προϋποθέσεις για την χρεοκοπία και την έξοδο των αδύναμων χωρών- συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας- από το ευρώ.
«Η κρίση του ευρώ είναι η άμεση συνέπεια της «συντριβής» του 2008. Όταν η Lehman Brothers απέτύχαν, το σύνολο του χρηματοπιστωτικού συστήματος άρχισε να καταρρέει και έπρεπε να τεθεί σε μηχανική υποστήριξη… Σε μια αξέχαστη συνάντηση των ευρωπαίων υπουργών Οικονομικών το Νοέμβριο του 2008, οι συμμετέχοντες εγγυήθηκαν ότι δεν θα αφήσουν να αποτύχουν άλλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που είναι σημαντικά για τη λειτουργία του χρηματοπιστωτικού συστήματος», αναφέρει ο Σόρος.
Όπως τονίζει όμως, τα κράτη μέλη της ευρωζώνης κινδυνεύουν να εισέλθουν σε παρατεταμένη ύφεση εξαιτίας της άσκησης πίεσης για την μείωση των ελλειμμάτων τους. Αυτό μάλιστα, πρόκειται σύμφωνα με τον Τζορτζ Σόρος για το «καλό σενάριο» καθώς, όπως υποστηρίζει, η Ευρώπη θα πρέπει να προετοιμαστεί για την ενδεχόμενη χρεοκοπία της Ελλάδας, της Πορτογαλίας, ενδεχομένως και της Ιρλανδίας και την έξοδό τους από τη ζώνη του ευρώ, καταστάσεις για τις οποίες η Ευρωζώνη δεν έχει προνοήσει.
Εξαιρετικά ανησυχητικό, σύμφωνα με τον ίδιο, είναι και οι πιέσεις που έχουν ασκηθεί στα κρατικά ομόλογα της Ιταλίας και της Ισπανίας διότι πρόκειται για πολύ μεγάλες οικονομίες.
Ο Σόρος, στο άρθρο του, προτείνει τέσσερις πυλώνες προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι κίνδυνοι που αναφέρει:
1) Οι τραπεζικές καταθέσεις πρέπει να προστατευθούν στα πιο αδύναμα κράτη
2) Ορισμένες τράπεζες στα προβληματικά κράτη θα πρέπει να συνεχίσουν να λειτουργούν προκειμένου να τροφοδοτούν την αγορά
3) Το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα θα πρέπει να ανακεφαλαιοποιηθεί και να τεθεί υπό ευρωπαϊκή εποπτεία
4) Θα πρέπει να προστατευτούν τα κρατικά ομόλογα και άλλων ελλειμματικών χωρών.
«Το γεγονός ότι γίνονται διεργασίες για την πιθανή πτώχευση ή αποστασία των τριών αδύναμων χωρών- Ελλάδα, Πορτογαλία, Ιρλανδία, δεν σημαίνει ότι οι χώρες αυτές θα πρέπει να εγκαταλειφθούν», σημειώνει ο μεγαλοεπενδύτης.
«Αντίθετα, η δυνατότητα μιας ομαλής πτώχευσης- που πληρώνεται από τις άλλες χώρες της ευρωζώνης και το ΔΝΤ- θα προσφέρει στην Ελλάδα και την Πορτογαλία επιλογές πολιτικής. Επιπλέον, θα τεθεί ένα τέλος στον φαύλο κύκλο που τώρα απειλεί όλες τις χώρες της ευρωζώνης με έλλειμμα, όπου η λιτότητα αποδυναμώνει τις προοπτικές ανάπτυξής τους, οδηγώντας τους επενδυτές να απαιτούν απαγορευτικά υψηλά επιτόκια και αναγκάζοντας τις κυβερνήσεις τους να μειώσουν περαιτέρω τις δαπάνες» λέει και συνεχίζει:
«Η αποχώρηση από το ευρώ θα διευκολύνει τις χώρες αυτές να ανακτήσουν την ανταγωνιστικότητά τους. Αλλά αν είναι πρόθυμες να κάνουν τις απαραίτητες θυσίες, θα μπορούσαν επίσης να μείνετε στο ευρώ. Σε αμφότερες τις περιπτώσεις, το EFSF θα προστατέψει τις τραπεζικές καταθέσεις και το ΔΝΤ θα βοηθήσει στην ανακεφαλαιοποίηση του τραπεζικού συστήματος. Αυτό θα βοηθήσει τις χώρες αυτές να ξεφύγουν από την παγίδα στην οποία βρίσκονται σήμερα. Θα ήταν εις βάρος των συμφερόντων της Ευρωπαϊκής Ένωσης να επιτρέψει στις χώρες αυτές να καταρρεύσουν και να σύρουν προς τα κάτω το παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα».
«Όλα αυτά θα κοστίσουν χρήματα» τονίζει ο Τζορτζ Σόρος ο οποίος υποστηρίζει θερμά ότι δεν υπάρχει άλλη λύση από το να ιδρυθεί ένα Ευρωπαϊκό υπουργείο Οικονομικών με τη δυνατότητα της φορολόγησης και του δανεισμού. Σύμφωνα με τον ίδιο, κάτι τέτοιο θα χρειαστεί μια νέα Ευρωπαϊκή Συνθήκη γι αυτό προτρέπει τους ηγέτες της Ευρώπης να ξεκινήσουν τη δουλειά προς αυτή τη κατεύθυνση αμέσως διότι θα χρειαστεί χρόνος μέχρι να καταλήξουν σε συμφωνία.
www.epikaira.gr
