την άνευ όρων υποταγή ιστορικών θεωρητικά κρατών, όρθωσε το ανάστημα ενός ολόκληρου λαού και είπε το ιστορικό Όχι. Όχι, μία άρνηση. Κι όμως αποτελεί την πιο δυναμική κατάφαση. Όχι, 3 γράμματα με τεράστιο ηθικό βάρος. Βάρος που σήκωσε στις πλάτες του ο ελληνικός λαός το '40 με όπλο τον ηρωισμό, την παράδοση και την ομοψυχία. Βάρος που όμως καλείτε να σηκώσει και σήμερα. Καθένας από 'μας μπορεί να αντλήσει τη δύναμη της ψυχής του και να ξεστομίσει τα Όχι που κάθε μέρα παλεύουν να βγουν απ' τα χείλη του. Να πει όχι στο μποτιλιάρισμα και το γκρίζο της πόλης και ναι στα χρώματα που πλημμυρίζουν την εξοχή. Όχι στα ξενόφερτα πολιτιστικά στολίδια της Δύσης, ναι στην Ελλάδα του Ομήρου και του Μάνου. Καθενας από 'μας μπορεί να πει Όχι και να πατήσει το κουμπί για να χαθεί από μπροστά του μονομιάς η παρακμή της τηλεόρασης. Να πει όχι στη διασκέδαση που λιγοστεύει την Ψυχή , ναι στην Ψυχαγωγία που άγει το πνεύμα. Κι αν το όχι ήταν εύκολο τότε θα το έλεγαν πολλοί.
Η σημερινή κρίση που βιώνουμε δεν είναι μονάχα οικονομική. Πριν πτωχεύσουμε οικονομικά, πτωχεύσαμε κοινωνικά. Χάσαμε την αξιοπρέπεια μας, ξεχάσαμε τα Όχι μας και βολευτήκαμε. Μπήκαμε σε Σατραπείες. Δε μας ένοιαζε η τύχη του διπλανού μας εκτός κι αν χάλαγε τη δική μας αυλή. Τώρα όμως, τα λουλούδια στις αυλές όλων μας, μαράζωσαν και μείναμε να ψάχνουμε τον κηπουρό. Μα η ευθύνη δεν είναι μόνο δική του. Φταίμε κι εμείς που δε μάθαμε πως το λουλούδι της κοινωνίας θέλει και τη δική μας φροντίδα. Φταίμε κι εμείς που μπροστά στα δύσκολα Όχι των καιρών μας, σταθήκαμε αδύναμοι να αναλάβουμε την προσωπική ευθύνη και είπαμε ναι στον κατήφορο μια Αξίας που πρωτοδιδάχθηκε και εξυμνήθηκε εδώ, αυτήν της Ηθικής.
Ωστόσο ποτέ δεν είναι αργά. Κάθε Όχι έχει Αξία αν υπηρετεί την Ηθική και τον άνθρωπο. Και θα ΄ρθουν στιγμές στις ζωές όλων μας, όπου το Όχι και το Ναι θα απέχουν μια στιγμή, μιαν ανάσα. Η πτώση όμως από τη λάθος επιλογή...χιλιόμετρα. Ο καθένας είναι υπεύθυνος των πράξεων του.
Αιτία ελομένου, Θεός αναίτιος.
Αναγνώστης
