Η περίοδος που διανύουμε αυτή της οικονομικής αλλά και κοινωνικής σύγχυσης έχει ως αποτέλεσμα τη περιθωριοποίηση και την τρομοκρατία. Το ερώτημα είναι πώς είναι δυνατόν να συναντάμε τέτοια φαινόμενα στον 21ο αιώνα όπου έχουμε φτάσει στο απόγειο στάδιο της παγκοσμιοποίησης και της τεχνολογικής άνθισης. Η αλήθεια είναι ότι χώρες όπως η Ελλάδα με σχετικά χαμηλά εισοδήματα δεν μπόρεσαν τόσο γρήγορα να ενσωματωθούν στην παγκόσμια οικονομία, όπως άλλες, κατά ένα μέρος από τις επιλογές και προτιμήσεις των πολιτικών τους και κατά ένα μέρος από αίτια ορισμένων παραγόντων που βρίσκονται έξω από το δικό τους έλεγχο. Βασική πηγή της ανεργίας είναι η ελλιπής δημιουργία θέσεων εργασίας από τις επιχειρήσεις, οι οποίες προτιμούν να επενδύσουν τα κεφάλαια τους σε χώρες του εξωτερικού. Μην ξεχνάμε επίσης ότι η εισροή ξένων κεφαλαίων στην Ελλάδα είναι πολύ μικρή. Ποσοστό ελάχιστο σε σχέση με τις άλλες χώρες της Ευρώπης.
Επιπλέον. η ανυπαρξία εργασιακής εμπειρίας από τους νέους αποτελεί επίσης βασικό παράγοντα ανεργίας σε ηλικίες 18 έως 25 χρόνων.
Καθώς αυξάνεται λοιπόν το ποσοστό της ανεργίας είναι φυσικό να αυξάνεται όλο και περισσότερο το φαινόμενο της φτώχειας. Πως είναι δυνατόν οι άνθρωποι να ζήσουν χωρίς δουλειά; Ανησυχητικό είναι το ποσοστό της φτώχειας στην Ελλάδα ποσοστό που αγγίζει το 21% τη στιγμή που η Αμερική και ορισμένες χώρες της Ευρώπης αντιμετωπίζουν το φαινόμενο της παχυσαρκίας. Αυτή η οικονομική ανισότητα έχει οδηγήσει με τη σειρά της στην τρομοκρατία Τι θα συμβεί όταν ένας ευρύς αστικός πληθυσμός νιώσει να εκτοπίζεται από τους κόλπους της ευημερίας και της ασφάλειας;
Τότε σίγουρα δημιουργούνται επιπλέον προβλήματα. Ποιος περίμενε ότι στην Ελλάδα μιάς χώρας με τόσο μεγάλη πολιτιστική κληρονομιά θα άνθιζαν τέτοια φαινόμενα;
Ποιος έχει άραγε την ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση της χώρας μας;Γιατί σε μια χώρα σαν την Ελλάδα όπου πολλοί εμπνεύστηκαν τον πολιτισμό της και διέδωσαν στοιχεία της γλώσσας της να συμβαίνουν περιστατικά που μας κάνουν να ντρεπόμαστε;
Η λύση βρίσκεται στον ίδιο μας τον εαυτό. Πρέπει να μάθουμε να βασιζόμαστε στις δικές μας δυνάμεις και να μην παρασυρόμαστε από τον δήθεν πλουραλισμό. ΄Ολοι μας πρέπει να συμβάλλουμε στην πάταξη της ανεργίας της φτώχειας και της τρομοκρατίας. Έννοιες τόσο διαφορετικές μα τόσο όμοια συνδεδεμένες, που αποτελούν απόρροια πέρα της σημερινής κοινωνικής και οικονομικής κρίσης άλλα και της ευνοιοκρατικής αντίληψης των σύγχρονων Ελλήνων.
Αναγνώστρια
