Το ότι ετράπη ο κύριος Κάρολος Παπούλιας, Πρόεδρος της Δημοκρατίας, σε άτακτο φυγή, είναι το ένα. Το δεύτερο και μοναδικό στα χρoνικά των παρελάσεων, είναι το εξής: Το πλήθος των διαδηλωτών, που είχε καταλάβει τον χώρο της παρελάσεως, άφησε στη μέση έναν διάδρομο, όπου παρέλασαν οι Ένοπλες Δυνάμεις, για χάρη των διαδηλωτών, οι οποίοι είχαν διώξει προηγουμένως τον Αρχηγό του Κράτους. Αυτό δεν έγινε ούτε... στη Μόσχα επί Γιέλτσιν, ούτε... στη Γαλλική Επανάσταση, προκειμένου να πέσει ο Λουδοβίκος XVI, ούτε πουθενά στον κόσμο, σε καμία παρέλαση των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας. Το βράδυ αυτού του μοναδικού γεγονότος, οι δημοσιογράφοι των δελτίων ειδήσεων ανέφεραν ότι «ο κύριος Παπούλιας έφυγε από την εξέδρα και η παρέλαση ματαιώθηκε». Αυτό όμως είναι ανακρίβεια και ψέμα. Διότι η παρέλαση έγινε αλλά ανεπίσημα και αφού εκδιώχθηκε το πρώτο επίσημο πρόσωπο του Κράτους. Αυτοί οι δημοσιογράφοι, που όπως λένε καταγράφουν «καρέ – καρέ» την εξέλιξη των γεγονότων, κάτι σημαντικό δεν είπαν.
Όσο για τον κύριο Κάρολο Παπούλια, που κοσμήθηκε από τους διαδηλωτές με τον τίτλο «Προδότη» ανέφερε στη δήλωσή του ότι έκανε αντίσταση στον πόλεμο κατά των Γερμανών. Γι αυτό και ο κύριος Παπούλιας θα έπρεπε να ντρέπεται για τη στάση του ως επικεφαλής του Κράτους, όχι μόνο μία φορά αλλά δύο φορές. Διπλή ντροπή. Στον ίδιο αυτό Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Γάλλος στρατάρχης Petain, που είχε κερδίσει στον Α΄ Πόλεμο την περίφημη μάχη της Μάρνης, ηγήθηκε της επίσημης γαλλικής κυβέρνησης συνεργασίας με τους Γερμανούς, και καταντρόπιασε τον τόπο του. Χωρίς τη δράση του στρατηγού Ντε Γκωλ, εξόριστος στο Λονδίνο, από όπου οργάνωσε τη Γαλλική Αντίσταση, η Γαλλία δεν θα είχε κανένα αξιοπρεπές πρόσωπο να δείξει στην παγκόσμια κοινότητα, όταν έγινε η απελευθέρωση. Εφόσον λοιπόν το επιθυμούν οι Έλληνες, θα έπρεπε να φύγουν αυτά τα γουρούνια – και ας μην προσβάλλουμε τα γουρούνια – από την ηγεσία του Κράτους.
Αναγνώστρια
