Με έκδηλη ικανοποίηση ανάγγειλαν τα ελληνικά ΜΜΕ -και μέρος του πολιτικού κόσμου- την απόφαση της τουρκικής κυβέρνησης να επιστρέψει στοΠατριαρχείο την ιδιοκτησία που του κατέσχεσε. Ο σχολιασμός απουσίασε και όπου υπήρξε ήταν μάλλον επιπόλαιος. Διέβλεψαν μια κίνηση καλής θέλησης από τον κ. Ερντογάν.
Επειδή οι Τούρκοι δεν μας έχουν συνηθίσει σε κινήσεις καλής θέλησης, επειδή όπου εμφανίστηκε ως τέτοια υπέκρυπτε σχεδιασμούς ανατολίτικης (κουτο)πονηριάς, επειδή η στήλη είναι φύσει καχύποπτη (για να μη θεωρηθεί αφελής) και επειδή δεν είναι ευρέως γνωστά και άλλα γεγονότα, καλό είναι να σταθούμε στο θέμα.
Κατ’ αρχάς, στην "Επίσημη Εφημερίδα" της η Τουρκική κυβέρνηση εξέδωσε διάταγμα του Τούρκου Πρωθυπουργού στις 28 Αυγούστου, σύμφωνα με το οποίο η ιδιοκτησία των μειονοτήτων, που είχε αφαιρεθεί το 1936 και κατασχέθηκε από την απόφαση του Ακυρωτικού Δικαστηρίου το 1975, θα επιστραφούν στους αρχικούς ιδιοκτήτες τους.
Στο ρεπορτάζ της εφημερίδας «Aksam» αναφέρεται, ότι σύμφωνα με την απόφαση, οι ακίνητες περιουσίες, οι οποίες ανήκουν σε 162 ιδρύματα μειονοτήτων (όχι μόνον του Οικουμενικού Πατριαρχείου) θα πρέπει να επιστραφούν στα ταμεία των μειονοτήτων που ζουν στην Τουρκία, μέσα σε 12 μήνες. Στις μειονοτικές ομάδες θα πρέπει να καταβληθεί η αγοραία αξία του ακινήτου, που πωλήθηκε σε τρίτους.
Στις 15 Αυγούστου, ο Πρόεδρος της Αρμενικής Εθνικής Επιτροπής της Αμερικής κ. Κεν Χασικιάν, με επιστολή που απέστειλε στην Υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ κ. Χίλαρι Κλίντον, εγκάλεσε τον πρεσβευτή των ΗΠΑ στην Άγκυρα για το ότι δεν είπε την αλήθεια στη Γερουσία και απλά μετέφερε σ’ αυτήν την τουρκική προπαγάνδα. Τον κάλεσε δε να ζητήσει συγγνώμη από τα εκατομμύρια των εξοντωθέντων Χριστιανών από τις Οθωμανικές και Τουρκικές κυβερνήσεις. Δεν έμεινε μόνον στην επιστολή ο κ. Χασικιάν, αλλά το αρμενικό λόμπι κινητοποιήθηκε σε όλους τους τομείς (το ελληνικό ΥΠΕΞ απουσίαζε, αλλ’ επειδή γενικώς απουσιάζει, δεν αναφερόμαστε ειδικά).
Ο λόγος που συνέβη αυτό ήταν ότι ο πρεσβευτής, κ. Φράνσις Ριτσιαρντόνε, εκλήθη στη Γερουσία και σε ερώτηση που του έγινε δήλωσε πως «οι περισσότερες από τις Χριστιανικές Εκκλησίες που λειτουργούσαν στην Τουρκία πριν από το 1915 εξακολουθούν να λειτουργούν και σήμερα».
Οι Αμερικανοί γερουσιαστές και τώρα και πολλές φορές στο παρελθόν τάχθηκαν υπέρ των αρμενικών απόψεων και πίεσαν την Τουρκία να συμμορφωθεί με τα διεθνώς ισχύοντα. Το ίδιο, κατ’ επανάληψη, πράττει και η Ε.Ε., θέτοντας μάλιστα την επίλυση του ζητήματος ως μια από τις προϋποθέσεις για την επιτυχή κατάληξη της ευρωπαϊκής πορείας της Τουρκίας.
Η απόφαση μάλιστα ελήφθη με ομοφωνία -επτά δικαστές στους επτά- ενώ ο Τούρκος δικαστής όχι μόνο δεν ζήτησε την εξαίρεσή του από την υπόθεση (κάτι που συνηθίζεται) αλλά ψήφισε κατά της χώρας του!
Με την απόφασή του το Δικαστήριο τόνισε τις επιφυλάξεις του για τον βακουφικό νόμο του 1935, στον οποίο στηρίζεται το τουρκικό κράτος για να καταπατά μειονοτικά ακίνητα στη χώρα. Έτσι, η εν λόγω απόφαση προμηνύει και συνέχεια, εάν το Πατριαρχείο ή κάποιος άλλος θιγόμενος προσφύγει στο Δικαστήριο για άλλα καταπατηθέντα ακίνητα (αφού φυσικά εξαντλήσει τα εσωτερικά ένδικα μέσα της Τουρκίας).
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων βέβαια, έχει καταδικάσει την Τουρκία και για πράξεις του ψευδοκράτους στην Κύπρο, κάτι που επίσης θεωρήθηκε πρωτοφανές και δικαίωσε όσους Έλληνες της Κύπρου προσέφυγαν σ’ αυτό. Ο κ. Ερντογάν επομένως, εκείνο το οποίο έκανε είναι προλάβει και άλλες καταδικαστικές αποφάσεις για τη χώρα του.
Υπάρχει ένα πρόβλημα, το οποίο οι λίγες νομικές γνώσεις δεν μου επιτρέπουν να αντιληφθώ. Η Τουρκία έχει υποβιβάσει το Πατριαρχείο ως απλό ίδρυμα του νομάρχη της Κωνσταντινούπολης. Όσο το Πατριαρχείο δεν έχει νομική προσωπικότητα, δεν γνωρίζω πώς μπορεί να εμφανισθεί κάτοχος ακίνητης περιουσίας.
Ως κατακλείδα: Τι δίνουμε εμείς στη Θράκη; Ο νόμος 3647/2008 ορίζει ότι την εποπτεία στη μουσουλμανική βακουφική περιουσία ο Μουφτής. Οι Τούρκοι απαιτούν -και δια των μουσουλμάνων βουλευτών του ελληνικού κοινοβουλίου- ο Μουφτής να εκλέγεται. Να ορίζεται δηλαδή ουσιαστικά από το τουρκικό Προξενείο.
Ταυτόχρονα, να ομαδοποιηθούν τα δεκάδες βακούφια ανά νομό. Αυτό σημαίνει, σημαντικά ποσά στα χέρια του Τούρκου Προξένου, προκειμένου να διοχετευθούν σε ανθελληνική προπαγάνδα.
http://voria.gr/
