώνονται μπροστά για να φύγουν πρώτοι.

8)την φοβόμαστε γιατί όλοι οι ληστές είναι πλέον οπλισμένοι με καλάσνικοφ και δεν έχουν κανένα φόβο να κάνουν ότι θέλουν. Κόσμος βιάζεται και σκοτώνεται από ληστές και κακοποιούς και εμείς απλά προσευχόμαστε να μην μας τύχει.

9)την αγκαλιάζουμε όταν τη βλέπουμε κάτω από κάθε πέτρα, μέσα σε κάθε εργασιακό τομέα που μας δίνει το ψωμί μας και κυρίως πίσω από κάθε ιστορία φιλίας, κουμπαριάς, μίζας, βύσματος ή απλά οικονομικών συμφερόντων μεταξύ φορέων, εταιριών, πολιτικών, στρατιωτικών, ΜΜΕ και κάποιων στο περιβάλλον μας αλλά και με εμάς τους ίδιους.

Το κράτος δε δουλεύει. Ο κόσμος δεν κάνει τη δουλειά του σωστά. Τα ΜΜΕ δεν τα λένε όλα. Οι πολιτικοί δεν έχουν στόχο το Εθνικό συμφέρον. ΔΕ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΤΙΠΟΤΑ όπως θα έπρεπε. Γι’ αυτό ο κόσμος δεν πιστεύει τίποτα. Δεν ελπίζει τίποτα. Και το χειρότερο… γι’ αυτό ΦΟΒΑΤΑΙ.
Πολύ μεγάλο αγαθό είναι η δικαιοσύνη και ο νόμος, μεγάλο δε κακό η αδικία και η ανομία, γιατί εκείνη μέν σώζει τις πόλεις, η αδικία και ανομία τις καταστρέφει...
-ΠΛΑΤΩΝ-

ΑΝΟΜΙA (η) {ανομιών} 1. (κυριολ.) η έλλειψη ή ανυπαρξία συστήματος νόμων, τάξεως 2. ΚΟΙΝΩΝΙΟΛ. Ο βαθμός κοινωνικής αποδιοργάνωσης που προκαλείται από την ασάφεια ή την απουσία κανόνων κοινωνικής συνοχής (ηθικές αρχές, νόμοι) 3. (συνεκδ.) η παράβαση του νόμου, η παράνομη πράξη Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Μπαμπινιώτης)

Αναγνώστης