Διάβασα πριν λίγο το παράπονο της Κάρλα Μπρούνι, της πρώτης κυρίας της Γαλλίας, η οποία είπε με παράπονο πως η εγκυμοσύνη της δεν...
ενδιαφέρει τους Γάλλους. Αυτομάτως έκανα έναν συνειρμό με την Άντα, την Παπανδρέου βρε.
Πόσο θα ασχολιόμασταν από το πρωί έως το βράδυ με το μέγεθος της κοιλιάς της, το περπάτημα της, τα κιλά της, αλλά και σε ποια κλινική θα γεννούσε τελικά. Και όλα αυτά αν γινόντουσαν τώρα, με τους χιλιάδες ανέργους, χιλιάδες Έλληνες φτωχούς, χιλιάδες Έλληνες μεταξύ σφύρας και άκμωνος.
Και καταλήγω κλείνοντας στο πόσο άτυχη και αδικημένη είναι η Κάρλα που έκανε σύζυγο τον Νικολά και όχι τον ΓΑΠ. Ούτε πρόβλημα με το ύψος του θα είχε, άρα θα μπορούσε να φορέσει το τακούνι της, ούτε παράπονο για την εγκυμοσύνη της. Όλοι οι Έλληνες θα είχαν στραμμένα τα μάτια τους επάνω της.