Το γέλιο μπορεί ενδεχομένως να αποτελέσει καλό φάρμακο για τους ηλικιωμένους ασθενείς με άνοια και χωρίς παρενέργειες.
Ο Αυστραλός θεραπευτής γέλιου, Jean-Paul Bell, κάνει τους ηλικιωμένους να γελούν μέσω ενός προγράμματος που ονομάζεται Play-Up.
Ο Bell ήταν επίσης ο κύριος θεραπευτής γέλιου σε έρευνα, σχετικά με την επίδραση της θεραπείας με γέλιο στη διάθεση, την ανησυχία, τις διαταραχές συμπεριφοράς και την κοινωνική λειτουργία σε ασθενείς με άνοια. Η έρευνα έδειξε ότι όσοι έλαβαν μέρος ήταν πιο ευτυχισμένοι.
Η ιδέα του προγράμματος είναι να ενθαρρύνει τους ασθενείς να παίζουν περισσότερο, επειδή φαίνεται ότι έχουν τη δυνατότητα να συνεχίσουν να παίζουν μέχρι την τελευταία τους αναπνοή, δήλωσε ο Bell.
Ο Bell δημιούργησε το Arts Health Institute, για να εκπαιδεύσει το προσωπικό στην ενίσχυση ευχάριστων σχέσεων με τους ασθενείς, ιδιαίτερα αυτούς με άνοια. Η έρευνα, που ονομάζεται SMILE, διήρκεσε 3 χρόνια και αφορούσε 36 γηροκομεία και 400 τροφίμους. Ο Bell, με κατάλληλη ενδυμασία, χρησιμοποιεί συνδυασμό παιχνιδιών, ανεκδότων και τραγουδιών, κρατώντας μια μικρή κιθάρα, για να προκαλέσει το γέλιο των ηλικιωμένων. Εκτός από το να φαίνονται πιο χαρούμενοι, οι ασθενείς με άνοια είχαν λιγότερη ανησυχία κατά 20%, δήλωσε ο επικεφαλής της έρευνας, Lee – Fay Low, στο Πανεπιστήμιο of New South Wale’s School of Psychiatry. Πρόσθεσε, ότι το ποσοστό 24% μοιάζει να είναι μικρή επίδραση, αλλά είναι η ίδια ποσότητα και ίδια επίδραση με αυτή που θα είχαν αν χορηγούσαν αντιψυχωσικό φάρμακο.
Η άνοια αποτελεί όρο που χρησιμοποιείται για να περιγράψει έως 60 διαφορετικές καταστάσεις που προκαλούν παρόμοιες νευροεκφυλιστικές αλλαγές στον εγκέφαλο. Οι ασθενείς με άνοια δεν ήταν οι μόνοι που ωφελήθηκαν από την έρευνα. Το προσωπικό αναζωογονήθηκε και αισθάνθηκε ότι η δουλειά του ενισχύθηκε, δήλωσε η θεραπεύτρια Joanne Rodrigues. Οι νοσηλευτές αποτελούσαν μέρος μιας μεθόδου της οποίας μπορούσαν να δουν τα οφέλη.
Ο Αυστραλός θεραπευτής γέλιου, Jean-Paul Bell, κάνει τους ηλικιωμένους να γελούν μέσω ενός προγράμματος που ονομάζεται Play-Up.
Ο Bell ήταν επίσης ο κύριος θεραπευτής γέλιου σε έρευνα, σχετικά με την επίδραση της θεραπείας με γέλιο στη διάθεση, την ανησυχία, τις διαταραχές συμπεριφοράς και την κοινωνική λειτουργία σε ασθενείς με άνοια. Η έρευνα έδειξε ότι όσοι έλαβαν μέρος ήταν πιο ευτυχισμένοι.
Η ιδέα του προγράμματος είναι να ενθαρρύνει τους ασθενείς να παίζουν περισσότερο, επειδή φαίνεται ότι έχουν τη δυνατότητα να συνεχίσουν να παίζουν μέχρι την τελευταία τους αναπνοή, δήλωσε ο Bell.
Ο Bell δημιούργησε το Arts Health Institute, για να εκπαιδεύσει το προσωπικό στην ενίσχυση ευχάριστων σχέσεων με τους ασθενείς, ιδιαίτερα αυτούς με άνοια. Η έρευνα, που ονομάζεται SMILE, διήρκεσε 3 χρόνια και αφορούσε 36 γηροκομεία και 400 τροφίμους. Ο Bell, με κατάλληλη ενδυμασία, χρησιμοποιεί συνδυασμό παιχνιδιών, ανεκδότων και τραγουδιών, κρατώντας μια μικρή κιθάρα, για να προκαλέσει το γέλιο των ηλικιωμένων. Εκτός από το να φαίνονται πιο χαρούμενοι, οι ασθενείς με άνοια είχαν λιγότερη ανησυχία κατά 20%, δήλωσε ο επικεφαλής της έρευνας, Lee – Fay Low, στο Πανεπιστήμιο of New South Wale’s School of Psychiatry. Πρόσθεσε, ότι το ποσοστό 24% μοιάζει να είναι μικρή επίδραση, αλλά είναι η ίδια ποσότητα και ίδια επίδραση με αυτή που θα είχαν αν χορηγούσαν αντιψυχωσικό φάρμακο.
Η άνοια αποτελεί όρο που χρησιμοποιείται για να περιγράψει έως 60 διαφορετικές καταστάσεις που προκαλούν παρόμοιες νευροεκφυλιστικές αλλαγές στον εγκέφαλο. Οι ασθενείς με άνοια δεν ήταν οι μόνοι που ωφελήθηκαν από την έρευνα. Το προσωπικό αναζωογονήθηκε και αισθάνθηκε ότι η δουλειά του ενισχύθηκε, δήλωσε η θεραπεύτρια Joanne Rodrigues. Οι νοσηλευτές αποτελούσαν μέρος μιας μεθόδου της οποίας μπορούσαν να δουν τα οφέλη.
