Στη χώρα μας η συγκέντρωση των μικροσωματιδίων είναι διπλάσια (44 μg/m3) από το μέγιστο όριο (20 μg/m3) που θέτει ο ΠΟΥ. Σαφώς πολύ καλύτερα επίπεδα από αυτά των αναπτυσσόμενων χωρών, όπως η Ινδία και η Κίνα, όπου η συγκέντρωση είναι 15πλάσια από το μέγιστο όριο, αλλά αρκετά χειρότερα από τα επίπεδα άλλων ευρωπαϊκών μεσογειακών χωρών, όπως για παράδειγμα η Ισπανία (29 μg/m3) ή η Πορτογαλία (28 μg/m3).
Σύμφωνα με στοιχεία που έδωσαν στην «Ε» οι ερευνητές του ΠΟΥ, η Θεσσαλονίκη αναδεικνύεται στην πλέον επιβαρημένη ελληνική πόλη με συγκέντρωση 56 μg/m3, και ακολουθούν η Πάτρα (44 μg/m3), η Λάρισα (43 μg/m3), ο Βόλος (42 μg/m3) και η Αθήνα (41 μg/m3). Ενδεικτικά αναφέρονται οι συγκεντρώσεις στο Λονδίνο: 29 μg/m3, στη Μαδρίτη: 26μg/m3, στη Στοκχόλμη: 28 μg/m3.
«Ο μολυσμένος αέρας διεισδύει στους πνεύμονες, εισέρχεται στην κυκλοφορία του αίματος και μπορεί να προκαλέσει καρδιακές παθήσεις, καρκίνου του πνεύμονος, άσθμα και αναπνευστικές λοιμώξεις», είπε στην «Ε» η δρ Ανέτ Πρους, που συμμετείχε στη μελέτη. Εξήγησε ότι οι ερευνητές του ΠΟΥ συγκέντρωσαν και ανέλυσαν τα τελευταία 4 χρόνια στοιχεία για την ποιότητα του αέρα σε 1.100 πόλεις 91 χωρών στον κόσμο, σημειώντας ότι 80 από τις 91 χώρες δεν πληρούν τα κριτήρια αναφοράς σε θέματα ατμοσφαιρικής ρύπανσης.
Εάν είχαν τηρηθεί οι προδιαγραφές ασφαλείας 1,1 εκατ. θάνατοι σε όλο τον κόσμο θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί. Στην Ελλάδα οι θάνατοι το 2008 ήταν 3.620, δηλαδή 71 θάνατοι ανά 100.000 κατοίκους, ενώ στην Ισπανία το αντίστοιχο ποσοστό την ίδια χρονική περίοδο ήταν 43 θάνατοι ανά 100.000 κατοίκους.
Ο ΠΟΥ έχει αρνηθεί να δημοσιοποιήσει λεπτομερή κατάταξη για τις χειρότερα πληγείσες περιοχές. «Η δράση πρέπει να είναι συλλογική» λέει στην «Ε» η δρ Πρους, υποστηρίζοντας «ότι το θέμα δεν είναι η στοχοποίηση, αλλά η αφύπνιση». Για την καταπολέμηση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, ο ΠΟΥ συνιστά την ανάπτυξη των δημόσιων συγκοινωνιών και την κατασκευή μονάδων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας που δεν χρησιμοποιούν άνθρακα.
