Κάποιος ή μάλλον κάποιοι τότε είχαν την ανδρεία να υπερασπιστούν την χώρα του με την ζωή τους. Τότε οι άνθρωποι είχαν το σθένος να δείχνουν πραγματικά τι θέλουν. Οι μεν Ιταλοί ήθελαν να μας καταλάβουν οι δε Έλληνες το αρνήθηκαν με πυγμή. Τα πράγματα τότε ήταν πολύ ξεκάθαρα.
Τώρα οι καταστάσεις «καλύπτονται» για να είναι πιο εύκολο να χαλιναγωγήσουν τον Έλληνα. Τώρα δεν «τολμάει» κανείς να επιτεθεί ανοιχτά στους Έλληνες γιατί ξέρουν τι δύναμη κρύβουν μέσα τους – το έχουν αποδείξει άλλωστε- τώρα δεν τολμάει κανείς να δώσει τελεσίγραφο στους Έλληνες (σε επίπεδο πολέμου) γιατί ξέρουν πως τότε ο Έλληνας θα ξυπνήσει, και αν ξυπνήσει αυτό θα είναι πολύ κακό για κάποιους. Τώρα αρκούνται να καταστρέφουν την χώρα αργά και σταθερά με ψεύτικες οικονομικές κρίσεις , με τρόικες και άλλα τέτοια κολπάκια που επιτρέπουν στις «μεγάλες» δυνάμεις και κατά τα άλλα φίλτατες να μας κάνουν υποχείριό τους.
Έχουν καταφέρει ήδη το ακατόρθωτο με τις ύπουλες πολιτικές τους. Μια μέρα σαν και αυτή αντί να μιλάμε για τους ήρωές μας ασχολούμαστε με αυτούς και τον τρόπο που προσπαθούν να μας καταστρέψουν. Έναν τρόπο άνισο μιας και δεν αφήνουν στον Έλληνα να ζήσει την ζωή του ελεύθερα. Είναι περισσότερο μια φυλακή ψυχής παρά σώματος. Και αυτό είναι χειρότερο. Φυλακίζουν τις ψυχές μας, τα όνειρά μας, την ελληνικότητά μας . Άλλωστε αυτό είναι που επιθυμούσαν εξ αρχής. Να αποδυναμωθεί το ελληνικό πνεύμα και να μην έχουμε το «μυαλό» να ασχοληθούμε με όσα πραγματικά πρέπει.
Όμως δεν θα πετύχουν τον σκοπό τους , θα τιμήσω τους Έλληνες που με την ανδρεία τους και την δύναμή τους επέτρεψαν σε μένα να έχω το ελεύθερο να σας λέω όλα αυτά. Θα τιμήσω τους άνδρες αυτούς που έδωσαν το σώμα τους και κυρίως την ψυχή μου για μένα… για σένα.. για όλους μας. Θα τιμώ κάθε τι από αυτούς, γιατί αυτοί με υπερασπίστηκαν δίχως να με ξέρουν. Και εμένα και τα δικαιώματά μου. Θα τους τιμώ γιατί αυτοί με έκαναν αυτό που είμαι σήμερα, γιατί η δύναμή τους είναι εμφανής σε όλο τον κόσμο και θα πρέπει εγώ σαν γνήσια Ελληνίδα να αναδεικνύω πάντα.
Τους αγαπώ όλους όσους πολέμησαν για την Ελλάδα όχι γιατί είναι Έλληνες… ΑΛΛΑ ΓΙΑΤΙ ΣΥΜΠΕΡΙΦΕΡΘΗΚΑΝ ΩΣ ΕΛΛΗΝΕΣ. Ελληνοϊταλικός πόλεμος του 1940
Ο Ελληνοϊταλικός πόλεμος του 1940 (στην Ελλάδα και Πόλεμος ή Έπος του 40) ήταν η πολεμική σύγκρουση μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας, η οποία διήρκεσε από τις28 Οκτωβρίου 1940 μέχρι τις 23 Απριλίου 1941. Επίσημη έναρξη του Πολέμου θεωρείται η «επίδοση του τελεσιγράφου», ενώ μετά τις 6 Απριλίου 1941, με την επέμβαση των Γερμανών, συνεχίστηκε ως Ελληνοϊταλικογερμανικός πόλεμος.
Ο πόλεμος αυτός ήταν το αποτέλεσμα της επεκτατικής πολιτικής του φασιστικού καθεστώτος του Μπενίτο Μουσολίνι που είχε εγκαθιδρύσει στην Ιταλία. Στα μέσα του 1940, ο Μπενίτο Μουσολίνι, έχοντας ως πρότυπο τις κατακτήσεις του Αδόλφου Χίτλερ, θέλησε να αποδείξει στους Γερμανούς συμμάχους του Άξονα ότι μπορεί και ο ίδιος να οδηγήσει την Ιταλία σε ανάλογες στρατιωτικές επιτυχίες. Η Ιταλία είχε ήδη κατακτήσει την Αλβανία από την άνοιξη του 1939, καθώς και πολλές βρετανικέςβάσεις στην Αφρική, όπως τη Σομαλιλάνδη, το καλοκαίρι του 1940, αλλά αυτές δεν ήταν επιτυχίες ανάλογες αυτών της ναζιστικής Γερμανίας. Ταυτόχρονα ο Μουσολίνι επιθυμούσε να ισχυροποιήσει τα συμφέροντα της Ιταλίας στα Βαλκάνια, που ένοιωθε ότι απειλούνταν από τη γερμανική πολιτική από την στιγμή που η Ρουμανία είχε δεχθεί την γερμανική προστασία για τα πετρελαϊκά της κοιτάσματα.
Τις πρώτες πρωινές ώρες της 28ης Οκτωβρίου του 1940, ο Ιταλός Πρέσβης στην Αθήνα, Εμανουέλε Γκράτσι επέδωσε ιδιόχειρα στον Έλληνα Πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά, στην οικία του δεύτερου, στην Κηφισιά, τελεσίγραφο, με το οποίο απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση του Ιταλικού στρατού από την Ελληνοαλβανική μεθόριο, προκειμένου στη συνέχεια να καταλάβει κάποια στρατηγικά σημεία του Ελληνικού Βασιλείου, (λιμένες, αεροδρόμια κλπ.), για τις ανάγκες ανεφοδιασμού και άλλων διευκολύνσεών του για τη μετέπειτα προώθησή του στην Αφρική. Μετά την άρνηση του Πρωθυπουργού (το περίφημο «όχι»), ιταλικές στρατιωτικές δυνάμεις άρχισαν τις στρατιωτικές επιχειρήσεις εισβολής στην Ελλάδα.
Αξίζει να υπογραμμιστεί στο σημείο αυτό, ότι ανεξάρτητα των όσων έχουν γραφεί κατά καιρούς σε διάφορα έντυπα, ο πόλεμος αυτός δεν ήταν αιφνίδιος. Η επίδοση του τελεσιγράφου αναμενόταν ήδη από ημέρα σε ημέρα, η δε ημερομηνία αυτή της επίδοσης θεωρούνταν η πλέον πιθανή δεδομένου ότι αποτελούσε εθνική επέτειο του φασισμού στην Ιταλία από το 1925. Αλλά και από ένα τεράστιο δίκτυο πληροφοριών που είχε αναπτυχθεί τότε, σε συνδυασμό με διάφορα γεγονότα όπως αναφέρονται παρακάτω, οδηγούσαν με απόλυτη ακρίβεια την επερχόμενη πολεμική σύγκρουση κατά την οποία η Ελλάδα βρέθηκε τουλάχιστον έτοιμη να την αντιμετωπίσει.
Ο Ελληνικός Στρατός αντεπιτέθηκε και ανάγκασε τον ιταλικό σε υποχώρηση και μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου, σχεδόν το ένα τέταρτο του εδάφους της Αλβανίας είχε καταληφθεί από τους Έλληνες. Η αντεπίθεση των Ιταλών, το Μάρτιο του 1941, απέτυχε, με κέρδος μόνο μικρές εδαφικές εκτάσεις στην περιοχή της Χειμάρρας. Τις πρώτες μέρες του Απριλίου, με την έναρξη της γερμανικής επίθεσης, οι Ιταλοί ξεκίνησαν και αυτοί νέα αντεπίθεση. Από τις 12 Απριλίου, ο Ελληνικός Στρατός άρχισε να υποχωρεί από την Αλβανία, για να μην περικυκλωθεί από τους προελαύνοντες Γερμανούς. Ακολούθησε η συνθηκολόγηση με τους Γερμανούς, στις20 Απριλίου και με τους Ιταλούς, τρεις μέρες αργότερα, οι οποίες περαίωσαν τυπικά τον ελληνοϊταλικόγερμανικό πόλεμο.
Η απόκρουση της ιταλικής εισβολής αποτέλεσε τη πρώτη νίκη των Συμμάχων κατά των δυνάμεων του Άξονα στη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου και ανύψωσε το ηθικό των λαών στη σκλαβωμένη Ευρώπη. Πολλοί ιστορικοί υποστηρίζουν ότι η νίκη των Ελλήνων επηρέασε την έκβαση ολόκληρου του πολέμου, καθώς υποχρέωσε τους Γερμανούς να αναβάλουν την επίθεση κατά της Σοβιετικής Ένωσης, προκειμένου να βοηθήσουν τους συμμάχους τους Ιταλούς που έχαναν τον πόλεμο με την Ελλάδα. Η καθυστερημένη επίθεση τον Ιούνιο του 1941, ενέπλεξε τις γερμανικές δυνάμεις στις σκληρές συνθήκες του ρωσικού χειμώνα, με αποτέλεσμα την ήττα τους στη διάρκεια της Μάχης της Μόσχας.
todreamornot.com
