- Φαντάζομαι ότι αφού στο τένις γνώρισες τον άνδρα της ζωής σου θα είναι το αγαπημένο σου σπορ. Κάνεις κάποια άλλη άσκηση;
«Γυμνάζομαι πάντα. Ξεκίνησα από ενόργανη, στίβο, μπάσκετ, λίγο βόλεϊ, ξιφασκία, λίγο kick boxing (που σκοπεύω να ξαναρχίσω σωστά και κανονικά), κολύμβηση, για να καταλήξω ότι μου ταιριάζει το τένις και αυτό με ευχαριστεί στην ψυχή και στο σώμα. Πάντα είχα μια περιέργεια και χαρά να δοκιμάσω όλα τα αθλήματα, ειδικά τα ομαδικά – τρελαίνομαι».
- Δε γυμνάζεσαι, δηλαδή, μόνο για να ελέγχεις το βάρος σου;
«Ούτε καν. Η άσκηση ξυπνά το σώμα και το μυαλό: εκτονώνεσαι και ξαναγίνεσαι παιδί αποβάλλοντας όλα τα κακά της δυτικής καταναλωτικής και ανταγωνιστικής κοινωνίας και χωρίς να το καταλάβεις προστατεύεις το σώμα σου και είσαι σε εγρήγορση με τρομερή ενέργεια. Αν μπορούσαμε να καταλάβουμε πόση ενέργεια έχουμε μέσα μας, δε θα καθόμασταν σε καρέκλα τόσες ώρες».
- Θα σου έλειπε η άσκηση αν έπρεπε να τη σταματήσεις για πάντα;
«Δεν υπάρχει περίπτωση, αυτό δε θέλω να το σκέφτομαι. Για εμένα η γυμναστική δεν είναι “πρέπει” ή εξαναγκασμός, αλλά παιχνίδι που με κάνει καλά! Έτσι, κάθε φορά που έχω χρόνο και μπορώ να το οργανώσω, μπλέκω σε διάφορους κινητικούς χώρους κι εκεί κάνεις απίστευτες γνωριμίες. Και συνήθως βάζω και τους φίλους μου σε αυτό το “τριπάκι”. Το μόνο κακό είναι ότι δυστυχώς στην Ελλάδα το να γυμνάζεσαι τις περισσότερες φορές είναι ακριβή υπόθεση. Εύχομαι να ήταν πιο προσιτή σε όλους μας».