δώδεκα διεθνείς οργανώσεις και εταιρίες στην Αμερική. Έχει γράψει για περισσότερα από τριάντα περιοδικά και εφημερίδες. Το βιβλίο της με τίτλο Christmas Story διδάσκεται σε σχολεία της Σουηδίας, της Δανίας και της Νορβηγίας στο μάθημα αγγλικών της έβδομης τάξης. Το άρθρο «πως σκέφτονται οι αδύνατοι» το έγραψε για το περιοδικό McCall’s το 1985.
Διαβάζω όλες τις δίαιτες που πέφτουν στα χέρια μου, μερικές μάλιστα, τις ακολουθώ. Όμως μοιραία, κάθε φορά καταφέρνω να ξαναπαχύνω. Τουλάχιστον πλέον έχω βρει την Απάντηση. Ζώντας δεκατέσσερα χρόνια με έναν άντρα που δεν παίρνει ούτε ένα γραμμάριο, ό,τι και να του σερβίρω, κατάλαβα τι είναι αυτό που τον διατηρεί αδύνατο: σκέφτεται διαφορετικά. Οι διαφορές των αδύνατων ανθρώπων με τους χοντρούς είναι οι εξής:
Οι αδύνατοι-
-Αποφεύγουν τα ποπ κορν στο σινεμά επειδή τους λαδώνει τα χέρια
-Μοιράζονται μία πίτσα με τρεις φίλους
-Πιστεύουν ότι τα μπισκότα είναι για παιδιά
-Τρώνε ένα κάσιους τη φορά
-Πιστεύουν ότι τα ντόνατ δεν χωνεύονται εύκολα
-Διαβάζουν βιβλία που πρέπει να κρατάνε με δύο χέρια
-Παρασύρονται τόσο από τα χόμπι τους που ξεχνάνε να τρώνε
-Καταπολεμούν τη μεσημεριανή νύστα με ύπνο και όχι με τσουρέκι
-Αλλάζουν την φριτέζα που έλαβαν ως δώρο τα Χριστούγεννα και παίρνουν ρολόι –ραδιόφωνο
-Όταν είναι στενοχωρημένοι χάνουν την όρεξή τους
-Κρατάνε τα αποφάγια για να φτιάξουν σούπες
-Πετάνε τα μπαγιάτικα πατατάκια
-Τρώνε συγκεκριμένη σοκολάτα που υπάρχει σε ένα μόνο μαγαζί
-Πιστεύουν ότι είναι πολύς κόπος να πάνε σε ένα συγκεκριμένο μαγαζί για να αγοράσουν σοκολάτα
-Δεν γιορτάζουν το γεγονός ότι έχασαν ένα κιλό τρώγοντας παγωτό
-Ζεσταίνονται πίνοντας σκέτο καφέ αντί για σοκολάτα με σαντιγί
-Κάνουν τόσο ενδιαφέρουσες συζητήσεις στα πάρτι που δεν προλαβαίνουν να πάνε στο μπουφέ
-Νομίζουν ότι το μπανάνα σπλιτ είναι παιχνίδι.
